வாழ்க்கை
ஒரு படகு போல்
செல்கிறது
ஒரு கரையிலிருந்து
மற்றொன்றுக்கு
முடியின்
கருமையிலிருந்து
வெள்ளை வரையிலான தூரம்,
உடன்
அதே நினைவுகளும்
இதுவரை எழுதிய
எழுத்துக்களெல்லாம்
காதல் அல்ல
ஒருவித பைத்தியம்
எப்படி
காதலிக்க வேண்டும்
என்ற உணர்வின்
பிரதிபலிப்பு
சிலரது உணர்வுகள்
அப்படியே இருக்க வேண்டும்
அதுவே அவர்கள்
நம்முடனான உறவின்
மையம்
புறக்கணிப்பின் உச்சத்தில்
இழந்தது மீண்டும்
கிடைக்க வாய்ப்பில்லை
என்ற உணர்வில்,
இழந்தவற்றின்
மதிப்பு உணரப்படும்
நினைவுகள்
ஒரு வகையான
ஸ்லோபாயிசன்.
மெதுவாக
மெதுவாக
நம்மை
மரணத்திற்கு இட்டுச்
செல்கிறது
சுவையுள்ள
விஷம் போல
ஒன்று மட்டும் உண்மை
அது
நீயும் நானும்
என்றும்
பிரிக்க முடியாத
நினைவுகள்
***Joker***