~ நிஜமாக நீ இருந்தால் நிழலாக நான் இருப்பேன் ~

[MysteRy]

Written by Kavi ‬

அத்யாயம்-1



அந்த படர்ந்து விரிந்த மைதானத்தில் எங்கேயும் பச்சைவண்ணம் தீட்டியது போல் புற்களும், அங்கங்கே அழகிய ரோஜாக்களும் குரோட்டன்ஸ் வகைகளும் பூத்து குலுங்கி கொண்டு இருந்தன...!!!

ஓர் மூலையில் 3 நபர்கள் 10 பேரொடு சண்டை போட்டு கொண்டு இருந்தார்கள், ஒருவருக்கு 2 பேர் என சமாளிதாலும் முடியாது திணறீ கொண்டு இருக்கும்போது அந்த மூன்று பேருடன் இன்னும் ஒருவர் இணந்து அணைவரையும் அடித்து எரிந்தார்...!!!

பின் அங்கு ஒர் ஓரத்தில் இதையெல்லாம் ஒரு வித பயத்துடன் வேடிக்கை பார்த்து கொண்டு இருந்தவரிடம் சென்றார்.

அவர் நிங்கள் எல்லாம் நினைப்பது போல் நம் கதையின் நாயகன் அல்ல...நம் கதையின் நாயகி மீரா (கை தட்டுங்க பா ஹிரொயின் எண்ரி அகியாசு இல்லையா?? )

“ஹெ மதி எனடி இங்க என்ன பண்ற?”
“போ மீரா...நானெ பயந்துட்டு இருகென் நீ
வேற...இப்டியா எல்லாரையும் அடிப்ப...அவனுங்க தான் ரொடி மாதிரி பண்றங்க நியும் சின்ன வயசுல இருந்து அவங்க கூட இருந்து இருந்து கெட்டு பொய்ட்ட”
“மதி அவ மட்டுமா எங்க கூட சின்ன வயசுல இருந்து எங்க கூட... ஹெ சரி சரி மீரா எங்க கூட நீ இல்ல உன் கூட தான் நாங்க இருக்கோம் எப்ப பத்ரகாளீ மாறி பாக்குர”

இதற்கு ஒரு காரணம் உண்டு...இவர்கள் ஐவரும் ஒன்றாக இருப்பதற்கு காரணம் சாட்சாத் நம் மீரா தான்...இதை பற்றி கதையில் பொக பொக தெரியும் இப்பொது கதைக்குள் செல்வொம்

“டெய் ஆதி போதும் டா அவங்களா கலைச்சது வா, அவனுங்க மயக்கம் சரி அகர்த்துகுள்ள பொய்டலாம்”
‘ம்ம்....யாரு யார கலைகிராங்க’னு தெரியாம பேசுரானே’
“இரு வீரா கொஞ்சம் பொருமையா இரு”
“இப்பொ யாருக்கு ஃபொன் பண்ர மீரா?”
“ஷ்ஷ்ஷ்....”

மீரா பக்கதில் இருக்கும் காவல் துரைக்கு கால் செய்து அங்கெ அடித்து பொட்டு இருந்த அடி ஆட்களை போட்டு கொடுத்தாள்...பின் ஆணைவரும் சித்து’வின் ஸி20’யில் பறந்து சென்றனர்...!!! அது அவர்களின் பழக்கம்...சிரு வயதில் முதல் வகுப்பில் தொடங்கிய அவர்களின் நட்பு இன்று வரை தொடர்கிறது...சிறு வயதில் பக்கதில் இருக்கும் பூங்கவிற்கு சென்று வரும் அப்பழக்கம் இன்று வரை சித்து’வின் அப்பா உடைய காரை எடுத்து கொண்டு விக்-எண்டில் கடற்கரை, திம்-பார்க் என்று தொடர்கிறது....அவர்கள் போகும் இடம் வரும்முன் அவர்களை பற்றி ஒரு சின்ன இன்ட்றோ...!!!

வீரா-அமதியின் உரு, பாசமிக்கவன், படிப்பாளி, இப்படி சொலி கொண்டே போகலாம்...

மதி-பெண்மையின் உரு, இவளும் பாசமிக்கவள், கொஞ்சம் பயந்த சுபாவம், நட்புகாக உயிரையும் கொடுப்பவள்.

ஆதி-கலகலபானவன், படிப்பிற்க்கும்
இவனுக்கும் ஏணி வைத்தாலும் எட்டாது, இவன் இருக்குமிடம் எப்பொழுதும் சந்தொசமாக இருக்கும்.

சித்தார்த்- அனைவரும் வேகமானவர்கள் என்றால் இவன் விவேகமானவன், பண-பலமிக்கவன்.

  மீரா  - அழகானவள், அன்பானவள், அந்த நால்வருக்கும் இவள் ஒருவள் சமம் என்றே கூறலாம், ஆண்-பெண் வீரம், பெண்மை என பிரிக்க முடியாதவள், ஆனால் இவளின் பெண்மையை ஒருவரால் மட்டுமே துண்ட முடியும்...!!!

ம்ம்....இப்பொழுது கதைக்குள் செல்வோமா?? அந்த 4 சக்கர வாகனம் ஒரு 20 நிமிடம் கழித்து அங்கு தெரிகின்ற பெரிய காம்பொவ்ண்டுக்குள் நுழைந்தது...உள்ளே 3அறைகள் கொண்ட 5 தனி வீடுகள் இருந்தன (எல்லாம் நம் தொழமை அணி தான்...யாரொடைய திட்டம் என தெரிந்து இருக்குமே? ஆம்...எல்லாம் நம் நாயகியின் திருவிளையாடல் இல்லை இல்லை மிருவிளையாடல்...ஹெஹெஹெ) அங்கு அந்த மூணாவது வீட்டின் முன் அவர்கள் நுழையும்பொது அங்கு இவர்களின் குடும்பம் அனைவரும் அங்கு கூடி இருந்தனர்.

மீரா அப்பா-அர்ஜுனன், அம்மா-சுமித்ரா
மதி அப்பா-சந்தர செகர், அம்மா-அதியமாள்
வீரா அப்பா-சேகர், அம்மா-பரணி
ஆதி அப்பா-வீரபத்ரன், அம்மா-கங்கை ஆச்சி
சித்தார்த் அப்பா-சுந்தரம் அம்மா-அழகம்மை

இதில் இருந்து தெரிந்து இருக்குமே? ஆம்...இவர்கள் அனைவருக்கும் உடன்பிறந்தொர் இல்லை...ஆனால் இவர்கள் ஒருவரும் அதை ஒருபொதும் கவலையாக கொண்டந்து இல்லை என்றே சொல்லலாம்.

“என்னமா மீரா? எல்லாரைம் அடி பின்னிட்ட போல?”
“ச்ச்...என்ன ப்பா நிங்க...அவ அங்க எனமோ பையன் மாதிரி சண்ட போட்றா...எல்லாம் நிங்க கொடுக்குற செல்லம்”
“அம்மாடி மதி...என் பொன்னு தப்பா எதும் பன்ன மாட்டா அது பத்தி எனக்கு நல்ல தெரியும்...அவனுங்க எதாச்சு வம்பு பண்ணிருபாங்க அதான் இப்டி பண்ணிருப்பா”
“என்ன அங்கிள் நிங்களும்”
“என்ன மதி என்ன என்ன அங்கிள்?? அவரு எப்பவும் அவர் பொன்னுக்கு தான் சப்போர்ட் எப்பவும்”
“இப்படி செல்லம் கொடுத்து கொடுத்து தான் அவ தல கால் புரியாம ஆட்ரா”
“விடு சுமி...அவ இங்க இருக்க வரிக்கும் தான எல்லாம்”
“போ பரணி...இப்டி சொல்லியே என் வாய அடைச்சிடுங்க”
‘ஐயொ...எவ்ளோ நெரம் இப்டி சாப்பாடு போடாம பேசியே கொல்ல போராங்கலோ’
“டேய் ஆதி நீ மனசுல என்ன சொல்ரனு தெரிது வாங்க எல்லாரும் சாப்ட போலாம்”
“அழகும்மான அழகு தான்...வா..வா...”
“டேய்...இனிக்கு நா தான் அதிகமா ரெண்டு பேர்’அ அடிச்சென்...எனக்கு தான் இனிக்கு குல்ஃபி புரியுதா..” (இது ஒரு பழக்கம்...சின்ன வயதில் படிப்பிள் முதல், விளையாட்டில் முதல் என ஆரம்பித்தது இப்பொது எதிலும் தொடர்கிறது)
“போ மீரா...எப்பவும் நீ அதிகமா அடிச்சி குல்ஃபி சாப்புட்ற எப்டி தான் இப்டியோ”
“டேய் நிங்களாம் ஆம்பள்’ன்ற திமிருல கராதே க்ளாஸ்’அ கட் அடிப்பிங்க...இந்த லுசு சரியான பயந்தாங்கோளி நான் அதுல ப்ளாக் பெல்ட்...அதான்”
“சரி சரி விடு...இப்டி ஆடியன்ஸ் முன்னாடி அசிங்க படுத்தனுமா?”
“சரி எனக்கு சித்துவோட சாக்கி எடுத்து தா...நா எதும் சொல்ல மாட்டென் உன்ன பத்தி” (இதுவும் ஒரு பழக்கம்...அனைவரும் இரவிள் ஒரு காட்பரியை பகிர்ந்து உன்னுபார்கள்....பாதி மீராவின் வயதுக்கு தான் போகும்...செல்லமாக பேசியே அனைவரிடமும் வாங்கி விடுவாள்...இதில் இருவர் மட்டும் விதி விலக்கு...ஒருவன் சித்து...இன்னொருவர்...கதையினுள் போக போக தெரியும்)
“மீரா உனக்கு வேனும்’னா இந்தா என்னொடத எடுத்துகோ”
“போ அதி....திருட்டு மாங்காய்க்கு தான் ருசி அதிகம்”
“மீரா நீ திருந்தவே மாட்டியா?”
“அது வந்து மதி....”
“பொதும்...எல்லாம் பேசாம சாப்டுங்க நிங்க சாப்ட்டா தான் நாங்க சாப்ட”
“என்னமா? இத மொதல்லையே சொல்ல கூடதா?” (இது மதி? ஆதி? இல்லை...இது மீரா....கலகலபாக இருந்தாலும்...அது குழந்தைகளின் குரும்பு போல தான்)
“பரவால டா....நிங்க தான் கலைச்சி போய் வந்து இருக்கிங்க...சாப்டுங்க நல்லா” (இது மீரா’வின் அம்மா....அனைவரையும் அரட்டி வைத்தாலும் அன்பானவள்)

இப்படியாக அவர்கள் சாப்பிட்டு...பெரியவர்களையும் சாப்பிட வைத்து...பின் சிறிது அன்றைய நாளை பற்றி பேசிவிட்டு அவரவர்...வீடு சென்றன்ர்...

[MysteRy]

அத்யாயம்-2



அன்று இரவு மீரா துங்க போகும் முன் எப்பொதும் போல் அன்றைய நிகழ்வுகளை நினைத்து பார்த்து கொண்டு இருந்தால். அன்று காலை எப்பொழுதும் போல் அவர்களின் கேட்டரிங் சேவைகான தொகையை வாங்கி கொண்டு வெளியில் வந்தனர். எப்பொழுதும் கிடைக்கும் ஆடரைவிட இது பெரிது. பெரிய இடம், பெரிய தொகை என இந்த வெற்றியை கொண்டாட அந்த ஐவர் குழு பக்கத்தில் இருக்கும் ஐஸ் கிரிம் சாப்’பிற்க்கு சென்றனர். அவர்களுக்கு தேவையானதை சொல்லிவிட்டு அவர்களின் அரட்டையை தொடர்ந்தனர். அப்பொழுது...அவர்களின் பக்கத்து டேபிளில் ரௌடிகளை போல் தொற்றத்துடன் இருந்த இரண்டு கல்லுரி மாணவர்களின் பேச்சு அவர்களின் காதில் நாராசமாக விழுந்தது.

ஒருவன்“டெய் மச்சான் நம்ம சுவாதியும் இங்க வந்து இருக்கானே நான் தான் உனக்கு சொன்னென் அதுக்குள்ள எப்டிடா இப்டி ஒரு ஐடியாவ கண்டு புடிச்ச?”
மற்றொருவன்“ஹெஹெ...இப்டி எத்தனி பொன்னுங்கள கொவுத்து இருப்பேன்”
ஒருவன்“சரி டா...அந்த வைட்டர் சரியா பண்ணிடுவான்ல?”
மற்றொருவன்“எல்லாம் நான் கொடுத்த மயக்கம் மருந்த கரக்டா மிக்ஸ் பண்ணி கொடுத்துடுவான் அவன் பண்ணலனாலும் நான் கொடுத்த 1000ருபாய் அவன பண்ண வெச்சிடும்”
ஒருவன்“ம்ம்...எல்லாம் சரியா நடந்துட்டா அப்புறம் உன்னொட ரூம்க்கு கூட்டிட்டு போய் ம்ம்....”
மற்றொருவன்“சரி சரி அவ ரெட் கலர் வித் வெயிட் தன போட்டு இருந்தா?”
ஒருவன்“ஆமா டா...வா...அவ டெபிள் பக்கத்துல போய் உக்காரலாம்”

அந்த மானம் கெட்டவர்கள் எழுந்து சென்றவுடன் யாரும் எதிர் பாக்காத சமயம் ஆதி மற்றும் மீரா ஒரே சமயத்தில் எழுந்து அவர்களை பின் தொடர்ந்தனர். மிதி மூவரும் பேய் முழி முழித்து பின் நடப்பதை உணர்ந்து அவர்களும் அவசரம் அவசரமாய் அவர்கள் பின் ஒடினர்.

மீரா “ஆதி,மதி அந்த பசங்க பக்கதில் போய் சாதரணமா உக்கார மாரி உக்காருங்க”
மதி “மீரா அப்பொ நீ? “
மீரா “நான் அந்த பொண்ணு பக்கத்துல போய் உக்காருறென்”
ஆதி “சரி வீரா, சித்து நிங்க அவ கூட போங்க”

அவர்கள் அனைவரும் அமர்ந்த அடுத்த நிமிடம் ஒரு வைட்டர் வந்து அந்த சிகப்பு நிற உடை அணிந்த பெண்ணிற்க்கு சாக்கலெட் மில்க் ஸேக்கை கொடுத்து விட்டு சென்றான். அந்த பெண் அதை எடுக்கும் முன் மீரா அதை கைபற்றி ஒரு மிடறு குடிப்பது போல் பாவனை செய்து கொண்டு அந்த பெண்ணை ஒர கண்களால் நோட்டம் விட்டால். அந்த பெண் இவளை குழப்பத்துடன் பார்த்து கொண்டு இருக்க மீரா சாவகாசமாக க்ளாஸை கிழே வைத்து விட்டு அவளை நிமிர்ந்து பார்த்தால்..

மீரா “என்ன அப்படி பாக்குறிங்க?”
அவள் “இல்ல...அந்த ஜுஸ்”
மீரா “ம்ம்....நான் ஆடர் பண்ணினது”
அவள் “இல்ல... அது தான் ஆடர் பண்ணினேன் அது நான் சொன்னதுனு நினைக்கிறென்”
மீரா “ஒ...சாரி...நான் எனது’னு நினைச்சேன்”
அவள் “பரவால”
மீரா “ம்ம்.. அம் மீரா”
சுவாதி “அம் சுவாதி” (மீரா இயல்பாக செய்வது போல் அந்த ஜுஸை சுவாதியின் மேல் தள்ளிவிட்டால்)
மீரா “ஹெய் அம் சாரி அகைன்...நெஜமா தெரியாம தான்”
சுவாதி “பரவால மீரா...நான் வாஸ் பண்ணிக்கிறேன்”
மீரா “வாங்க நான் உங்களுக்கு உதவி பண்ணுறேன்
சுவாதி “ம்ம்....தாங்க்ஸ்”

அவர்கள் செல்வதை திரந்த வாய் முடாம்ல் பார்த்து கொண்டு இருந்த அந்த ரௌடிகளின் முன் சிட்டிகை இட்டனர் அதியும் மதியும்...சுவாதியை கூட்டிச் சென்ற மீரா அவளுக்கு நடந்த்தை கூரி ஜாகர்தையாக இருக்க சொலி அவள் கூரிய ன்ன்றி பெற்று கொண்டு இவர்களிடம் வந்தாள். ஐவர் தங்களை சுற்றி அமருவதை பார்த்த அந்த இருவர் மருண்டனர்.

