Recent Posts

1

கவிதை நிகழ்ச்சி - ஓவியம் உயிராகிறது / Re: ஓவியம் உயிராகிறது - நிழற்படம் எண் - 376

« Last post by Madhurangi on June 30, 2025, 10:22:54 PM »

உன் பார்வையில் நிழலாய் நான்

நிழலாய் உனை தொடர்வதினாலேயே..
என் இருப்பையும் பிரசன்னத்தையும் நீ மறந்து பல காலமாயிற்று..

என் முகம் பார்க்கிறாய் .. என் அகத்தின் வலி உனக்கு புரிந்ததே இல்லை ..
என் குரல் கேட்கிறாய் .. என் கருத்துக்களை
நீ கேட்பதே இல்லை..

நம் வாட்ஸப் உரையாடல்கள் மளிகை கடை பட்டியலாகவும் , வங்கி கணக்கு இலக்கங்கள் சேமிக்கும் இடமாகவும் மாறி பல காலமாயிற்று..
உன் இடைவிடாத விசாரிப்புகளை எண்ணி இன்னும் ஏங்குகிறது பேதை மனது..

ஓய்வு நேரத்தில் கூட உன் நித்திய சகவாசம் கைபேசியுடன் தான்..
என் இரசனைகளை இப்போதெல்லாம் நீ உணர்வதே இல்லை.. என் கனவுகளை நீ இப்பொழுதெல்லாம் நீ புரிவதே இல்லை..

என் பேச்சுக்கே மரியாதை இல்லாத போது மௌனத்தை என் தேசிய மொழியாக ஏற்றுகொண்டேன்..
வெறும் சமயலறை பாத்திரமாக, சலவை இயந்திரமாக உன் வீட்டில் மாறி போன என் நிலை கண்டு சலித்து போனேன் ..

என் உணர்வுகளை மௌனத்தை புரியாமல் இருக்கும் நீ ஒரு குற்றவாளி என்றால்..
என் உணர்வுகளை உனக்கு புரிய வைக்க தெரியாமல் தவிக்கும் நானும் குற்றவாளி தான் ..

உரத்த குரலில் நானும் ஒரு நாள் புரட்சி செய்வேன் என் காதலையும் இருப்பையும் உன் பார்வையில் மீண்டும் மீட்டெடுப்பதற்காக ..

கணவனானதும் தன்னுள் இருக்கும் காதலனை தொலைக்கும் சில கணவன்மார்களுக்கு சமர்பணம்

-

2

கவிதை நிகழ்ச்சி - ஓவியம் உயிராகிறது / Re: ஓவியம் உயிராகிறது - நிழற்படம் எண் - 376

« Last post by SweeTie on June 30, 2025, 05:15:47 PM »

   தனிமையில்  வாழும்  எனக்கு
  இனிமை கனவுகள் வருமா ? வருமா
இன்முகம்  காட்ட  ஒரு தேவதை
பக்கத்தில்  அமர்ந்து  கதை  பேசுவாளா?
தொட்டு அனைத்து ஆறுதல் சொல்ல
அவள்  வருவாளா? 

கடல் அலையின்  ஓசையோடு  அவள்
வளையோசை கேட்கவேண்டும் 
பராந்த  வானை  ரசித்தபடி  இதே பெஞ்சில்
அவள் மடியில் தலைவைத்து தூங்கவேண்டும்
அவள் கைவிரல்கள்  என் தலைமுடியை  கோதவேண்டும்
  எதனை கனவுகள் எனக்கு

கோடியில்  வாழும் ஜீவனில்   ஒருத்தி
எனக்கென    பிறந்தவள்  எங்கே ?
கண்களை மூடினாள்  அவள் உருவம்
காற்றாக என்முன்னால்  வருகிறதே
தென்றலாய் வந்து தேனமுதை  சொரிவாளோ?
அத்தான்  என்பாளோ  இல்லை
அன்பே என்பாளோ ??
 
காத்துக்கிடப்பதிலும் தனி இன்பம்
காத்துக்கிடக்கிறேன்   அவள் நினைப்பில்
காலம்  கடக்கிறது காதல்  கனக்கிறது
 கரையை நோக்கி வரும் அலைகள்
கடலில்  மீளவும்  செல்வதுபோல் 
என் கனவுகளும்   காலத்தில் தொலைந்திடுமோ ?
 

3

கதைகள் / புண்ணிய கணக்கு இதுதான்....

« Last post by MysteRy on June 30, 2025, 02:58:02 PM »

 தென்காசி ரயில் நிலையத்தை விட்டு  சுமைகளுடன்   வெளியே  வந்தேன். வீட்டுக்கு போக   ஆட்டோ பேசினேன்

ஆட்டோக்காரனிடம்
' எவ்வளவு..? என்று  கேட்டேன் ...

''600-ரூபாய்'' என்றான்...