ஒருவன் “என்ன? யார் நிங்களாம்?”
“ம்ம்...உன் எமன்”
மீரா “என்ன பாஸுங்களா? உங்க பிளான் என்ன ஆச்சு? அந்த பொண்ணு எங்க’னு போனானு பாக்குரிங்களா??”
ஒருவன் “என்னங்க? எந்த பொண்ணு?”
வீரா “பாருடா? டெய் அதி இவனுங்கலுக்கு என்ன பொண்ணுனு தெரியாதம்ல?”
மற்றொருவன் “என்னங்க? வந்து வெனும்னே வம்பு பண்றிங்களா?”
மீரா “எது? வம்பு பண்றொமா?, வெக்கமா இல்ல உங்களுக்குலாம்? இதே உங்க அக்கா தொங்க்ச்சி’னா இப்டியா பண்ணுவிங்க?” (இதை கேட்கும் பொழுது மீரா வின் முகத்தில் அப்படி ஒரு ரௌத்திரம்)
மற்றொருவன் “இல்ல மாடம் நாங்க எதும்...” (அவர்களில் ஒருவன் பயந்தான்)
ஒருவன் “டேய் நீ ஏன்டா பயபடற? என்ன மாடம்? எங்கள எதுக்கு மொரைக்கிறிங்க? ஆஃப்ரால் நிங்க ஒரு பொண்ணு கூட ரெண்டு பசங்க இருந்துட்டா ஜாக்கிஜான் ப்ருஸ்லினு நினைப்பா” (ஒருவன் துள்ளினான்)
மீரா “டெய் சித்து ம்ம்...”

அவர்கள் உட்கார்ந்து இருந்த்து ஒரமாய் இருந்த டேபிளில்.. மீரா’வின் கண் அசைவில் வீராவும், சித்துவும் அவரிகளை மறைத்தார்போல் எழுந்து நின்று ஒருவரை ஒருவர் பிரண்ட்லி ஹக் கொடுத்து கொள்வது போல் பாவனை செய்ய...மீரா எப்பொழுதும் பாதுகாப்புகாக தன் பையில் வைத்து இருக்கும் மடக்கும் கத்தியை அவன் கழுத்தில் வைத்துவிட்டால்...!!!

மீரா “என்ன சொன்ன? அஃப்ரால் ஒரு பொண்ணா? இப்பொ நான் நினைச்சா நீ இந்த உலகத்துலயே இல்ல....”
ஒருவன் “மாடம் மாடம் ப்ளிஸ் மாடம் அவன விற்றுங்க..” (மற்றொருவன் கெஞ்ச அவனொ மீரா வை முறைத்து கொண்டு இருந்தான்)
ஆதி “என்ன முறைக்கிற? இவங்க என்ன பண்ணிடுவாங்க’னா? ரொம்ப யொசிக்காத...எங்களுக்கு ஐஜி லெவல்’ல ஆள் இருக்கு”
வீரா “விடு ஆதி...இதொ பார் இனி எதாச்சு பொண்ண தப்பா யுஸ் பண்ணனும்னு நினைச்சிங்க அவ்ளொ தான் வாங்க டா போலாம்”

நமது ஐவர் குழு கிளம்பிவிட்டது அவர்கள் பண்ண ஒரே தவறு...அந்த ரௌடிகளின் பார்வை நம் மதியின் மீது விழுந்த்தை கவனிக்காமல் விட்ட்தே....பயந்த்து கொண்டு இருந்த அவளை வைத்து இவர்களை பழி வாங்கி விடலாம் என அவர்கள் நினைத்துவிட்டன்ர்...அதன் படி அவர்களில் கூட்டத்துடன் மதியும் மீராவும் மாலை கொவிலுக்கு செல்லும்பொது பின் தொடர்ந்து கடத்த முயற்சி செய்தனர். (இதில் இவர்கள் தவறு மீராவை ஒரு பொருட்டாக மதிகாதட்தே...அவர்களுக்கு என்ன தெரியும் அவள் கராத்தே’வில் பிளாக் பெல்ட் என்று) ஆனால் அவளொ மதியை கூட்டிக்கொண்டு ஒர் இடத்தில் ஒளிந்து கொண்டு மிதி மூவரை கால் செய்து கூப்பிட அவர்கள் அடுத்த ஐந்தாவது நிமிடம் அந்த ரௌடிகளுடன் சண்டையிட்டு கொண்டு இருந்தனர்...அவர்களால் முடியாத பொழுது இவள் ஒரே நொடியில் அனைவரையும் அடித்து விழ்த்தினால்.

இதன் நடுவில் ஆதி இதற்க்கு நீயெ இவர்களை சமாளித்து இருக்கலாமே என கேட்டதர்க்கு...இவள் “பின்ன எதுக்கு நிங்க இருக்கிங்க...பாடிகாட்’னு“ என கூறி கேலி செய்த்தும் நினைவு வர...அவளின் உதட்டில் ஒரு இனிய புன்னகை தவழ்ந்தது....இதனை தொடர்ந்து எப்பொழுதும் போல் அவளை அலைகழிக்கும் பழைய நினைவுகள் அன்றும் அவளை தொல்லை செய்தன...அதனுடன் போராடி எப்பொழுது நித்யாதேவி அவளை அனைத்தாளோ...அவளுக்கே தெரியாமல் துயிலில் ஆழ்ந்தால்...!!!

[MysteRy]

அத்யாயம்-3



aமறுநாள் காலை எப்பொழுதும் போல் தாமதமாக எழுந்தவள் அரக்கபறக்க ரெடி ஆகி அப்பா-அம்மா விடம் சொல்லிவிட்டு ஆதி’யின் வீட்டிற்க்கு கிட்ட தட்ட ஒடினாள். அங்கே கமகமக்கும் பொங்களில் நெய் விட்டு சாப்பிட்டு கொண்டு இருந்தான் நம் ஆதி...அதை பார்த்ததும் அவனின் முதுகில் இரண்டு போட்டவள் அவனது ப்ளேட்டையே இழுத்து போட்டு சாப்பிட அரம்பித்தால்...இது தினமும் நடக்கும் நிகழ்ச்சி தான் என்பதால் ஆதி ஒரு சின்ன சிரிப்போடு அவள் தலையில் கொட்டிவிட்டு சென்றான். எப்பொழுதும் பதிலுக்கு பதில் கொடுக்கும் அவள் சாப்பிடும்பொது அமைதியின் சிகரம் அகிவிடுவாள்... ஹெஹெஹெ...
பின் ஆதியை இழுத்து கொண்டு அவளின் ஸ்கூட்டியில் பறந்தால்....அவர்கள் சென்று நின்ற இடம்...ஒரு கூடுசை வீட்டின் முன்...அங்கு உள்ளெ ஒரு 14 வயது பெண் ஒடுங்கி படுத்து கொண்டு இருந்தால்...அவள் 21 வயது பையனால் தவறாக நடத்தப்பட்டு இருக்கிறாள்....காரணம் காதல்...அவன் காதல் சொல்லி இவள் மறுத்த காரணத்தினால் அவன் நண்பர்களுடன் இனைந்து இப்படி செய்து விட்டான்...இதை அந்த பெண் திக்கி திணறி சொல்லும்பொது அந்த பெண்ணுடைய தாயின் கண்ணில் அப்படி ஒரு வலி இதையெல்லாம் குறித்துகொண்ட ஆதி...மிராவை கூப்பிட்டு அப்பெணை புகைப்படம் எடுக்க சொல்ல...சுட்டெரிக்கும் பார்வை ஒன்றை அவனுக்கு பரிசாக தந்தால்...பின் அவனை வெளியில் இருக்க சொல்லிவிட்டு இன்னும் சில விஷயங்களை கேட்டரிந்து கொண்டு விடைப்பெற்றனர்...!!!

மீரா “கொஞ்சமாச்சு அறிவு இருக்கா? சின்ன பொண்ணு அவளொட பாழ் பண்ற மாறி அவள போட்டோ எடுத்து இதொட இனைக்கலாம்னு நினைக்கிற?”
ஆதி “அம் சாரி மீரா...எதொ ஒரு ஆர்வகோளாறுள பண்ணிட்டேன்”
மீரா “சரி சரி வா போகலாம்”

அங்கு மதியும் வீராவும் சேர்ந்து சித்துவை எழுப்ப படாது பாடு பட்டுக்கொண்டு இருந்தனர்... நிங்கள் நினைப்பது சரியே அவன் ஒரு தூங்குமூஞ்சி...
மதி “டெய் சித்து எலுந்திடுடா...”
சித்து “ம்ம்....இன்னும் ஒரு டூ மினிட்ஸ் ப்ளிஸ் மதி”
வீரா “ஐயோ இப்பொவே 8:30 டா இன்னும் இவள அங்க விட்டுட்டு போகர்த்துகுள்ள....”
சித்து “என்னது? 8:30’ஆ? என்ன வீரா இவ்ளோ நேரம் என்னடா பண்ணிங்க என்ன எழுப்பாம? “
வீரா “டெய் கொலவெரில இருக்கென் சிக்கிரம் போய் ரெடி ஆகு...!!! “

அவன் அடுத்த இருவதாவது நிமிடம் ரெடி ஆகி சாப்பாட்டு அறையில் இருந்தான்...பத்து நிமிடத்தில் சாப்பிட்டுவிட்டு சித்துவின் காரில் கிளம்பி மதியை அவள் இடத்தில் விட்டு விட்டு மிதி இருவரும் அவர்கள் இடத்திற்க்கு சென்றனர்.
என்னடா இது? நேற்று காட்டரிங் செர்விஸில் என்றார்கள் இன்று என்ன என்னவோ நடக்கிறதே என பார்க்கிறிர்களா? சொல்கிறென்...முதலில் நம் நாயகி...மீரா...யுஜி முடித்தவுடன் புரவஸ்னல் பொட்டொகிராபி கொர்ஸ் முடித்துவிட்டு தனியார் பத்திரிக்கை ஒன்றில் பொட்டொகிராபி செக்ஸனில் ஹெட் ஆக பணி ஆற்றிக்கொண்டு இருந்தால்...ஆதி பிஜி முடித்துவிட்டு ரிப்பொட்டராக பணி ஆற்றிக்கொண்டு இருக்கிறான்.

வீரா ஒரு தனியார் கம்பனியில் மேனேஜர்’ராக பணியாற்றுகிறான், அவனுக்கு மேல் தளத்தில் சித்து ஒரு கன்ஸ்ட்ரக்ஸன் கம்பனி ஆரம்பித்து கொஞ்சம் கொஞ்சமாக முன்னேறி வருக்கின்றான்..இதில் விட்டு போனது நம் மதி மட்டுமே...அவளின் பயம் அவளை வெளியில் வேலை பார்க்க விட வில்லை...ஆனால்...மீராவின் சில தைரிய செயல்களினால் அவளை பற்றுகோளாய் வைத்து ஒரு 25 வயது பெண் தன் குழந்தையுடன் தன்னை ஏமாற்றிய கணவனிடம் இருந்த்து தப்பி வந்து இவளிடம் சரண்புகுந்தால்...!!! மீராவோ...மீனை பகிர்ந்து கொடுப்பதை விட மீன் பிடிக்க கத்து கொடுங்கள் என்ற பழபொழியை நம்புவபள்...எனவே அவர்களுக்கு என்று ஒரு தனி வீடும்...வீட்டிலிருந்தே சாப்பாடு கட்டி 10ருபாய் 20ருபாய் என விற்று அவர்கள் வாழ்க்கையை பார்த்துகொள்ள வழி காட்டினால்...!!! இவர்களை தொடர்ந்து பல பெண்கள் வர....கொஞ்சம் கொஞ்சமாக முன்னேறி முன்னேறி இப்பொது 20 பேர் கொண்ட காட்டரிங் செர்விஸாக மாறியது. இவர்களை பார்த்த மதி...தனியாக தவிக்கும் இவர்களே இப்படி இருக்கும்போது நாம் ஏன் எதாவது சாதிக்க கூடாது என தொன்றவே மீராவிடம் சொல்ல...அவள் வீராவிடம் பேசிவிட்டு அவளை அப்பெண்களுக்கு துணையாய் மாற்றினால்...அன்றில் இருந்து இன்றுவரை மதி அந்த பெண்களுக்கு வழிக்காட்டியாய் திகழ்கிறாள். அனைவருக்கும் ஒரு முன்மாதிரியாக இருக்கும் மீராவுக்கும் சில பிரச்சனைகள் இருந்தன...பார்ப்போம்...அவள் அதில் இருந்து வெளி வருக்கிறாளா? அவள் வாழ்க்கையில் நடக்கபோவது என்ன?

[MysteRy]

அத்யாயம் – 4



அன்று காலை எப்பொழுதும்போல் 5மணிக்கெல்லாம் அவனால் எழுந்து ஜாக்கிங் செல்ல முடிய வில்லை...!!! ஏன்? அவளை பார்த்ததில் இருந்து இப்படி தான்...யாரும் எதிர்காத அவனை கை நீட்டி அடித்து விட்டு கூலாக சாரி சொல்லிவிட்டு சென்றவள். அவனின் கண்ணுக்குள் நின்றுகொண்டு இம்சை செய்பவள்.
அவன்... ரிஷி யாதவ்...யாருக்கும் பயப்படாதவன்...யாரையும் பயம் கொள்ள செய்பவன்...அவனை புடிக்காதவர்களுக்கு அவன் ஒரு தாதா...அவனை புடித்தவர்களுக்கு அவன் தெய்வம்...!!! அந்த உலக அழகியாவே இருந்தாலும் அவன் ரிஷி தான்...அதாவது அந்த ரிஷி முனிவர் போல்...ஆனால் அவனை மயக்கவும் ஒரு மேனகை வந்தால்...அவள் தான் நம் நாயகி மீரா...அதே போல் அவன் உலகிற்க்கே ரிஷியாக இருந்தாலும் அவளுக்கு அவன் யாதவ கண்ணனே...!!!
ரிஷி படுக்கையில் புரண்டது போதும் என அவன் எழுந்து ஜன்னலிடம் வந்தான்...அங்கு இருந்து கீழே பூத்து குலுங்கி கொண்டு இருந்த சிகப்பு ரொஜாக்களை பார்த்ததும் அவளை முதல் முதலில் பார்த்து நியாபகம் வந்தது. அன்று அவனுக்கு வந்த தகவலில் படி ஒரு பெண்ணை துறத்திய கும்பலை காலி செய்ய அவனுடய ஸ்கார்பியோவில் சென்று கொண்டு இருந்தான்...!!! அந்த காட்டு பகுதியில் நுழையும்போதே பார்த்துவிட்டான், அங்கு ஒரு பெண் 10 அடியாட்களுடன் சண்டையிட்டு கொண்டு இருப்பதை...என்ன ஏது எதை பத்தியும் யொசியாமல் இறங்கி சண்டையிட ஆரம்பித்துவிட்டான்...இதில் அவன் கவனிக்காதது அந்த பெண்ணும் ஒருதருக்கு இரண்டு பேர் என ஒரே நிமிடத்தில் பந்தாடி கொண்டு இருப்பதை, அவள் கவனிக்காமல்விட்டது அவன் புதிதாக அவளை காப்பாத்த அவர்களுடன் சண்டையிட்டு கொண்டு இருப்பதை, இப்படியே தொடர்ந்து கொண்டு இருந்ததை முடிவுக்கு கொண்டு வர அவர்கள் இருவரும் மிஞ்ச இவள் அவனை பளார் என கொடுத்தால்...இதை எதிர் பாக்கத இவன் திகைத்து போய் இருக்க...அவள் பின்பு தான் கவனித்தால் அவன் சினிமா ஈரோ போல் இருந்ததை, பின் நாக்கை கடித்து சாரி சொன்னால்...இது எதுவும் அவன் மனதில் பதியவில்லை, அவன் கவனித்தது எல்லாம் அவள் கண்ணகளின் மாயஜாலத்தையும், உதட்டின் வடிவழகையும் தான்...!!!
அடுத்த சந்திப்போ ஒரு ஜொவ்ளி கடையில் நிகழ்ந்தது. அவள் எதோ ஒரு கிப்ட் சாபில் அவள் நண்பர்களுடன் நின்று கொண்டு இருக்கும்போது இவன் அந்த பக்கம் வர இவளை கண்டு காலில் ஆணி அடித்தது போல் நின்றுகொண்டு இருந்தான். அவள் எதொ கூறி கொண்டே நாக்கை கன்னதில் முட்டி உடனே கண்ணடித்து உடனே புருவத்தை ஏற்றி இறக்கினாள். இதில் அவளின் அந்தோ பரிதாபம் அவள் தோழி சட்டென நகர்ந்து விட நொடி பொழுதில் இது அனைத்தும் அவனை பார்த்து செய்து முடித்தாள். அவனின் அந்தோ பரிதாபம் அவள் அவனை மறந்துவிட்டது. அவள் எப்போதும்போல் நாக்கை கடித்து சாரி என உதட்டசைவில் சொல்லிவிட்டு சென்றுவிட்டால். அவள் உதட்டின் மேல் இருக்கும் கண்ணுக்கு தெரியாத மச்சம் அவன் கண்களில் மட்டும் சிக்கி... அதில் அவன் சிக்கி பித்தனாகி போனான்..இதை எதையும் அறியாத அவள் நிம்மதியாக உறங்கி கொண்டு இருந்தால்.
நேரம் ஆக ஆக கனவுகளில் இருந்து கலைந்து எப்பொழுதும் போல் அரக்க பரக்க எல்லாத்தையும் முடித்து கொண்டு மீரா அலுவலகம் வர, அவன் நினைவுகளில் இருந்து கலைந்து அதே அலுவலகம் வந்து சேர்ந்தான். அங்கே அவர்கள் இருவருக்கும் ஒரே பிரச்சனையால் தலைவலி வந்து சேர்ந்தது. என்ன ஆனது? எப்படி? பார்ப்போம்...!!!

[MysteRy]

அத்யாயம் - 5



மீரா எப்பொழுதும்போல் கிளம்பினாலும் மதிக்கு எதோ தேவை என ஆதி அவளுடனே சென்றுவிட மீரா தனியாக அலுவலகம் வந்து சேர்ந்தாள்.
ரிஷியோ காரில் வந்துகொண்டு இருக்கும்போது மீராவை பற்றி தான் நினைத்து கொண்டு இருந்தான்...அவள் பெயர், ஊர், எதுவும் தெரியாது....ஆனால் அவன் நினைத்தால் கண்டுபிடிக்க முடியும்...ஆனால் அவன் அதை செய்யவில்லை...யாரும் அசைக்க முடியாத அவன் மனதை அவள் அசைத்துவிட்டால்..ஆனால் அதை காதல் என பகுத்தறிய அவன் விரும்பவில்லை. விதி யாரைவிட்டது? நினைவுலகிலிருந்து விலகி பக்கத்தில் இருக்கும் அந்த பத்திரிக்கை கையில் கிடைத்தது...எப்பொழுதும் அலட்சிய படுத்தும் அப்பத்திரிக்கையை இன்று கையில் எடுத்தான்...அது இவர்களின் கெட்ட நேரமோ?

பிரித்ததும் அவன் கண்களில் பட்டது அவனின் புகைப்படமே...ஒரு பெணின் கையை பிடித்துகொண்டு மறுகையில் அப்பெண்ணுடைய கணவனை அடிக்கும் காட்சியை மிக தெளிவாய் படம் பிடித்து இருந்தார்கள். அதில் இருக்கும் செய்தியை படிக்க படிக்க அவன் கண்களில் ரௌத்திரம் நிரைந்தது....!!!

நேரே அந்த பத்திரிக்கை அலுவலகதிற்க்கு வண்டியை விரட்டினான்...!!! ஆம் அவன் ஸ்கொர்பியோவில் அவன் மட்டுமே பயணம் செய்வான், அவன் ஆட்களுக்கு என்று தனி வண்டி அமைத்து தந்துவிட்டான்.

நேரே அவன் சென்று பார்க்கிங்கில் வண்டியை செலுத்தும்போது ஒரு வண்டியை இடித்து தள்ளிவிட்டு உள்ளெ செல்ல அவனை திட்ட என வந்த காவலாளி அவனை கண்டதும் திகைத்து அவன் பின்னால் ஓடி அவன் வேக நடைக்கு ஈடுகொடுக்க முடியாமல் வழிவிட்டு நின்றான்...!!!

அவனை கண்ட அனைவரும் திகைத்து நிற்க மேல் அதிகாரிகள் அனைவரும் ஓடிவர யாரையும் கண்டு கொள்ளாமல் அவன் மீரா என்ற எழுத்து பலகையிட்ட இடத்திற்க்கு வந்து நின்றான்...!!!
நம் மீராவோ இது எதையும் கவனியாமல் அனைவருக்கும் முது காட்டி அமர்ந்து எங்கோ எடுத்த சில புகைபடங்களை வைத்து எனமோ எழுதி கொண்டு இருந்தால்...!!!

ரிஷி "மிஸ்.மீரா”
மீரா “யெஸ்”

அவளை கலங்கடிக்க நினைத்தவன் கலங்கிபோய் நின்றான் அந்த திருமுகத்தை பார்த்து...!!!

மீரா “ஹெலோ பாஸ் கொஞ்சம் முழிங்க...”
“என் முகத்துல அப்டி என இருக்கு இப்டி பாத்துட்டு இருகிங்க”
“என்ன ஸ்ர்....”
“ஹெல்லொலொலொலொலொ.......!!! “

கூப்பிட கூப்பிட பேசாமல் இருந்தவனை கண்டு அலுத்துபோய் அவன் காதில் பலமாக கத்தினாள்...அவள் அப்படி செய்ததும் நினைவு கலைந்தவன் அவளை கவனித்தான்...!!! ரோஜா நிறத்தில் உடை அணிந்து ரொஜாவாக நின்றுகொண்டு இருந்தால்...அவள் அழகை ரசித்துகொண்டு இருந்தவன் கண்களில் மீண்டும் அந்த பத்திரிக்கை பட....கண்களில் தோன்றிய கோபத்துடன் அதை கையில் எடுத்து அவள் முன் அந்த புகைப்படத்தை காண்பித்தான்.

மீரா “என்ன? இதுகா கூப்பிடிங்க?”
ரிஷி “யு....இது என்ன?”
மீரா “ஒ....”

அவளுக்கு அந்த புகைபடம் பார்த்ததும் தான் அவனை இனம்காண முடிந்தது...!!!

மீரா “பாத்தா தெரில? நிங்க பண்ற அட்டகாசம், ஆராஜகம்”
ரிஷி “எனது...நான் ஆ?”
மீரா “ஆமா பின்ன? ஒ இதுக்கு பேர் உங்க ஊர்ல வேறயோ”

அதற்க்குள் அங்கு சினியர் எடிட்டர் வந்துவிட்டார்...என்ன பிரச்சனையென தெரியாவிட்டாலும் வந்து இருப்பது யார் என தெரிய....!!!

எடிடர் “ஐயொ மீரா என்னமா பண்ற நீ?”
மீரா “நிங்க சும்மா இருங்க ஸர்...இந்த மாறி படிக்காத ஆளுங்களுக்கு இது ஒரு வேலையா போச்சு...”
ரிஷி “வாட்...”
மீரா “என்ன வாத்து கொழி? கோட் ஸுட் மாடிக்கிட்டு இங்கிலிஷ்’ல பேசிட்டு ரௌடி தானம் பண்றது இப்போ ஒரு பொழப்பா போச்சு”
ரிஷி “லுக்...உங்கிட்ட எதையும் சொல்ல வேண்டிய அவசியம் எனக்கு இல்ல பட்...இதுல ஒரு பொண்ணோட பேர் சேர்ந்து இருக்கர்தால சொல்றென்”

அவள் ஒரு அலட்சிய பார்வையுடன் நாற்காலியின் மேல் ஒரு கையை ஊன்றி கொண்டு ஸ்டையிலாக நின்று கேட்டு கொண்டு இருந்தாள். இதை பார்த்ததும் கோபம் கொண்டவன். அந்த நாற்காலியை இழுத்து போட்டு கொண்டு அவள் தடுமாறுவதை லட்சியம் செய்யாமல் அமர்ந்தான்.

மீரா “ஹெய்...லூசு இப்டியா இழுப்ப...”
எடிடர் “ஐயொ மீரா அமைதியா இருரேன்மா”

அவள் எப்பொழுதும் போல் திட்டி வைக்க...சினியர் எடிட்டரோ...அவரின் செல்ல பிள்ளைப்போல் இருக்கும் மீராவை கண்டிக்க முடியாமல் திண்டாடினார்.

ரிஷி “இதொ பாரு...அந்த பொண்ண அவளோட அஸ்பண்டே தப்பா வேற ஒருத்தன் கூட சேத்து...ச்சா....அதுனால தான் நான் அவன அடிச்சி அந்த பொண்ண அவன் கிட்ட இருந்து காபாத்தி ***விமன்ஸ் ஹொம்’ல சேத்துருக்கேன்...உனக்கு வேனும்னா அங்க போய் விசாரிச்சிகோ..நாளைக்கே இதுக்கு மனிப்போட மறுப்பு சொல்லி நுயுஸ் வந்தாகனும் புரிதா?”

இத கேட்டு மீரா குழம்பினா...என அவளுக்கு வந்த நுயுஸ் வேற...!!! கண்ணுல அவளோட குழப்பம் அப்பட்டமா தெரிஞ்சிது...அவ பேசவே இல்ல...எடிட்டர் தான்...

எடிடர் “வி ஆர் சாரி ஸ்ர்...உங்கள பத்தி தெரியாம இப்டி நடந்து போச்சு”

அதற்க்குள் அவரும் அந்த செய்தியை பார்த்துவிட கோபமே வராத அவருக்கும் கோபம் வந்தது...மீராவை முறைத்துகொண்டே அவனிடம் மனிப்பு கேட்டார். இவர் வேறு ஏன் இப்படி முறைக்கிறார் என மேலும் குழப்பினாள் நம் நாயகி.

ரிஷி “நான் கொஞ்சம் உங்க ப்டோகாரவர் கிட்ட கொஞ்சம் பேசனும் எல்லாரும் போறிங்களா?”
எடிடர் “எல்லாரும் போய் வேலைய பாருங்க பா...!!! மீரா மிட் மீ அப்டர் திஸ்”
மீரா “ஒகே ஸர்”
ரிஷி “மீரா”
மீரா “ஹான்...என்ன?”
ரிஷி “ம்ம்...வெரும்.. கோட் ஸுட் மாடிக்கிட்டு இங்கிலிஷ்’ல பேசிட்டு ரௌடி தானம் பண்ணகூடாதுனு தான் உங்க சட்டமா? ஒரு டாப் மோஸ்ட் பத்திரிக்கைல வேலை செய்ற பொண்ணு மட்டும் ரௌடி தானம் பண்ணலாமா?”

அவன் தன் கன்னத்தை தேய்த்து கொண்டே கேட்டான். அவளோ திறந்த வாய் மூடாமல் பார்த்துகொண்டு இருக்க

“என்ன அப்டி பாக்குற?”

என்று கேட்டு...அவளை போலவே நாக்கை கன்னதில் முட்டி உடனே கண்ணடித்து உடனே புருவத்தை ஏற்றி இறக்கினான். அவள் மேலும் தன் முட்டை கண்ணை விரித்து முழிக்க...அவன் சிரித்து கொண்டே...

“இந்தா...இது உனக்கு”

அவனுடைய விசிடிங் கார்டை எடுத்து அவள் கையில் திணித்துவிட்டு சென்றான்...!!! அதை பிரித்து பார்த்த அவளுக்கு ஹாட் அடாக்கே வந்த்துவிடும் போல் இருந்தது...!!!

[MysteRy]

அத்யாயம் – 6



அவனின் விசிடிங் கார்டை பார்த்தவுடன் அவள் கண்கள் அகல விரிந்தன...அதில் முதலில் அவள் பார்த்தது கொட்ட எழுத்தில் ரிஷி யாதவ் பி.ஏ பி.ல் என்றது தான்...!!! திகைத்து விழித்தவள் கார்டை கீழே போட அது திரும்பி விழுந்தது...குனிந்து அதை எடுத்தவள் மேலும் திகைத்தாள்...அவள் வேலை செய்யும் அந்த பத்திரிக்கையின் சார்மேன் ஆவான். அது மட்டுமில்லாமல் வீரா வேலை செய்யும் தனியார் கம்பனியின் பாதி பங்குகள் இவனுடையதாக இருந்தது

மீரா “அட கிருஷ்ணா....இப்டியா கூண்டோட போய் மாட்டுவோம்”

அவள் வாய் விட்டே புலம்பிவிட்டாள்....பணியாள் வந்து கூப்பிட்ட பின் தான் சினியர் எடிட்டர் கூப்பிட்டார் என்றே நியாபகம் வந்தது

மீரா “அச்சோ மறந்தேபோய்டேன்”
பணியாள் “சிக்கிரமா போமா....சாரு ரொம்ப கோவத்துல இருகாரு”
மீரா “நான் மாட்டினேன்”

அவள் அரக்க பரக்க அவர் காபினுக்கு ஓட அங்கே அவர் கண்டுங்கோபத்துடன் இருந்தார்

ஆடிட்டர் “வா மீரா...நீ இப்டி பண்ணுவனு நான் கொஞ்சம் கூட எதிர் பாக்கல”
மீரா “ஸர் எனக்கே தெரியாது ஸர்”
ஆடிட்டர் “வாட்...என்ன உனக்கே தெரியாது? நிங்க ரெண்டு பேரும் சேர்ந்து பண்ற எந்த பிராஜக்ட் ஆ இருந்தாலும் சக்சஸ் ஆ பண்ணுவிங்கனு தான நான் ரஃப் எடிசன் கூட பாக்காம பிரின்ட் பண்ண அனப்பினேன் இப்பொ இப்டி பண்ணிடிங்களே”
மீரா “ஸர் நான் சொல்றத...!!!”

அதற்குள்..................

ஆதி “எக்ஸ்க்யுஸ் மீ ஸர்”
ஆடிட்டர் “வா ஆதி...என்ன பண்ணிருகிங்க தெரிதா”
ஆதி “ஸர் அது வந்து...”
மீரா “ஸர் அவன திட்டாதிங்க ஸர் இந்த ஆர்டிகள் முழுக்க முழுக்க நான் பண்ணது...என்னோட மிஸ்டேக் தான் ஸர்”
ஆதி “இல்ல ஸர்...ஆக்சிவ்லி....இது ஒரு விபத்து மாறினு தான் சொல்லனும்...மிஸ்டர்.ரிஷி யாதவ் தான் நம்ம சார்மேன்’நு எனக்கே இப்போ தான் தெரியும்...மீராக்கு தெரிய வாய்ப்பே இல்லயே ஸர்”
ஆடிட்டர் “வாட் யு ஆர் பிலாபரிங் ஆதி?”
ஆதி “யேஸ் ஸர்...இங்க எல்லாரும் சார்மேன் ஃபாரின்’ல இருக்கர்தா தான சொல்லிருக்கிங்க?”
ஆடிட்டர் “ஓ மை காட்.....எல்லாம் என் தப்பு தான் சாமிங்களா...விடுங்க போய் உங்க வேலைய பாருங்க”
ஆதி “விடுங்க விடுங்க ஸர்...பத்திரிக்கை துறை’ல இதுல்லாம் சாதாரணம் ஸர்”
ஆடிட்டர் “இப்போ உங்களுக்கு கலாய்க்க நான் தான் கிடைச்சேனா? போங்க பா...நான் ஆல் ரேடி நொந்து நூடுல்ஸ் அகிருக்கேன்”
மீரா “வேனும்னா...நான் போய் அந்த நூடுல்ஸ் மண்டயங்கிட்ட சாரி கேட்டுட்டு வரவா?”
ஆடிட்டர் “ம்க்கும்.... நீ எங்கிட்டயே இப்டி சொல்ற அங்க போனா என் சீட்ட காலி பண்ணாம விட மாட்ட போல....வேண்டாம் மீரா...மீ பாவம்”
மீரா “ஸர் அது சும்மா லுலுலாய்க்கு...நான் போய் பேசினா அவர் உங்க கிட்ட வந்து சாரி கேப்பாறு பாருங்க..”
ஆடிட்டர் “என்னமோ சொல்ற சரி தான்”

அவர்கள் அலுவலகம் விட்டு வேளியே வந்தார்கள்...!!!