''400-ரூபாய்க்கு வருமா ???என்றேன்,..

சற்று யோசித்த அவன்
'சரி  450-ரூபாய் கொடுங்க...  வண்டி ஏறுங்க சார்'' என்றான்.

 ஆட்டோ பறந்தது...

''ஏம்பா   இந்த வழியா சவாரி போனா நீங்க  டிபன் எங்கே  சாப்பிடுவிங்க...? என்றேன்...

ரோட்டுக்கடை தான்  சார் என்றார்

''அப்ப  நீங்க  சாப்பிடும் கடை எதுவோ அங்கே வண்டியை நிறுத்ங்க . இருவரும்
டிபன் சாப்பிட்டு விட்டு போவோம்'' என்றேன்...

இரண்டு கிலோமீட்டர் தாண்டி ஒரு புளியமரத்தின் ஓரமாய் இருந்த தள்ளு வண்டிகிட்ட  ஆட்டோ நின்றது..

ஒரு நடுத்தரவயது அம்மா..
அவர்கள் கணவர் துணையற்றவர் என சொல்லியது தோற்றம்..
 
''வாங்க சார்'' என்றார்

""இங்கதான் சார்.......வயித்துக்கு ஒன்னும் பண்ணாது'' என்றார் ....ஆட்டோ டிரைவர்

இட்லி... வடை... பொங்கல்... பூரி... என கட்டினோம்..

''எவ்ளோம்மா?'' என்றேன்.

''60-ரூபாய் சார்'' என்றார் 

100-ரூபாய் கொடுத்தேன்...

மீதியை.., சில்லரையாக பொருக்கியது அந்த அம்மா...

''இன்னக்கி  வியாபாரம்  டல் சார்'' அதன் சில்லரை கஷ்டம் என்றார்...

''சரிம்மா 40-ரூபாய் உங்க கிட்டேயே இருக்கட்டும்.. நாளைக்கு இந்த பக்கமா வருவேன்...அப்போ வாங்கிக்கிறேன்''
என்று கூறி புறப்பட்டோம்...

''சார் நீங்க இன்னைக்கே  ஊருக்கு போறீங்க.... நாளைக்கு வருவேன்னு சொல்லிட்டு,40-ரூபாய அந்த அம்மாகிட்ட விட்டுட்டு வர்ரீங்க?'' என்றார்  ஆட்டோக்காரர்

''அண்ணா  இப்ப நாம சாப்பிட்டத ஒரு ஹோட்டல்ல புகுந்து சாப்பிட்டிருந்தா  நிச்சயம் 250-ரூபாய் ஆகி இருக்கும். அப்புறம் டிப்ஸ், வரி என 300-ரூபாய்கொடுத்திருப்போம்...  இல்லையா....?

"எப்பப்ப வாய்ப்பு கிடைக்குதோ அப்பப்ப இந்த மாதிரி ஆளுங்களுக்கு நாம உதவணும் அண்ணா'' என்றேன்.

சங்கம் அமைப்பது.. வசூல்செய்வது... அதன்மூலம் பொதுசேவை செய்வது..
புண்ணிய தலங்கள் செல்வது,
நன்கொடை கொடுப்பது.. உண்டியல் போடுவது என இப்படித்தான் புண்ணியம் தேட வேண்டும் என்பதில்லை நடைமுறை வாழ்கையிலே இப்படியும் தேடலாம்"என்றேன்..

ஆட்டோ வீடு வந்து சேந்ததது..

''இந்தாங்க அண்ணா நீங்க  கேட்ட 450-ரூபாய் என எடுத்துக் கொடுத்தேன்..

"400-ரூபாய் போதும்'' சார் என்றார்....!

''என்னாச்சு அண்ணா? என்றேன்...

''அந்த 50 ரூபாய் உங்க கிட்ட இருந்தா நீங்க இந்த மாதிரி யாருக்காவது உதவி செய்வீங்க சார், அதன் மூலம் எனக்கும் புண்ணியம் கிடைக்குமே சார்'' என்றார் ...!

ஒருகணம் மூச்சு நின்றது

நான் போடும்  புண்ணிய கணக்கை விஞ்சி நின்றது, இந்த ஆட்டோகாரரின் புண்ணிய கணக்கு...!