ஆதி“என்ன மீரா இப்போ இது ரும்ப தேவையா?”
மீரா “ஒரு காரணம் இருக்கு”
ஆதி “என்ன?”
மீரா “அதுலாம் நான் பாத்துக்குறேன்...நீ அந்த மர்டர் கேஸ்’அ டிட்டியள்ஸ் கலக்ட் பண்ணிட்டு வீட்டுக்கு போய்டு”
ஆதி “ஆர் யு சுர்? தனியா போய்டுவியா?”
மீரா “டேய் போடா போடா”

ஆதி சென்றவுடன் அவள் பையில் வைத்து இருந்த அவனின் கார்டை எடுத்து வீட்டு முகவரியை பார்த்து அங்கே சென்றாள்.

[MysteRy]

அத்யாயம் - 7



அங்கே சென்றவுடன் அந்த வீட்டை...இல்லை இல்லை மாளிகையை அன்னாந்து பார்த்தால்...பார்த்ததும் இவ்வளவு பெரிய வீடா என திகைத்தவள் பின் எனக்கென்ன என்பது போல் அவள் இயல்பிற்க்கு மாறிவிட்டாள்...ஆனால் அவள் துரதிஸ்ட்டம் அவள் திகைத்ததை மட்டுமே ரிஷியின் கண்களில் எட்டியது...அவன் மனம் உடனே நினைத்துகொண்டது

ரிஷி ‘இவளும் பணதுக்கு ஆசை படறவளா?...’
“ச்ச இருகாது அவள பாத்தா அப்டி தெரியல....”
‘உனக்கு தெரியுமாக்கும்”
“எல்லாம் எங்களுக்கு தெரியும் நீ போ”

என சின்ன குழந்தை போல் அதை விரட்டிவிட்டவன் அவள் உள்ளே வருவதற்க்காக காத்துகொண்டு இருந்தான்

மீரா “அண்ணா நான் மிஸ்டர்.ரிஷி யாதவ்’ஆ பாக்கணும்”
காவலாளி “ம்ம்....உள்ளார போ மா...அதோ அவர்கிட்ட கேளு”
மீரா “ஆ....சரிங்க அண்ணா தாங்க்ஸ்”
காவலாளி “இதோ பாரு மா...மினிஸ்டர்ங்களே எங்க ஐயா பேர் சொல்லி கூப்டமாட்டங்க நீ இப்டி சொல்ற பாத்து பேசு மா எல்லாரும் என்ன போல விட மாட்டாங்க”

அவள் அப்படி அவர் சொன்னதும் எதுவும் வாய் ஆடாமல் அங்க இருந்து கிளம்பினாள்...ஆனால் அதற்க்கு ஈடாக அவள் மனம் புகைய ஆரம்மித்தது.

மீரா ‘பெரிய பிரசிடன்ட் இவன பேர் சொல்லி கூப்ட கூடாதாம்...கிருஷ்.......இந்த நூடுல்ஸ் மண்டயன்க்கு இப்டி ஓவர் பில்டப் தராங்களேயா’

மணி “ஹெலொ மேடம்...என்ன நீங்க பாட்டுக்கு உள்ள போய்ட்டு இருகிங்க? யார் வேனும்?”
மீரா “உங்க கொய்யா தான்யா வேனும்”

அவள் இருந்த கடுப்பில் அவ்வாறு கூறிவிட்டாள். அவள் அப்படி பேசியதும் கடுப்பாவது அந்த நபரின் முறையாகிற்று.

மணி “என்னமா...பொண்ணாச்சே’னு பாத்தா பேச்சே சரி இல்லை”
மீரா “என்ன பொண்ணாச்சேனு பாவம் பாத்தியா? பொண்ணுனா உனக்கு எலக்காரமா போச்சா உன் பாவம் யார்க்குயா வேனும்?”
மணி “அடிங்க்........”

அவர் என்ன சொல்லிருப்பாரோ...அதற்க்கு அவளின் பதில் வாயால் இருந்து இருக்குமோ இல்லை கையால் இருந்து இருக்குமோ அதற்க்குள்...

பணியாள் “மணி அண்ணா ஐயா, இந்தம்மாவ உள்ளார விட சொன்னாங்க”
மணி “ம்ம்...போ”
மீரா “வேவ்வேவ்வே”
பணியாள் “ம்மா...உங்கள உள்ள உக்கார சொன்னாங்க ஐயா கால்மணி நேரத்துல வருவாராம்...உங்களுக்கு என்ன ஜுஸ் பிடிக்கும்னு கேட்டு கொடுக்க சொன்னாரு”
மீரா “அதலாம் எதும் வேண்டாம்”

இருக்கும் கோபத்திற்க்கு எதாவது குடித்து அதை அனைக்க ஆசை தான்...ஆனால் அனைத்தையும் ரிஷியின் மேல் இறக்க எண்ணி வேண்டாம் என கூறி அவரை அனப்பி வைத்தால். அவர் நகர்ந்ததும் உட்காராமல் எழுந்து அங்கு இருந்த புத்தக அலமாரியிடம் சென்றால். அங்கு இருக்கும் பாரதி கவிதை புத்தகத்தை எடுத்துகொண்டு வந்து உட்கார்ந்தாள். அதில் இருக்கும் ஒரு கவிதையை திரும்ப திரும்ப படிக்க படிக்க திகட்டவில்லை அவளுக்கு...!!!

ரிஷி “என்ன படிக்கிற?”

திடிர் என பின்னாடி கேட்ட குரலில் பதட்டபடாமல் திரும்பினாள், அவளுக்கு தெரியும் அது ரிஷி என்று...!!! ஆனால் எதுவும் பேசாமல் திரும்பி நின்றாள்...

ரிஷி “கேக்குறேன்’ல? என்ன படிக்கிற?”

காணி நிலம் வேண்டும் பராசக்தி
heart emoticon காணி நிலம் வேண்டும் - அங்கு
தூணில் அழகியதாய் நன்மாடங்கள்
துய்ய நிறத்தினவாய் - அந்தக்
காணி நிலத்திடையே ஓர் மாளிகை
கட்டித் தர வேண்டும் - அங்கு
கேணி அருகினிலே தென்னைமரம்
கீற்றும் இளநீரும்
பத்துப் பனிரெண்டு தென்னைமரம்
பக்கத்திலே வேணும் நல்ல
முத்துச் சுடர்போலே நிலாவொளி
முன்பு வர வேணும் அங்குக்
கத்தும் குயிலோசை சற்றே வந்து
காதிற் படவேணும் என்றன்
சித்த மகிழ்ந்திடவே நன்றாயிளந்
தென்றல் வரவேணும்
பாட்டுக் கலந்திடவே அங்கே யொரு
பத்தினிப் பெண்வேணும் - எங்கள்
கூட்டுக் களியினிலே கவிதைகள்
கொண்டு தரவேணும் அந்தக்
காட்டு வெளியினிலே அம்மா நின்றன்
காவலுற வேணும் என்றன்
பாட்டுத் திறத்தாலே இவ்வையகத்தைப்
பாலித்திட வேணும். heart emoticon

அவள் எதுவும் பேசாமல் அந்த கவிதையை படித்து காண்பித்தால்...!!! அதை கேட்டதும் அவன் திகைத்தான்...ஒவ்வொரு முறையும் இக்கவிதையை படிக்கும் பொழுதும் அதுபோல் வாழ முடியாதா என ஏங்குபவன் அவன்...

ரிஷி “உனக்கு இந்த கவிதை ரொம்ப பிடிக்குமா?”
மீரா “ம்ம்....ஆமா...இது’ல இருக்கர்து போலயே சின்னதா ஒரு மாந்தோப்பு அதுக்கு நடுவுல ஒரு சின்ன வீடு வீட்ட சுத்தி பத்து பதினைந்து தென்னமரம், குயில் கூவுற சத்தம் இப்படி வாழ்ந்தா ப்பாஅ....அது தான் என்ன பொருத்த வரிக்கும் மனித வாழ்க்கையே”
ரிஷி “ம்ம்....நீ சொல்லறது சரி தான்...கூடவே நமக்கே நமக்குனு மொத்த காதலையும் கொட்டி தீக்கிற ஒரு உயிர்”

அவன் அப்படி சொன்னதும் முகம் கருக்க திரும்பியவள் அவளது பையை எடுத்துகொண்டு

மீரா “நான் உங்ககிட்ட கொஞ்சம் பேசனும்”
ரிஷி “ம்ம்...பேசு”

அவள் முகம் கருத்ததை பார்த்தும் பார்காதது போல் அவன் இயல்பாகவே இருந்தான்...அவள் சுற்றி முற்றி பார்த்தால் யாரையும் காணவில்லை...அவளுக்கு என்ன தெரியும் அவன் ஒவ்வொருவருக்கும் ஒவ்வொரு வேலை கொடுத்து அனப்பி வைத்ததை

மீரா “ம்ம்... நான் உங்கள பத்தி தெரியாத உங்க பத்திரிக்கை’லயே உங்கள பத்தி தப்பா சொல்லிட்டேன்”
ரிஷி “ம்ம்...தெரிஞ்சி இருந்தா?”

அவன் குரலில் கிண்டலை கவனித்தவள் கோபம் தலைக்கேற

மீரா “இதொ பாரு...நான் ஒன்னும் நீ பெரிய ரௌடினு பயந்தோ, இல்ல நீ பெரிய பணகாரனு பயந்தோ உன்ட சாரி சொல்லல...நான் ஒரு குழந்த பத்தி தப்ப சொலிருந்தா கூட சாரி சொல்லிருப்பேன் அதான்...உனக்கும் சாரி வரேன்”

இதையெல்லாம் கேட்டு அவனுக்கு கோபம் வரவில்லை...சின்ன குழந்தை பெரியவர்களிடம் உரிமையுடன் மிரட்டுவது போல் தான் இருந்தது..அவளோ கடகடவென கூறியவள் திரும்பி செல்ல போக திடிர் என நினைவு வந்தவளாக...

மீரா "நான் எதும் கம்மியா கொடுத்ததில்ல நீ என்ன ரும்பவே வேற படுத்தி இருக்க அதுக்கு....!!!”

என கூறி சட்டென கை நீட்டிவிட்டால்...ஆனால் அவளைவிட வேகமாக அவள் கையை பற்றி பின்னால் முறுக்கியவன்

ரிஷி “எனக்கு யார்கிட்டையும் வாங்கி பழக்கமில்ல...வாங்கினாலும் அத விட பல மடங்கு அதிகமா கொடுத்து தான் பழக்கம்”

இவ்வாறு கூறியதும் எங்கே அடித்து விடுவானோ என கண்களை இருக்கி மூடி கொண்டான். அவள் ஒன்றும் அடிக்கு பயந்தவள் இல்லை...ஆனால் அவனிடம் தனிந்துபோக அவள் விரும்பவில்லை.
நேரங்கள் பல கடந்தும் எதுவும் நிகழாமல் இருக்க என்னடா இது என்று கண்களை திறக்க அடுத்த நிமிடம் அவன் முகத்தை அவ்வளவு அருகில் பார்த்து திடுக்கிட்டு அவனை தள்ளிவிட்டவள் கீழே விழுந்துகிடந்த அவளது பையை எடுத்துக்கொண்டு வெளியே ஒடியவள் தனது வண்டியை கூட எடுக்க தோன்றாமல் சென்று விட்டாள்.

[MysteRy]

அத்யாயம் – 8



அவனை பார்த்து பயந்து சென்றவள் அவளது வண்டியை அங்கேயே விட்டுட்டு சென்றாள். அவள் சென்றதும் சுய நினைவு வந்தவன் என்ன காரியம் செய்ய இருந்தோம் என எண்ணி மருகினான்.
‘ச்ச என்னயா இது எதுக்கு தான் இப்டி நடந்துக்கொண்டோமோ, இனி அந்த பொண்ணுகிட்ட கொஞ்சம் ஜாக்கர்தையா நடந்துக்கனும்’

இவ்வாறு எண்ணி கொண்டு இருந்தவன் எப்பொழுது தூங்கினான் என அவனுக்கே தெரியாமல் தூங்கிவிட்டான்...எப்பவும் தூக்கதிற்க்காக தவிப்பவன் இன்று ஏவ்வாறு நிம்மதியாக தூங்கினோம் என யோசிக்காமல் துயிலில் ஆழ்ந்தான்.

அங்கோ நித்தியாதேவியின் துணையில்லாமல் தவித்துகொண்டு இருந்தால் நம் நாயகி...எவ்வாறு அவன் நம்மிடம் அப்படி நடந்துகொண்டான் நாம் அவனுக்கு பார்த்த அந்த நொடியில்லேயே அவ்வளவு இடம் அளித்துவிட்டோமோ என எண்ணிகொண்டும் புரண்டுகொண்டும் இருந்தாள்.
இவர்களால் பாதிக்கப்பட்டது ஒரு ஜிவனே...எதையும் எளிதில் துடைத்துபோட்டுவிட்டு செல்பவன் இன்று நாம் செய்தது தவறோ என கலங்கினான். ஆம். அது நம் ஆதி. மீரா வை தனியாக அனப்பியதற்க்கு தக்க திட்டுகளை வாங்கிவிட்டான். அவனின் நினைவு இரண்டு மணி நேரத்திற்க்குமுன் சித்துவின் வீட்டில் நின்றது.

வீரா “என்ன வேனா சொல்லு நீ மீரா’அ தனியா அனப்பினது தப்புதான்”
ஆதி “ஐயோ நான் எதனை தடவ சொல்றது வீரா...நான் சொன்னேன் அவ தான் அடம் பிடிச்சி தனியா போனாடா”
மதி “நீ சொல்றது சரிதான் அனா என்னதான் இருந்தாலும் அவ ஒரு பொண்ணுடா”
ஆதி “இப்போ நீயா? உனக்கு வேற தனியா சொல்லனுமா மதி? நான் தான் சொல்றேனே”
சித்து“சரி விடுங்க கய்ஸ்...அவ ஒரு பத்திரிக்கைதுறைல இருக்கவ அவள்க்கு தெரியாததா?”
ஆதி “அப்பாடா அபத்தபான்டவா அட்லிஸ்ட் நீயாது எனக்கு சப்போட் பண்ணியே”
வீரா “என்ன சித்து நீ அவன்க்கு சப்போட்’அ? அவள எங்க அனப்பி இருக்காங்க தெரியுமா? அந்த ரொக் அ லாம்........”
ஆதி “வீரா அவரால நம்ம மீராக்கு எதும் ஆகாது என அவர் தான் எங்க பத்திரிக்கைக்கே ஒனர்...ஆமா அவர் பினாமி பேர்’ல தான் இது ஒடிட்டு இருக்கு”
மதி “என்ன சொல்ற நீ?”
ஆதி “எதுக்கு இப்படி வாய பொளக்குற மதி??”
சித்து“அவள விடு...நீ உண்மையாவா சொல்ற?”
ஆதி “ஆமா சித்து....அதுமட்டுமில்ல...வீரா வேலை செய்ற கம்பனியும் அவரோடது தான் அதுமட்டுமில்ல...அவர் ரொம்ப நல்ல டைப்...பா....அவர் செய்றது எல்லாமே தப்பான வழில இருந்தாலும் தப்பு செயல”

இதையேல்லாம் கேட்டுகொண்டு இருந்தவர்கள் திகைத்துபோய் அமர்ந்து இருந்தனர்...முதலில் தெளிந்தது மதியே...