4

SMS & QUOTES / Re: ❚█══MONDAY 😎 MOVITVATION══█❚

« Last post by MysteRy on June 30, 2025, 02:25:10 PM »

5

GENERAL / Re: The Minds Journal

« Last post by சாக்ரடீஸ் on June 30, 2025, 11:53:52 AM »

6

ஆன்மீகம் - Spiritual / Re: Bible Verse of the Day

« Last post by MysteRy on June 30, 2025, 11:13:19 AM »

7

SMS & QUOTES / Re: QUOTE OF THE DAY (TAMIL)

« Last post by MysteRy on June 30, 2025, 11:12:13 AM »

பிரச்சனைகளின் நிழலை விரட்டிக்கொண்டே இருக்கிறோமா? அல்லது அவற்றின் மூலத்தை வேரறுக்கத் துணிகிறோமா?" 🤔

"தற்காலிகத் தீர்வு, பிரச்சனையின் நிழலை மட்டுமே துரத்தும்; நிரந்தரத் தீர்வே, அதன் மூலத்தையே வேரறுக்கும்." 🌿

கண்ணுக்குத் தெரியும் ஒரு சின்னச் செடியின் வேர் ஆழத்தில் பரவி இருக்கும். அதுபோல, பல பிரச்சனைகளின் ஆணிவேர் மறைந்திருக்கும். மேலோட்டமான தீர்வுகளால் நிம்மதி கிடைக்காது. உண்மையான மாற்றத்திற்காக, வேருக்குள் சென்று, மூல காரணத்தைப் புரிந்துகொள்வது அவசியம்.

உன் ஒவ்வொரு தேர்வும் உன் நிரந்தர வெற்றிக்கும், நிம்மதிக்கும் வழிவகுக்கும்!

8

GENERAL / Re: Did you know that 🤔🤔🤔

« Last post by MysteRy on June 30, 2025, 08:19:51 AM »

👟✈️ “I started with a suitcase full of shoes… and ended up running with the world’s greatest.”
I was born in Bolton, England, into a humble family of shoemakers. My grandfather created the first running spikes—but he passed away young, and his invention was buried in a factory without vision.
Years later, my brother Jeff and I decided to start over. No money. No fame. No connections. Just a suitcase, a few pairs of handmade shoes… and hunger. 🧳🔥
We knocked on doors across the UK. Most slammed in our faces. We slept in train stations and borrowed rooms, just for the chance to showcase what we’d built. Then came the fire — part of our workshop reduced to ashes. I almost gave up. But I remembered my grandfather. His dream was bigger than business. It was a legacy.
We picked ourselves up and flew to the U.S. with no idea what would happen. That’s where our break came — we caught the rising wave of women’s fitness and the aerobics boom. Suddenly, everyone wanted a pair of white Reeboks. And we just kept running.
Today, Reebok is global. But few know it all began with a last name, a belief… and a battered suitcase.
💬 “It’s not about having an easy path. It’s about not stopping when everything shakes. Because sometimes the most valuable shoe… is the one that got the dirtiest on the way.” — Joe Foster

9

GENERAL / Re: Did you know that 🤔🤔🤔

« Last post by MysteRy on June 30, 2025, 08:16:35 AM »

🛠️ He Lost His Sight — But Never His Vision 👨‍🔧🚗
When Ralph Teetor was just five years old, a tragic accident with a knife left him blind in one eye. Shortly after, he lost sight in the other.
Darkness became his reality. But instead of surrendering, he learned to see with his hands.
While other kids played, Ralph explored the world through touch — feeling textures, tracing forms, understanding materials. His sense of touch became so sharp that he could mentally “see” structures just by running his fingers over them.
That gift led him to study engineering at the University of Pennsylvania, where he became one of the top students — without ever seeing a single formula.
🌍 During World War II, the U.S. imposed a national speed limit (56 km/h) to conserve fuel. For most, it was just an inconvenience. For Ralph, it was a spark.
He went on to invent cruise control.
Yes — the very system that now keeps millions of cars steady on highways worldwide. Ralph designed it blind, crafting a mechanism that fixed the accelerator in place and even added the now-standard brake deactivation feature.
All of it — without ever seeing a single component.
Ralph Teetor didn’t just revolutionize the auto industry — he redefined what it means to see.
His story is more than an invention.
It’s a message:
💬 “Limitations only exist where we choose to stop.”

10

GENERAL / Re: Did you know that 🤔🤔🤔

« Last post by MysteRy on June 30, 2025, 08:14:05 AM »

One spilled glass of wine. One brilliant mistake. One invention we still use today. 🍷💡📦
At the start of the 20th century, Swiss chemist Jacques E. Brandenberger was attending a dinner party when someone accidentally spilled wine on the tablecloth.
Most saw a mess.
He saw an opportunity.
“What if there was a fabric that didn’t absorb liquids?”
That question led him to experiment with coating cloth in viscose. But things didn’t go as planned — the coating wouldn’t stick.
Instead, it peeled away… forming a thin, transparent, flexible film.
Useless for tablecloths.
Perfect for packaging.
And just like that, cellophane was born.
Brandenberger patented it in 1912 and launched a factory. But it wasn’t until an American chocolate company started wrapping its sweets in cellophane that the invention took off.
Later, DuPont acquired the rights and turned it into a global staple.
Bonus twist?
Unlike most modern plastics, cellophane is biodegradable — made from natural cellulose.
So the next time you unwrap something, remember:
It all started with a wine spill, a failed experiment… and a curious mind. 🍬🌱