மதி “இப்போ என்ன பண்றது?”
ஆதி “நிங்களாம் ஷாக் அகுற அளவுக்கு எதுவும் நடந்துடலபா நம்ம மீராக்கு தெரியாத’தா என்ன?”
வீரா “ஜஸ்ட் சர்ட் ஆப் ஆதி...நாம கூட பரவாயில்லை...தயவ செஞ்சி அவள இந்த வேலைய விட்டு ரிலிவ் பண்ண வெக்கர்து உன் பொருப்பு”
மதி “ஆமா வீரா சொல்றது கரக்ட் மீரா தப்புனு தெரிஞ்சா எதையும் யோசிக்காம என்னவெனா செய்வா அத தடுக்க...இப்டினு தெரிஞ்சும் அவளா அங்க விட்டது தப்பு தான்”

இவ்வாறு சொல்லிவிட்டு அனைவரும் நகர்ந்துவிட ஆதி முதல்முறையாக தவறு செய்துவிட்டோமோ என தவித்தான்...அவனுக்கு தெரியும் என்ன ஆனாலும் அவள் இவ்வேலையை விட மாட்டாள் என தெரியும்...ஆனால் இனி எக்காரணம் கொண்டும் அவர்களை சந்திக்க விட கூடாது என முடிவு எடுத்தான்.

மறுநாள் காலை எப்பொழுதும்போல் கிளப்ப ஆதியோ சித்து வீட்டில் இருப்பதாக கூறி அங்கே வர சொன்னான். அங்கே ரிஷியோ அன்று போக வேண்டிய இடத்தை பற்றி மணியிடம் பேசிகொண்டே வெளியே வந்தான்..மணி தான் ரிஷியின் வலது கை...அவனுக்காக உயிரையே கொடுப்பவர் அவரை பற்றி பின் தெரிய வரும்...

அவர்கள் வேகமாக வெளியே வர இவனின் ஸ்கோர்பியோ முன் மீராவின் இரண்டு சக்கர வாகனத்தை பார்த்து திகைத்துபோனான்.
மணி
“அந்த பிள்ளைது தான்யா...நீங்க வேற அந்த பொண்ணு மேல ஒரு கண்...”

அவன் இளித்துகொண்டு சொன்ன விதத்தில் ஒரு பார்வை பார்த்தவன் சகாயத்தை கூப்பிட்டு எதுவோ கூறினான். மணியோ எந்த பொண்ணையும் ஏர் எடுத்தும் பார்க்காமல் இருந்த அவன் எஜமான் நேற்று அனைவரையும் அனப்பிவிட்டு அவளுடன் பேசியதில் சந்தோசமாக இருந்தவன் இப்பொழுது ரிஷி அவனை பார்த்த பார்வையில் ஊசி குத்திய பலுனாக மாறி போனான்.

அங்கே வண்டியை ரிஷி வீட்டில் விட்டுட்டு வந்த தன் மூட்டாள் தானத்தை எண்ணி தன்னையே திட்டிகொண்டு சித்துவின் வீடு சேர்ந்தால். உள்ளே....
மதி “ஆதி உன்னால தான் இவ்வளவும் அது மட்டுமில்லாம நீ சொன்ன அவ கேட்பா...நீயே சொல்லு டா”

ஆதி “என்ன மதி புரியாம பேசற? நான் சொன்னா மட்டும் எப்படி கேட்பா?”
மீரா "எங்கிட்ட அப்படி என்ன கேக்கனும்?”
வீரா “அது வந்து... வந்து...”

உள்ளே நுழைந்தவளை கவனிக்காமல் பேசிகொண்டு இருந்த தனது முட்டாள் தனத்தை எண்ணி அர்ச்சரித்துகொண்டு இருந்தனர் அனைவரும்.

[MysteRy]

அத்யாயம் 9



குறிப்பு: தயவு செய்து அனைவரும் உங்கள் கருந்துக்களை பதிவு செய்யுங்கள் நண்பர்களே...!!!

சகாயத்தை கூப்பிட்டு எதுவோ கூறியவன் மணியை முறைத்துகொண்டே அவன் ஸ்கோர்பியோவில் ஏறி சென்றுவிட்டான்.

அங்கு மீரா’வோ மீதி நால்வரிடம் சண்டையிட்டுகொண்டு இருந்தாள்.

மீரா “என்ன இப்டி சொல்றிங்க என்னால வேலையல்லாம் விட முடியாது”
வீரா “சொன்னா புரிஞ்சிகோ மீரா”
மீரா “என்ன? அப்போ நியும் அவனொட கம்பனில தான வேலை செய்ற?”
வீரா “நானும் நியும் ஒன்னா?”
மீரா “வேற என்ன?”
வீரா “மீரா நீ ஒரு பொண்ணு நா சொல்றத கொஞ்சம்....”

அதற்க்குமேல் யாரையும் பேச விடவில்லை கையை காண்பித்து தடுத்தவள் வேகமாக வேளியே வந்தாள். வண்டி இல்லாத காரணத்தினால் முடிந்த அளவுக்கு வேகமாக நடந்தவள் ஒரு அளவுக்குமேல் முடியாமல் ஆட்டோவை கூப்பிட்டு அலுவலகம் விரைந்தால். அவள் மனமோ இடைவிடமால் கொதித்துகொண்டு இருந்தது.

‘ச்ச எல்லா ஆண்களும் ஒரே மாதிரி தான் பெண்கள மட்டம் தட்றதுல அப்டி என்ன சந்தோஷமோ...இவங்களலாம் ரும் உள்ளயே வெச்சி ஒரு ஒரு பெண்ணோட வெற்றியும் பாக்க வெச்சே சாகடிக்கனும்’

என அவளிற்க்கே உரிய முறையில் திட்டிகொண்டு போனால் அவள் தனியாக பேசி கொண்டு இருப்பதை ஆட்டோகாரன் இரண்டு முறை திரும்பி பார்த்ததும் தான் அடங்கினால்.

அங்கு நால்வரும் திகைத்துபோய் அமர்ந்து இருந்தனர்.

ஆதி “ஏன் டா வீரா அப்டி பேசின? அவள்க்கு தான் கோவம் வரும்னு தெரியும்ல?”
வீரா “எதோ ஒரு நியாபகத்துல சொலிட்டேன் டா இப்படி கோவிச்சிட்டு போவானு தெரியாது டா ஆதி”
மதி “ம்கும் இப்டியே பேசிட்டு இருங்க அவ ஒரேடியா முரங்கை மரம் ஏரிடட்டும்”
சித்து“போதும் மதி இப்டி பயமுறுத்தாத”
மதி “அப்போ கிளம்பி போய் அவள சமாதனம் பண்ண பாருங்க”

சித்துவும் மதியும் கிளம்பிவிட வீராவும் ஆதியும் நேர்மை பத்திரிக்கை அலுவலகம் நோக்கி பயனம் ஆனார்கள்.

மீரா கடும்கோபத்தில் உள்ளே நுழைந்தவள் அவளுடைய இடத்தில் போய் தொப் என அமர்ந்தாள். அமர்ந்தவளிடம் பணியாள் வந்து அவளை பார்க்க யாரோ வந்து இருப்பதாக கூறி சென்றான். அங்கு போய் பார்ந்தவளோ இவன் எதற்க்கு இங்கு வந்தான் என திகைத்துபோனாள்.
அது வேறு யாருமில்லை ரிஷியின் வீட்டில் வேலை செய்யும் சகாயம் தான்.

சகாயம் “அம்மா நிங்க உங்க வண்டிய ரிஷி ஐயா வீட்டில் விட்டுட்டு வந்துட்டிங்க அத எடுக்க திரும்பி நிங்க வரணும்னு அவசியமில்லனு என்னையே வந்து விட சொன்னாங்க, தேவையில்லாத இனி வர வேணாம்னு சொன்னாங்க மா”

இதை கேட்டதும் அவள் முகம் கோபத்தில் செரி பழம் என சிவந்துவிட்டது. அதை எதையும் கவனிக்காமல் அவர் சாவியை கொடுத்துவிட்டு சென்றுவிட்டார். வாங்கியவள் யாரையும் கவனியாமல் கீழே சென்று வண்டியை எடுத்தாள் எடுத்துகொண்டு முழு வேகத்தில் அந்த பெருமாள் சன்னிதியில் நுழைந்தால், அங்கு ஓரமாய் இருந்த கிருஷ்னர் சிலை முன் அமர்ந்தால்.

மனம் முழுவதும் ரணமாக இருந்தது...ஏன் இவ்வளவு கோபம் என அறிய முடியாமல் தவித்தால்.

‘நானா அவன் பின்னாடி போனேன் என்னமோ அப்படி சொல்றான், மனசுல பெரிய மன்மதனு நினைப்பு அவன் மட்டும் என் கைல கிடைச்சான் அவ்ளோ தான். ச்சீ’
‘பொண்ணுகள கீழ்தரமா தான் நினைக்கனுமா என்ன ச்ச’

இவ்வாறு எதெதோ நினைத்துகொண்டு இருந்தவளின் மனம் பழைய நினைவுகளும் சேர்ந்து வாட்டியதில் திக்பிரம்மை பிடித்தது போல் உட்கார்ந்து இருந்தால்.

அலுவலகம் வந்து சேர்ந்தவர்கள் மீராவை கானும் என்றதும் எடிடரிடம் கேட்டவர்கள் அவருக்கும் தெரியாது என்றதும் எங்கே போவாள் என தெரியும் எனவே உடனே அங்கு சென்றனர் அங்கே அவள் இருந்த கோலத்தை கண்டவர்களின் மனம் சுக்கு நூறாய் உடைந்தது.
இதை எதையும் அறியாத ரிஷியோ ஒரு நில தகறாரில் ஒருவனை தூக்க சொல்லி மணியிடம் கட்டளையிட்டு கொண்டு இருந்தான்.

[MysteRy]

அத்யாயம் 10



ஆதி“மீரா...மீரா...”
மீரா “ஹான்.....!!!”
ஆதி “இங்க ஏன் அதும் இப்படி உட்காந்துட்டு இருக்க? வா போலாம்”
மீரா “என்ன விடு ஆதி நீ போ”
வீரா “என்ன விளையாடிட்டு இருக்க மீரா வா’னு சொல்றோம்’ல”
மீரா “நீ மட்டும் என்ன பெரிய இதுவா வீரா? தயவ செஞ்சி போங்க இல்ல பப்ளிக்’னு கூட பாக்க மாட்டேன்”
ஆதி “எவ்ளோ நேரம் இங்கயே இருக்கர்தா உதேசம்?”
மீரா “நான் என்னவோ பண்ணிட்டு போறேன் நீங்க கிளம்புங்க”

அதற்க்குமேல் வீரா’வால் அங்கு நிற்க்க முடியவில்லை...கோபத்தோடு வேளியே வந்தான்.

ஆதி “டேய் ஏன் டா அவ தான் எதோ கோவத்துல பேசுறா’னா நியும்?”
வீரா “எப்படி பேசுறா பாருடா”
ஆதி “ஆனா என்ன சொல்றது டா, அவ சின்ன வயசுல இருந்தே அப்படி பேசினா கோவம் வரும்னு தெரிஞ்சே ஏன் அப்படி பேசின”
வீரா “நான் வேனும்னாடா பேசினேன் அவளோட நல்லதுக்கு தான சொன்னேன்?”
ஆதி “சரிடா நீ கவலைப்படத விடு இதுக்கே இப்படி ஆனா எப்படி ஃபொர்த் படிக்கும்போது என் தலைய உடைச்சாலே அப்போல இருந்து நான் எவ்வளோ ஜாக்கர்தையா இருந்தேன் உனக்கு சனி தலைக்கு வந்தது தலைபாகையோட போச்சுனு சந்தொஷப்பட்டுகோ”
வீரா “அட போடா அப்படி மண்டைய உடைச்சா கூட பரவால இப்படி பேசமா உட்காந்துட்டு இருக்கா, மனசு வலிக்கிது டா”
ஆதி “சரி சரி லூசு மாறி கஷ்ட்டபடாத டா எல்லாம் சரி அகிடும் அவளே வெளிய வரட்டும் பாத்துக்கலாம்”
வீரா “வேற வழி...வா அந்த டீ கடைல போய் உட்காரலாம்”

அவர்கள் சென்று அங்கே உட்கார மதிய உணவு நேரம் வந்தும் ஆளை காணவில்லை...காலை எட்டு மணிக்கு கிளப்பியவள் எதையும் உண்ணவில்லை. இப்பொழுதோ ஒரு மணி ஆகியும் வரவில்லை. மயக்கம் கியக்கம் போட்டுவிட்டாலோ என நினைத்தவர்கள் மனசு பதற ரோடை கிராஸ் பண்ண அப்போழுது பார்த்து ஒரு டேங்க்கர் லாரி அவர்களை உரசி செல்ல கரேக்டாக மீரா அந்த காட்சியை பார்ந்துவிட்டால்.
லாரியில் அடிபட இருந்ததை விட மீரா முறைத்த முறைப்பில் தான் அவர்கள் உடல் நடுங்கியது. அவர்களின் நினைவு பின்நோக்கி சென்றது.

அப்போது அவர்கள் காலேஜில் முதல் வகுப்பில் இருந்தனர். ஒரே யுனிவர்ஸிட்டியில் ஆதியும், மீராவும் ஆர்ட்ஸ் துறையில் பயில மீதி முவரும் எஞ்சினியரிங் படித்துகொண்டு இருந்தனர். கிளாஸிற்க்கு நேரமாகிவிட்டது என மதியும் சித்துவும் ஒடிவர மிதி மூவரும் அடுத்த கட்டிடத்திடம் இருந்தனர் சாலையை கடக்க இருவரும் ஒட அங்கே ஒரு சிறு விபத்து உள்ளாகியது.

இருவரும் சிறு சிராய்ப்புடன் தப்பிவிட மீரா கூடுத்த அரையில் தான் அவர்கள் கன்னம் பழுத்துவிட்டது.

மீரா “ஒரு கிளாஸ் கட் அடிச்சா குடியா முழ்கிப்போய்டும்? அது என்ன அப்படி கவனிக்காம ரெண்டு பேரும் ஓடி வரிங்க?”
சித்து “இல்ல...வந்து...”
ஆதி “மதி இதுக்கு நிங்க அந்த வண்டிலயே விழுந்து இருக்கலாம்”

ஆதி கிண்டலாக கூற அங்கே சிறு சிரிப்பலை தொடங்கி மீராவின் முறைப்பில் அடங்கியது.

மீரா “பாதி ஆக்சிடன்ட் ஓட்றவங்களால அகுதுனா பாதி ஆக்சிடன்ட் உங்கள மாதிரி ஆளுங்கலால தான் நடக்குது இதுல சட்டத்த குத்தம் சொல்லி என்ன பண்ண மொதல நாம ஒழுங்க இருக்கனும்’ல”

அந்த சம்பவத்திற்க்கு பிறகு மிகவும் கவனத்துடன் நடந்துகொண்டனர் நம் ஐவர் குழு. இதுப்போல் சிறு சிறு தவறுகளை கூட மனிக்க முடியாதவள் தான் மீரா. எனவே தான் அது ரிஷியின் அலுவலகம் என்று தெரிந்ததும் அனைவரும் எதிர்ப்பு தெரிவித்தனர் இதில் விதி என்னவென்றால் எதற்க்கு அவள் கோப படுவாளோ அதையே கூறி அவள் அக்னி பார்வைக்கு ஆள் அகியதே. அதற்க்கு திலகம் வைத்ததுப்போல் இந்த சம்பவமும் நடந்துவிட்டது.

இவர்கள் இதை நினைத்து அங்கேயே நின்றுவிட மீரா கடும் கோபத்தோடு வண்டியிடம் நின்றுகொண்டு இவர்களை முறைத்துகொண்டு இருந்தால்.

ஆதி “டேய் வாடா பத்திரகாளி மாதிரி மொரைக்கிறா இன்னிக்கு யார் மொகத்துல முழிச்சோமோ எல்லாம் ஏடாகூடமாவே நடக்குது”
வீரா “சும்மா வாடா இத வேற கேட்டா ருத்ரதாண்டவம் அடிருவா”
ஆதி “அது என்னமோ சரிதான்”

அவர்கள் தங்கள் வண்டியை எடுத்துகொண்டு அவளிடம் செல்ல அவளோ முறைத்தது முறைத்த படியே இருந்தால்.

ஆதி “மீராமா அப்படிலாம் பாக்காதமா”
மீரா “இப்போ எதுக்கு ரெண்டு பேரும் உத்தமபுத்திரம் மாதிரி சீன் போடுறிங்க?”
வீரா “அப்படிலாம் இல்ல மீரா”
மீரா “நான் உங்கிட்ட பேசல வீரா”
ஆதி “மீரா என்ன பேசுரோம்னு யோசிச்சி பேசு”
மீரா “எல்லாம் யோசிச்சிட்டேன் எல்லாம் சும்மா என் முன்னாடி வேஷம் போடுறிங்க ச்ச”

இதை கேட்டதும் வீராவின் முகம் கும்பிபோய்விட ஆதியின் முகம் சிறுத்துவிட்டது.

ஆதி “ஆமா...நாங்க தான் நடிக்கிறோம் உன் நல்லது சொன்னா புரிஞ்சிகாம எதோ தெரியாம ஒரு வார்த்தை சொல்லிட்டதுக்கு இப்படி அவன பேசுற?”

அவன் அனைவரையும் சம நிலையில் வைத்து பேசினான். வீரா பண்ணது தப்பு என அவனுக்கு தெரிந்தும் மீரா பேசுவது அதிகம் என உணர்ந்து கத்திவிட்டான்

மீரா “ஆமா அஃப்ற்றால் ஒரு பொண்ணுகிட்ட எதுக்கு வந்து கெஞ்சிட்டு இருக்கிங்க? போங்க உங்க லெவல்க்கு யார் இருக்கங்களோ அவங்ககிட்ட போய் பேசுங்க”
ஆதி “சும்மா புரிஞ்சி....”
வீரா “இரு ஆதி...மீரா நான் பேசினது தப்பு தான் மனிச்சிக்கோ ஆனா உன்னோட நல்லது....க்காக மட்டும் தான் அப்படி....மத்தபடி நடிப்புலாம்...இல்ல”

சொல்லி முடிப்பதற்க்குள் எவ்வளவு முயன்றும் அவன் குரல் கமரிவிட்டது. அதை உணர்ந்ததும் மீரா குற்ற உணர்ச்சியில் தவித்தால்.
மீரா எதுவும் கூறாமல் இருந்ததும் அவனே...

வீரா “ஆதி நீ மீரா கூட வந்துடு நான் போறேன்”
ஆதி “டேய்..இருடா”
வீரா “இல்ல ஆதி பிளிஸ்”
மீரா “என்னடா? ஒவர் ஆ பண்ணுற? நீ சொன்னதுக்கு தான திட்டினேன் உடனே ஃப்ரண்டே வேணாம்னு போய்டுவியா?”
வீரா “ஹெ மீரா அப்படிலாம் இல்லமா...உன்ன இன்னும் கஷ்ட்டபடுத்த வேணாம்னு தான்”
மீரா “கஷ்ட்டம் தான்...இவ்வளவு பசி’ல மொட்ட வெயில்ல நின்னு பேசுறது ரும்பவே கஷ்ட்டமா தான் இருக்கு என்ன பண்ண?”
ஆதி “ஐயோ அத நினைச்சி தான் நாங்களே ஓடி வந்தோம் மா வா வா பக்கதுல இருக்க நல்ல ரெஸ்டாரண்ட் ஆ....ஆ..........”
வீரா “ஹெ எதுக்கு மீரா ஆதி’ய இப்படி அடிக்கி...ஆ...”

அவர்கள் இருவரையும் அடித்துவிட்டு ஒரு சின்ன சிரிப்போடு சொன்னால்...!!!

மீரா “இது நிங்க சரியா கவனிக்காம ரோட் கிராஸ் பண்ணதுக்கு”
வீரா “அதுக்கு இப்படியா? செம்மையா வலிக்குது மீரா”
மீரா “வலிக்கட்டும் உங்களுக்கு எதவாதுனா எங்களுக்கும் இப்படி தான மனசு வலிக்கும்? இனி ஒழுங்க பாக்காம வந்து பாருங்க நானே கார் ஏத்தி கொன்னுடேறன்”
வீரா “கொல்லகாரி”
ஆதி “சரி ரும்ப பசிக்கிது பா போலாமா”
மீரா “எனக்கு ரெண்டு பட்டர்ஸ்காச் ஐஸ்கிரிம் ஒரு வெண்ணிலா ஐஸ்கிரிமும் கண்டிப்பா வேணும் நீங்க பண்ணதுக்கு பனிஷ்மன்ட்”
ஆதி “வீரா இதுக்கு இந்த ஜந்துவ சமாதானம் பண்ணமலே இருந்து இருக்கலாம்”
மீரா “என்னது நான் ஜந்துவா? நீ தான் டா டைனோசர்”
வீரா “சும்மா அவள வம்பு பண்ணாம வாடா, மீரா எல்லாம் ஒரே நேரத்துல வேணாம்’மா இனிக்கு ஒன்னுத்தோட நிருத்திக்கோ மிதி ரெண்டும் டைலி ஆதி’ய வாங்கி தர சொல்றேன்”
ஆதி “இதுக்கு நான் வேற கூட்டா?”

இவ்வாறு சந்தோஷமாக பேசிகொண்டும் கலாய்த்துகொண்டும் அந்த ரெஸ்ட்டாரண்டிற்க்குள் நுழைந்தனர் அங்கு நடக்க போவது தெரியாமல்...!!!

[MysteRy]

அத்யாயம் 11



அங்கு ரெஸ்ட்டாரண்டிற்க்குள் நுழைந்தவர்கள் சிரித்து பேசி கொண்டு உணவு அருந்திகொண்டு இருந்தனர். அப்பொழுது தவறுதலாக ஆதியின் மேல் பன்னிர் மசலா கொட்டிவிட அவனுக்கு உதவியாக வீரா வும் சென்று விட்டனர். அவர்கள் சென்ற சில நிமிடங்களிலேயே ஆதியின் ஃபோனிற்க்கு ஒரு கால் வந்தது. வேறு யாருமில்லை அது அவர்களின் எடிடர் தான்.

ஆடிட்டர் “ஹெலோ ஆதி நீ சொன்ன மாதிரி அந்த கேஸ் பத்தி நான் மீரா கிட்ட எதும் சொல்லல ஆனா இந்த ஆர்டிகிள் அ சிக்....”
மீரா “நான் மீரா தன் பேசுறேன் ஸர்”
ஆடிட்டர்“என்னது? ஆதி...அவன்...”
மீரா “என்ன விஷயம்னு சொல்லுங்க”
ஆடிட்டர் “ஒண்ணுமில்லை மீரா மா...”
மீரா “நம்புறேன் ஸர் நான் இந்த துறைல நறைய சாதிக்கிணும்னு இருக்கேன் தயவ செஞ்சி நிங்க இப்படில்லாம் பண்ணதிங்க”
ஆடிட்டர் “என்னைய எதும் கேக்காத மா”
மீரா “சரி வைங்க”

அதுக்கு மேல அவர் ஏதும் சொல்ல மாட்டார்னு தெரிஞ்சி அவ ஃபோன் அ வெச்சிட்டு ஆதி வீராகாக வைட் பண்ண ஆரமிச்சா அவங்களும் கொஞ்ச நேரத்துல வந்தாங்க...நம மேடம் எதும் சொல்லாம ஆதியவே முறைச்சிட்டு இருந்தா

வீரா “என்னடா ஆதி, என்ன பண்ண? எதுக்கு இப்படி முறைக்கிறா”
ஆதி “எனக்கு மட்டும் என்னடா தெரியும் இவ்ளோ நேரம் நல்லா தான இருந்த இப்போ திடிர்னு முறைக்கிறா”
வீரா “சரி சரி ஆல் தி பேஸ்ட்”
ஆதி“என்ன கிண்டலா காபாத்து மச்சான்”
வீரா “ஒகே டா சமாளிப்போம்”

அவங்க குசுகுசுனு பேசிட்டு இருக்கர்த பாத்துட்டு எதுவும் சொல்லாம இன்னும் முறைக்க அரமிச்சா

ஆதி “ஹெஹெஹெ என்ன மீரா அப்படி பாக்குற நான் அவ்ளோ அழகா இருகேனா?”
மீரா “எர்ர்ர்ர்”

அவ எதுவும் சொல்லாம பக்கதுல இருந்த ஹொட் வாடர் அ பாத்தா அது கொதிக்க கொதிக்க இருந்துச்சு. உடனே அவன் கப்சிப்னு வாய முடிகிட்டான்

வீரா “என்ன அச்சு மீராமா? ஏன் கோவமா இருக்க?”
மீரா “ம்ம்...உன் பிரண்ட் தனியா எதோ அசைன்மென்ட் பண்ணுறான்”
வீரா “என்னடா ஆதி என்ன பண்ண?”
ஆதி “அது.... நம்ம மீரா’அ தேடி ஆபிஸ் போனோம்ல? அப்போ தான் டா இந்த அசைன்மென்ட் பத்தி சொன்னாங்க அல்ரெடி இங்க ஒரே பிராபலம் அதான் சொல்ல வேணாம்னு சொல்லி இருந்தேன் டா”

எங்கே அது ஆபத்தானது, பெண்ணாக இருக்கும் மீராவை அதற்க்குள் மாட்ட வைக்கவேண்டாம் என்பதே அவன் எண்ணம் இதை சொன்னால் அவள் நம்மை வதம் செய்துவிடுவாள் என்ற நியானோதையம் பெற்றவனாக அதை விடுத்து மிதியை சொன்னான் அவன் பரிதாபமாக முகத்தை வைத்துகொண்டு அனைத்தையும் சொல்லி முடிக்க வீரா என்ன சொல்வது என்று தெரியாமல் முழித்தான்.

மீரா “இப்போ எதுக்கு என்ன எந்த அசைன்மென்ட்டும் பண்ண விடமாட்றிங்க?”
வீரா “அது இல்ல மீரா அவன் உன் நல்லதுகாக தான் பண்ணி இருக்கான்”
மீரா “இதோ பாருங்க எனக்கு என்ன பாத்துக்க முடியும் இப்படி எனக்கு பாதுகாப்பு’ன்ற பேர்’ல நாலு சுவர்குள்ள அடைக்காதிங்க”
ஆதி “அப்படில்லாமில்ல மீரா மா”
மீரா “வேற எப்படி ஆதி?”
ஆதி “சரி மீரா நான் பண்ணது தப்பு தான் என்னால புரிஞ்சிக்க முடியுது ஆனா எனக்கு ஒரு சத்தியம் பண்ணிகொடு”
மீரா “என்னது?”
ஆதி “எந்த சிச்சுவேஷன்லையும் நீ ஆபத்துனு தெரிஞ்சே எதையும் செய்ய மாட்டனு எங்க நாலு பேர் மேலயும் சத்தியம் பண்ணு மீரா...எனா எங்களுக்கு நீ ரும்ப முக்கியம்”

இதை கேட்டதும் அவளையும் அரியாமல் அவள் கண்களில் நீர் கோர்க்க சத்தியம் செய்து கொடுத்தால் பாவம் சத்தியம் செய்த அவளுக்கும் தெரியவில்லை வாங்கிய அவர்களுக்கும் தெரியவில்லை அவளாகவே பல ஆபத்துகளில் சிக்கி கொள்ள போகிறாள் என்று.
பின் பேசிகொண்டே மிதி சாப்பாட்டையும் சாப்பிட்டு முடித்தவர்கள் கிளம்பினார்கள். போகும்போது வீரா அவர்கள் வண்டியில் சென்றுவிட ஆதியும் மீராவும் அவர்கள் அலுவலகம் சென்றனர்.

ஆடிட்டரை சந்தித்து ஆதியே அந்த கேஸை பற்றி கூற சொல்ல மீராவோ அதை தனியாக தானே பார்த்துகொள்வதாக சொல்லி ஆதிக்கு ஆர்ட் அட்டேக்கே வர வைத்தால். பேசிவிட்டு வெளியே வந்த மீராவிடம் ஆதி திட்ட தொடங்கினான்.

ஆதி “என்ன மீரா என்ன நினைச்சிட்டு இருக்க
நீ? என்ன சொன்னா இப்போ என்ன பண்ணிட்டு வந்து இருக்க? நாங்க சொல்றத கேக்க கூடாதுன்ற முடிவோட தான் இருப்பியா? ச்ச”
மீரா “ஆதி பிளிஸ் எதுக்கு இப்போ கோவ படுற? நான் எந்த ஆபத்துலையும் மாட்டிக்க மாட்டேன்னு தான் சொன்னேன் ஆபத்த அழிக்காம இருப்பேன்னு சொல்லல இந்த துறைல எந்த விஷயத்துல ஆபத்து இல்லாம இருக்கு நீயே சொல்லு?”
ஆதி “இப்படில்லாம் உன் வாயாடி தனத்த காட்டி என் வாய்அ அடைச்சிடு”
மீரா “எனக்கு எதாச்சுனா நிங்க இருக்கும்போது நான் ஏன் பயபடனும் ஆதி? கண்டிப்பா எனக்கு எதும் அக நீங்க விடமாட்டிங்க”
ஆதி “ரும்ப ஐஸ் வைக்காத”
மீரா “ஹெஹெஹெ விடு விடு வா இப்போ அந்த **** ஒட பேட்டிஅ அலைன் பண்ணிட்டா நாளைக்கு பிரிண்ட்க்கு அனப்பிடுலாம்”

அந்த நாள் அவ்வாறே கழிய மறுநாள் அவர்கள் எப்பொழுதும் போல் அலுவலகம் செல்ல பத்து மணிக்குமேல் நைசாக நழுவி வெளியே வந்தால் மீரா...!!!

அவள் நேராக சென்று நின்றது ஒரு பெரிய பங்களாவின் முன்...!!! அவளை தொடர்ந்துகொண்டு வந்ததோ நம் ரிஷியின் ஸ்கோர்பியோ ஆகும்.
அங்கு ஒரு ஒரமாக வண்டியை நிறுத்தியவள் தன் பையை திரந்து அதனுள் இருந்த பிஸ்கெட் பாக்கெடை எடுத்துகொண்டு அந்த பங்களாவின் முன் கேட்டிடம் சென்றாள். அங்கு இரண்டு நாய்கள் தன் கோர பற்களை காட்டிகொண்டு இருந்தது. மெதுவாக கேட்டிடம் சென்று நின்று பார்த்தால் அதுவோ இவளை குறி வைக்க ஒரு நிமிடம் பயந்தவள் ஒரு துண்டு பிஸ்கெட்டை அதற்க்கு போட்டால் இரண்டும் ஒன்றுடன் ஒன்று சண்டை போட்டுகொண்டு அதை சாப்பிட அவள் மனமோ

‘ம்கும் இவ்ளோ பெரிய வீடு ரெண்டு ஜிவங்களுக்கு ஒரு பிஸ்கெட் கூட போட ஆள் இல்ல போல’

மெதுவாக ஒவ்வொன்றாய் போட்டுகொண்டு இருந்தவள் திடிர் என்று அதுங்கள் இரண்டும் மயக்க நிலை அடைய வெற்றி சிரிப்புடன் அந்த பிஸ்கெட் பொட்டலத்தை பையில் திணித்தால். பின் வண்டியில் மாட்டி இருந்த பிரவஸ்னல் கேமிராவை எடுத்துகொண்டு அந்த பங்களாவை சுற்றிகொண்டு இருந்தாள்.

இதையெல்லாம் பார்த்தவன் ஆ வென்று வாயை பிளந்துகொண்டு நின்றுவிட்டான். அவன் மனமோ...

ரிஷி ‘என்னமா தில்லாலங்கடியா இருக்கா எப்பா...நாம வெளிபடையா பண்ண அதே வேளைய இவங்க பத்திரிக்கை பேர்க்கு பின்னாடி நின்னுட்டு செய்றாங்க...ஆமா இவனோட வீட்டுகுள்ள எதுக்கு போறா இவ? அவனே ஒரு 420 ம்ம்...ரிஷி உனக்கு பொறுப்பே இல்லாம போச்சு இனி அப்ப அப்ப அந்த பத்திரிக்கைக்கும் கம்பனிக்கும் போய் என்ன நடக்குதுனு பாத்துட்டு வரனும் இவ என்னதான் பண்ணிட்டு இருக்கா...அந்த வீட்டையே சுத்தி சுதி வந்துட்டு’

அவள் அந்த வீட்டை நோட்டமிட நம் ரிஷியோ மீராவை ஒளிந்து இருந்து நோட்டம்விட்டுகொண்டு இருந்தான்

[MysteRy]

அத்யாயம் 12



மீரா நோட்டம் விட்டு கொண்டு இருந்தவள் மெதுவாக பக்கவாட்டு சுவர் பக்கம் செல்ல இவனும் மெதுவாக பின்னாடி சென்றுகொண்டு இருந்தான். தான் யார் என்பதையும் மறந்து அவள் பின்னாடி சென்றுகொண்டு இருக்கின்றோமே என்ற தோன்றியதை எண்ணி சிரித்துகொண்டு இருக்கும்போது சலசல என சத்தம் வர என்னடா இது என்று அவன் திகைத்துபோய் பார்க்க...
அவள் அந்த தென்னைமரத்தில் சுலபமாக ஏரிக்கொண்டு இருந்தால் அதை பார்த்ததும் திகைத்து அவன் மனசாட்சி சமனே இல்லாமல் ஆஜர் ஆகியது.

‘டேய் யாதவா இவ மனிசியா இல்ல வேற எதாதா? எப்பா....என்னயா இது...ரிஷி...இவள வெச்சிட்டு நீ...ஒரே கஷ்ட்டம் டா’

இவ்வாறாக அவன் யோசித்துகொண்டு இருக்க எதற்காக இப்படி தோன்றியது என்று யோசிப்பதற்க்குள் அவள் உள் பக்கம் எகிரி குதித்து இருந்தால்.

இவனும் பின்னாடியே செல்ல அவளை போல் எல்லாம் ஏற முடியாத காரணத்தினால் கொஞ்சம் தூரம் சென்றவன் அங்கு லைட்டுகாக கொஞ்சம் சுவரை விட்டு விலகி இருந்த செங்கலை பிடித்துகொண்டு ஒரே தாவாக தாவி அந்த பெரிய சுவரின் உள் குதித்தான். அதற்க்குள் அவள் அந்த விட்டின் ஜன்னல் வழியே வீட்டினுள் புகுந்து இருந்தால்.

போகும் வழியெங்கும் அவள் புகைப்படம் எடுத்துகொண்டே மேலையும் போக திடிர் என்று அவள் பின் திரும்ப பின்னாடியே வந்து கொண்டு இருந்தவன் குறும்புடன் புன்னகை புரிந்தான்.
முதலில் பயந்து கத்த போனவள் நிலைமையை புரிந்து தன் திகைப்பை மறைத்துகொண்டு அவனை முறைத்தால்.

மீரா “நீ...நீங்க்...நீ இங்க என்ன பண்ணற?”
ரிஷி “ம்ம்...நீ என்ன பண்ணுற சொல்லு”
மீரா “உனக்கு தேவ இல்லாத விஷயம்”
ரிஷி “நீ பத்திரிக்கை விஷயமா தான் இங்க வந்து இருக்கனு எனக்கு தெரியும் சோ சொல்லு ஒரு முதலாளியா கேக்குறேன் சொல்லு”

இவ்வாறாக கேட்டவுடன் உதட்டை கடித்து தன் உணர்வுகளை கட்டு படுத்த போராட அவன் பார்வை ரசனையுடன் அவள் உதட்டில் பதிந்தது. அதை கவனியாதவல் அமைதியாக நிற்க்க நேரம் போவதை உணர்ந்து நிமிர்ந்து அவன் முகத்தை பார்த்தால்

மீரா “இது முன்னால் நடிகர் அஜய் ஒட வீடு”
ரிஷி “அப்படியா? எனக்கு தெரியாதே”

அவன் கிண்டலாக கூறவும் பற்கள் விழுந்துவிடும் அளவுக்கு பல்லை கடித்தவள் சரிதான் போடா என்று அவள் அவளுடைய வேலையை பார்க்க போக சடார் என்று அவள் கையை புடித்து இழுத்தான்

மீரா “ஏ என்ன திமிரா? நீ யார வேனா இருந்துட்டு போ அதுக்காக நீ என்ன பண்ணாலும் என்ன பேசினாலும் அமைதியா போவேனு நினைக்காத”

அவள் முகம் ரத்தமென சிவந்துவிட ஒரு பெண் சிங்கதின் தோறனையுடன் அவள் கர்ச்சிக்க ஒரு நிமிடம் திகைத்தவன் எப்பொழுதும்போல் குறும்பு புன்னகையுடன் அவள் முகத்தை திருப்பி ஜன்னல் வழியே வெளியே காண்பித்தான். அங்கு அந்த அஜய் அவன் கோபத்துடன் உள்ளே நுழைந்துகொண்டு இருந்தான். நாய்களின் குலைக்கும் சத்தம் கூட நின்று போய் இருந்ததை கவனிக்காத அளவு கோபம் அவன் முகத்தில் தாண்டவம் ஆடியது.

அவனை பார்த்ததும் மீராவின் முகத்தில் பயம் வர நம் நாயகனோ எப்பொழுதும் போல் புன்னகையுடன் நின்றுகொண்டு இருந்தான் அவன் முகத்தில் பயமோ பதட்டமோ இல்லததை பார்த்தவளின் முகம் இப்பொழுது கோபம் குடிகொண்டது.

மீரா “எதுக்கு ஈஈ’னு இளிச்சிட்டு இருக்குறிங்க? உன்னால தான் எல்லாமே நீங்க வராம இருந்து இருந்தா நான் எப்பவோ என் வேலைய முடிச்சிட்டு போய் இருப்பேன் ச்ச”
ரிஷி “உனக்கு தான் மரியாதை கொடுக்க வரல’ல அப்புறம் எதுக்கு கஷ்ட்ட படற? விட்டுட்டு”
மீரா “ம்க்கும் இப்போ இது ரும்ப முக்கியம் ச்ச என் வேலையே கெட்டு போச்சு இப்போ இனி இந்த மாதிரி ஒரு சான்ஸ் எப்போ வருமோ”
ரிஷி “அப்போ மாட்டிப்போம்ன்ற பயம்லாம் இல்லயா?”

அவள் மாட்டிப்போம் என்று பயந்து தான் கத்திகொண்டு இருக்கிறால் என நினைத்தவன் அவள் இப்படி சொல்லவும் என்ன மாதிரி ரியாக்ட் பண்ணுவது என்று தெரியாமல் இவ்வாறு கேட்க்க

மீரா “அதலாம் நான் மாட்ட மாட்டேன்”
ரிஷி “அவ்வளவு நம்பிக்கையா?”
மீரா “ஆமா...இப்படி உள்ள நுழைறவளுக்கு வெளிய போக தெரியாத என்று கூறினால்”
ரிஷி “நான் இப்போ சத்தம் போட்டா?”
மீரா.“நீ பண்ண மாட்ட...பண்ணினா நியும் மாட்டிப்ப தவிற எதாச்சுனா என் ஃபிரேண்ட்ஸ் சும்மா விடமாட்டாங்க”

அவனுக்கு இதை கேட்டதும் காதில் புகை வரதா குறையாக இருக்க அவளோ இப்படி கூறிகொண்டே அந்த வீட்டின் டெரஸின் படிகளில் கால் வைக்க

ரிஷி “எங்க போற?”
மீரா “ம்ம்...தப்பிக்க வேணாமா? டெரஸ் போனா அங்க ஒரு ஏணி கிழ வரிக்கும் இந்த ஆள் வெச்சி இருப்பான் அதுல போனா சிக்கிரம் தப்பிச்சிடலாம் உனக்கு வேணும்னா நியும் சிக்கிரம் வா”
ரிஷி “இதலாம் உனக்கு எப்படி தெரியும்”
மீரா “ஐயோ இங்க வரர்த்துக்கு முன்னாடியே இந்த வீட்டோட பிளு பிரிண்ட்’அ எடுத்துட்டு தான் வந்தேன் வளவள’னு பேசாம சிக்கிரம் வா அவன் மேல வந்துட்டா அவ்வளவு தான்”
ரிஷி “ஹெ பாப்பா நீ கொஞ்சம் நில்லு உனக்கு எதுக்கு இத்தன லொள்ளு”

கோபத்தோடு திரும்பியவள் கையில் வைத்து இருந்த பென்’னின் பின் பக்க முடியை திரந்து அவன் கழுத்தில் வைக்க அவன் அவளை முறைத்தான். காரணம் அதன் பின் பக்கம் ஒரு சிறு வெட்டு பிளேட் இருந்தது.

மீரா “வாய வெச்சிட்டு சும்மா வரல அவ்வளவு தான்”
ரிஷி “ஹெல்ப் பண்ணலாம்னு பாத்தேன் வேணாம்னா போ”

அவன் இருந்த இருப்பென்ன சிரிப்பு கிலோ என்ன விலை என்று கேட்பவன் இப்பொழுது ஒரு காலேஜ் பையனை போல் பேசி அவளை சீண்டிகொண்டு இருந்தான் அவன் அதை பற்றியெல்லாம் கவலைகொள்ளவில்லை...அவனுக்கு அவளுடன் இருக்கும்போது மனதில் ஒரு அமைதி என்நேரமும் உதட்டில் புன்னகையுடன் இருக்க முடிகிறது. அது அவனுக்கு போதுமானதாக இருக்க கேலி செய்துகொண்டு இருந்தான்

மீரா “ஐய்யே...ஹெல்ப் பண்ணுற முகத்த பாரு”
ரிஷி “நான் அம்புட்டு அழகாவா இருக்கேன்? ரிடர்ஸ’லாம் என்னயவே பாக்க சொல்லுற?”
மீரா “ரும்ப ஆசை தான் உங்க முஞ்ச கூட பேசுறவங்க பாக்கர்தே கஷ்ட்டம் இதுல ஊரே பாக்கனுமாமில்ல”
ரிஷி “எனக்கு யாரும் பாக்க வேணாம் நீ பாத்தா போதும்”
மீரா “என்னது?”
ரிஷி “ஆ...அது ஒன்னுமில்ல...நீ தான இப்போ என்ட பேசுற அத சொன்னேன்

‘எப்பா என்ன முறை முறைக்கிறா’

அவன் மனதினுள் நினைத்துகொண்டு இருக்க அஜய் மேலே வருவதை பார்த்த இருவரும் திகைத்து அப்படியே நின்றனர்.

[MysteRy]

அத்யாயம் 13



அஜய் அங்கு வருவதை பார்த்தவர்கள் திகைத்து நின்றது ஒரு நிமிடமே அடுத்த நிமிடம் இருவரும் எதிர் எதிர் திசையில் நகர்ந்து ஒருவர் மீது ஒரு முட்டிகொள்ள வலியில் மீரா’வின் முகம் சுருங்கியது. அதை பார்த்தவனின் மனம் பதற அவள் தலையை தடவி விட போக அவன் கையை தட்டி விட்டவள். சடக்கென்று பக்கதில் உள்ள அறைக்குள் புகுந்து அவனையும் இழுக்க அவன் அவள் மேலேயே சரிந்தான்.

இருவர் பார்வையும் ஒன்றோடு ஒன்று கலக்க ஸ்டாச்சு சொன்னது போல் அசையாமல் இருந்தனர். முதலில் சுதாரித்தது நம் மீரா தான்.

மீரா“ஸ்ஸ்...எழுந்துடு யாதவ்”
“ஹெ நான் சொல்றது உனக்கு கேக்குதா இல்லயா”
“ஹெய் யாதவ் எழுந்துடு”

ஏற்கனவே அவள் கண்களின் விழுந்துகிடந்தவன் அவனின் யாதவ் என்ற அழைப்பே போதை ஏற்ற குனிந்து மீன் குட்டியை போல் துள்ளி கொண்டு படபடத்து கொண்டும் இருந்த அவள் வலது கண்ணின் மேல் தன் இதழ்களை பதித்தான்.

அவனின் திடிர் தாக்குதலில் நிலைகுலைந்தவள் சுதாரிக்கும் முன்பே அவளது கன்னங்களில் இறங்கின அவன் உதடுகள். மேலும் என்ன நடந்து இருக்கும்மோ அதற்க்குள் அஜயின் அரவம் கேட்க அவனை தள்ளிவிட்டு விலகியவள் சுவரோரம் ஒட்டி நின்றாள். அவனோ எதுவும் தோன்றாமள் அவன் இழுத்த இழுப்பிற்க்கு சென்றான்.

அஜய் “மிஸ்டர். ராஜ் நான் சொன்ன மாறி அந்த சீமான் கிட்ட கள்ள நோட்டு கொடுத்து அனப்பிட்டேன் நீங்க அந்த டைமண்ட்ஸ்’அ அவனுக்கே தெரியாத மாறி அந்த வாச் போக்ஸ் ல கொடுத்து அனப்பிடுங்க”

மேலும் அவன் அவனின் கேடி வேலைகளை பற்றி பேசிகொண்டே போக...எழுந்த அடுத்த நிமிடம் தன் மினி ரெக்கார்டரை ஆன் செய்தவள் தனது கேமரா மூலம் அனைத்தையும் படம் பிடிக்க ஆரம்பித்தாள். இதை பார்த்துகொண்டு இருடவனோ இமைக்கவும் மறந்து அவள் முகத்தை பார்த்துகொண்டு இருந்தான்.

பேசிகொண்டே அவன் மேலும் இரண்டாவது மாடிக்கு சென்றவன் அங்கு இருந்து ஒரு பெண்ணை நாயை விட கேவலமாக இழுத்துகொண்டு வந்தான். அவளை பார்த்தாலே தெரிந்தது உடல் ரிதியாகவும் மன ரிதியாகவும் மிகவும் காயப்பட்டு இருக்கிறாள் என்று அவளை அந்த கோலத்தில் பார்த்ததும் அதிர்ந்தவள் வெளியே சென்று அந்த அஜயின் சட்டையை கொத்தாக பற்றும் ஆதிரம் வந்தது. அவள் கண்களில் இருந்தே அவள் என்ன யோசிக்கிறான் என்று அறிந்தவன் அவளை நகர முடியாத படி இழுத்து பிடித்தான்.

மீரா “விடு யாதவ்”
ரிஷி “பொறுமை மீரா வெளில மாட்டினினா அவ்வளவு தான்”
மீரா “அதுக்கு சும்...”
ரிஷி “சும்மா இருக்க சொல்ல’ல வந்த வேலை முடி அப்புறம் பாக்கலாம்”
மீரா “ம்ம்”

அவள் அதற்காக தான் வந்தாள் என நினைத்து அவன் பேசிகொண்டு இருக்க அவளோ வெறும் அவனின் கள்ள நோட்டு பற்றிய ஆராய்ச்சியில் வந்தவள் இப்படி ஒரு பெண்ணின் அவல நிலையை பற்றி அறிந்து இருக்கவில்லை ஆனால் அவள் திடுக்கிட்டது ஒரு நிமிடமே...மறு நிமிடம் ரௌத்திரம் பொங்க அதற்க்கு மறு நிமிடம் ரிஷியின் வார்தையினால் நிதானதிற்க்கு வந்தாள்.

அஜய் அந்த பெண்ணை ஒரு முலையில் தள்ளியவன் அங்கு வைக்கப்பட்டு இருந்த உசிய சாப்பாடை போட்டவன் அவள் அதை கடகடவென சாப்பிட்டு கொண்டு இருப்பதை ஒரு குருரத்துடன் பார்த்துகொண்டு இருந்தான். அவள் சாப்பிடும் வேகத்திலேயே தெரிந்தது கொலை பட்டினியில் இருக்கிறாள் என்று...!!!

அனைத்தையும் மீராவின் கேமரா படம் பிடித்துகொண்டு இருக்க மீராவின் கண்கள் என்னும் கேமராவோ ஒரு வித ஆத்திரத்துடன் படம் பிடித்து தன் அறிவு பெட்டகத்தில் பதிவு செய்துகொண்டு இருந்தது.

சிறிது நேரத்தில் அந்த பெண்ணை மறுபடியும் அந்த அறையில் வைத்து புட்டியவன் வெளியே சென்றுவிட்டான். அவன் சென்றதை உறுதி படுத்திகொண்டவர்கள் வெளியே வந்து அந்த பெண் இருக்கும் அறையை நோக்கி விரைந்தனர். அங்கே புட்டிய கதவு அவர்களை பார்த்து கைக்கொட்டி சிரிக்க என்ன செய்வது என்று புரியாமல் திகைத்தனர். மீரா கதவு துளையின் வழியாக பார்த்தவள் திகைத்தால், அடுத்த நிமிடம் அவள் பேசிய ஒரே வரி...

மீரா “யாதவ் இந்த... இந்த கதவை உடைக்கனும் ஆனா...நீ...நீ இங்க இருந்து...போய்டு...பிளிஸ்”

அவள் திக்கி திணறி பேசியதை கண்டு குழம்பி கொண்டவன்...என்ன அகிற்று என கேட்டுகொண்டே அந்த கதவை நோக்கி நகர பதற்றத்தோடு அவனை தடுத்தவள் அவனை இங்கு இருந்து செல்லுமாறு கூறவும் திகைத்து பின் கீழே சென்று காத்து இருந்தான் அதே குழம்பிய மனதோடு...!!!

அங்கே அவளோ கைகள் நடுங்க அங்கு இருந்த இரும்பு கம்பியை எடுத்து கதவை உடைக்க ஆரம்பித்தால். அந்த பெண்ணோ ஒரு ஒரு முறை வந்த சத்ததிற்க்கும் உடல் குலுங்க பயந்து நடுங்கினால்.

ஒரு வழியாக கதவை உடைத்துகொண்டு உள்ளே நுழைந்தவள் முதலில் செய்த காரியம் தன் பையினுள் இருந்த உடையை எடுத்து அந்த பெண் பயத்தில் நடுங்க நடுங்க அவளுக்கு புரிய வைத்து அணிவித்துவிட்டாள். பின் சுற்றி பார்வையை சுழற்ற பயந்து அவளை அழைத்துகொண்டு வெளியே வருவதற்க்குள் அவள் பாதி வாழ்வே முடிந்துவிட்டது போல் உண்ர்ந்தாள் ஆனால் ஏற்கனவே அழிந்துவிட்ட அந்த பெண்ணின் வாழ்வை எண்ணி அவளையும் உணராமல் கண்களில் கண்ணிர் சுரந்தது. ஆனாள் அந்த பெண்ணோ உணரும் எண்ணம் சிறிதுமின்றி கள்ளம் கமடமில்லாத சிரிப்போடு அவளுடன் கீழே வந்தாள்.
அங்கு ரிஷி இவர்களுக்கு தேவையென தோன்றிய இன்னும் சில குறிப்புகளை அஜயின் பிசியிலும் அவனின் பைல்களில் இருந்தும் எடுத்துகொண்டு இருந்தான். பின்பக்கம் அரவம் கேட்டு திரும்பியவன் அந்த பெண்ணின் நிலையை கண்டு அதிர்ந்தான்.
ஒரு வழியாக அவர்கள் அந்த வீட்டை விட்டு வெளியே கொண்டு வந்து மதியின் காட்டரிங் சர்விஸ் மற்றும் குடியிருப்பிற்க்குள் நுழையும் வரை மீரா பேசவில்லை. அந்த பெண்ணும் கண்களில் தெளிவற்ற சுழற்சியுடன் அனைத்தையும் வேடிக்கை பார்த்துகொண்டு வந்தாள். ரிஷி மீராவை பார்ப்பதும் வண்டியை ஒட்டுவதுமாக இருந்தனர்.

[MysteRy]

அத்யாயம் 14



அவர்கள் இருவரும் அந்த பெண்ணை கூட்டிகொண்டு வருவதற்க்குள் படாதுபாடுபட்டுவிட....ரிஷியின் முகத்தில் உதவி செய்யும் மனபான்மை இருக்க மீராவின் முகமோ அங்கு அந்த பெண் இருந்த நிலைமையை கண்டதில் இருந்து கோவத்தில் சிவந்துகிடந்தது.

அதற்க்குள் நம் ஐவர் குழுவில் நால்வர் வந்துவிட்டனர் முதலில் ரிஷியின் காலில் பயந்து அவனால் தான் எதோ அகிவிட்டதோ என பதறிகொண்டு ஓடிவர அங்கே இன்னும் ஒரு பெண் அதுவும் புத்திசுவாதினம் இல்லாத ஒரு பெண்ணை கண்டதும் இது வேறு ஏதோ பிரச்சணை என தெளிந்தவர்கள்
மீரா’வின் நிலையை கண்டு அவளிடம் விரைந்தனர்.

அவள் யாரையும் பக்கத்தில் விடாமல் சிடுசிடுக்க மதி பொறுமையாக உள்ளே கூட்டிசென்று மெதுவாக பேச்சு கொடுத்து என்ன நடந்தது என்று தெரிந்து கொண்டவள் அந்த பெண்ணிற்க்காக வருத்தபடுவதா இல்லை அஜயின் மேல் கோவம் கொள்வதா என்று தெரியாமல் மீராவிற்க்கு தூக்க மாத்திரையை கொடுத்து ஓய்வெடுக்க கூறிவிட்டு வந்தாள் அனைவரும் அவளையே பார்த்துகொண்டு இருந்தனர் ரிஷியையும் சேர்த்து...ஏனேனில் அவனுக்கும் அந்த அறையில் என்ன நிகழ்ந்தது என தெரியாது.

வெளியே வந்த மதி அந்த பெண்ணிற்க்கு சாப்பிட கொடுத்து அவளையும் ஓய்வெடுக்க வைத்துவிட்டு வெளியே வந்தாள். அதற்க்குமேல் பொறுக்க முடியாமல் ஆதி அவள் கையை பிடித்து இழுத்து விஷயத்தை கேட்டான். அவன் கேட்ட அடுத்த நொடி அவள் தலைமேல் கை வைத்துகொண்டு உட்கார்ந்துவிட்டாள்.

ஆதி “என்னாசு மதி? என்னனு சொல்லு ரிஷி’அ கேட்டாலும் எதும் சொல்ல மாட்டாரார்”
மதி “ஆதி............”

அவள் கண்களில் கண்ணிரோடு அவன் தோளில் சாய்ந்துவிட்டால். பாவம் மனதில் திடந்துடன் இருக்கும் மீராவே அந்த பெண்ணின் நிலையில் தவித்துவிட மென்மையான மனம் கொண்ட மதி என்ன செய்வாள்?

வீரா “ஹெய் மதிமா என்னச்சு? என்ன? சொல்லு...மீர...மீராக்கு ஒன்னுமில்லை தான?”
மதி “அதல்லாமில்ல வீரா”
சித்து“பின்ன என்னச்சு சொல்லு மதி எல்லாரையும் பதட்ட பட வெக்காத”
ரிஷி “நான் சொல்றேன் சித்து”
ஆதி “சொல்லுங்க ரிஷி பிளிஸ் சிக்கிரம்”

அவர்கள் அனைவரையும் பார்த்து அவர்களில் உறவின் பிடிப்பை கண்டு திகைத்தவன். அவன் அவளை பார்த்ததில் இருந்து அனைத்தையும் சொன்னவன்...கொஞ்சம் சென்சார்டுடன் தான்....அந்த பெண்ணை பார்த்தது பின் மீரா அவளை வெளியில் இருக்க சொல்லிவிட்டு உள்ளே சென்றதில் இருந்து அவள் காரில் கூட எதுவும் பேசாத வந்தது வரை சொல்லிவிட்டான்.

ரிஷி “அந்த அறை’ல என்ன நடந்துச்சுனு எனக்கும் தெரியாது பாஸ்...அவ என்ன உள்ளயே விடல...சரி தொல்ல பண்ண வேணாம் எதாச்சு காரணம் இருக்கும்னு நினைச்சி வந்துட்டேன், ஆனா எனக்கும் அந்த பொண்ண வண்டில ஏத்துறவரிக்கும் அவங்க மனநிலை சரி இல்ல’னு தெரியாது”

இதை கேட்டு முடித்தவர்கள் அந்த அறையில் தான் ஏதோ நிகழ்ந்து இருக்கிறது என மதியின் முகத்தை பார்க்க...அவளோ திகைப்பில் இருந்து வெளிவராமல் இருந்தால்...சித்து அவளிடம் சென்றவன் பளார் என அவள் கன்னத்தில் ஒரு அரை வைத்தான்.

சித்து“டேய் ஏன்டா அவள அடிக்கிற பைத்தியமா உனக்கு?”
வீரா “சித்து இது சரி இல்ல எதுக்குடா அவள அடிக்கிற அவங்கள பாதிக்கிற மாதிரி ஏதோ நடந்து இருக்கு அதான இப்படி இருக்காங்க”
சித்து“நானும் அதுனால தான் வீரா அவள அடிச்சேன்...தெளியட்டும்’னு, ஆதி...எனக்கு மட்டும் ஆசையா என்ன? என்ன ஏது’னு தெரிஞ்சா தான? இதுக்கு அப்புறம் என்ன செய்யற்துனு தெரியும்?”

மதி அவளை அடித்ததும் அவர்களை பரிதாபமாக பார்க்க சித்து சொன்னதின் உண்மை புரிந்து அங்கு என்ன நடந்ததுனு சொல்ல ஆரம்பித்தாள்.

இதுவே நடந்தது...அங்கு மீரா கதவின் துளையில் இருந்து பார்த்தவள் திகைத்தால்..ஏனேனில் அங்கே சுற்றிலும் கண்களையும் மனதையும் கூச வைக்கும் படங்களும். நடுவில் அந்த பெண் மனதை பதற வைக்கும் நிலையிலும் இருந்தாள்....கேமரா பொருத்தபட்ட நிலையில் ஒரு மிருகத்தைவிட கேவலமாக தாழ்த்தபட்டு இருந்தாள். முதலில் ஜன்னல் வழியாக அவள் முகம் பதியாத மாதிரி நின்றவள் அந்த கேமிராவின் மீது பக்கத்தில் இருந்த இரும்பு பிளவர்வாஸை துக்கி ஏரிந்தவள் அது உடைந்ததும் கதவை உடைத்து உள்ளே சென்று அந்த பெண்ணை நெருங்கினால்...இதில் அனைத்திலும் மனம் பதறிகொண்டு இருந்தவள் அந்த பெண்ணிற்க்கு மனநோயாளி என அறிந்ததும் மொத்தமாக உடைந்தாள்...!!!

அந்த பெண்ணை சமாளித்து உடை அணிவித்துவிட்டு வெளியே கொண்டு வருவதற்க்குள் பாதி மனதால் இறந்ததுபோல் இருந்தது மீராவிற்க்கு...!!! வண்டியில் வரும் அந்த 40 நிமிடங்களும் அவள் மனம் அந்த அஜயை உலகத்தில் உள்ள அத்தனை கெட்ட வார்த்தைகளாலும் அர்ச்சித்துவிட்டாள்.
ஆனாலும் அவள் மனம் ஆறவில்லை...முழு தெளிவுடன் இருக்கும் பெண்களே இன்நிலைமையில் இருந்து இருந்தாள் ஏன்? அவளே இருந்து இருந்தால் கூட ஒரே நாளில் இறந்துவிட்டு இருப்பால் பாவம் அந்த அபலை பெண் என்ன என்ன கொடுமைகளுக்கு ஆள் ஆனாலோ என மனம் தவித்துவிட்டது. பெண்களை உடல் ரிதியாகவும் மன ரிதியாகவும் மிகவும் சோர்ந்துபோக வைத்திவிட்டது இந்த சமுதாயம் இதில் இவ்வாறு ஒரு சகமனிதனாக கூட பாவிக்காத நிலையை கண்டு கொதித்தெழுந்தாள்...!!!

சொல்லி முடித்து மதி முகத்தை முடிகொண்டு அழ அங்கே அமைதி நிலவியது...!!!

மதி “என்னால முடில வீரா....கேட்ட எனக்கே மனசு ஆறலையே அத கண்ணால பாத்த மீரா எவ்வளவு கஷ்ட்ட பட்டு இருப்பா?”
“அத கூட விடு இவ்வளவு கஷ்ட்ட பட்ட அந்த பொண்ணு எவ்வளவு பாவம் அதும்....அவளுக்கு என்ன...என்ன நடக்கதுனு கூட புரிஞ்சிக்க முடியாத ஒரு நிலை’ல”
“ஐயோ முடில ஆதி....”
“அவன எதாச்சு பண்ணியே அகனும் சித்து”

இவ்வாறாக அவள் புலம்பி கொண்டு இருக்க பெண்களில் இந்த சாபகேட்டை நினைத்து அழுவதா இல்லை மனிதானாக உருவில் மட்டும் இருந்துகொண்டு ஜந்துவை போல் நடந்துகொண்டு இருக்கும் அந்த அஜயை துண்டு துண்டாக வெட்ட கோவபடுவடதா என இரு வேறு மனநிலையில் இருந்தனர்.

[MysteRy]

அத்யாயம் 15



சிறிது நேரத்தில் தூக்கம் கலைந்து ஏழுந்து வந்த மீரா அங்கு யாரையும் காணாமல் திகைத்தால். பின் அந்த பெண்ணை தேட அவளையும் காணாமல் மேலும் திகைத்து வெளியே வர அங்கு ரிஷி மட்டுமே இருந்தான்...!!!

மீரா “எல்லாரும்....எல்லாரும் எங்க? அந்த பொ..பொண்ணுக்கு?”
ரிஷி “வா....!!!”
மீரா “எங்க? ஹெய்...கேக்குறேன்’ல? சொல்லு நீ பாட்டுக்கு உள்ள போய்ட்டே இருக்க?”
ரிஷி “வந்து உக்காரு”
மீரா “முதல என்னனு சொல்லு”
ரிஷி “இந்தா பக்கத்துல இருக்க கடை ல எதும் ஐஜினிக்’அ இல்ல சோ....எதோ எனக்கு தெரிஞ்சது....”
மீரா “நான் என்ன கேக்கறேன் நீ சாப்பாடு பத்தி பேசிட்டு இருக்க?”
ரிஷி “காபி நல்லா தான் இருக்கும் இந்த பிரெஞ்ச் பிரெஸ் கொஞ்சம் அட்ஜஸ் பண்ணிக்கோ”
மீரா "எர்ர்ர்ர்...”
ரிஷி “சாப்பிடும்போது கோவபட கூடாது”
மீரா “நான் இன்னும் சாப்பிடவே இல்ல உங்கிட்ட கேட்டு டைம் வேஸ்ட் பண்ண நான் தயார்’அ இல்ல”
ரிஷி “சரி சரி உக்காரு சொல்லுறேன்”
மீரா“சொல்லு”
ரிஷி “நீ லஞ்ச் கூட சாப்பிடல மீரா பிளிஸ் நீ சாப்பிடுவியாம் நான் அப்டியே சொல்லிட்டே வருவேனாம்”

அவன் கெஞ்சிய கெஞ்சலில் கொஞ்சம் மனம் இறங்கியவள் காபியை மட்டு எடுத்து பகிர ஆரம்பித்தால், அவனும் சொல்ல ஆரம்பித்தான்.

மதி சொல்லிவிட்டு புலம்ப ஆரம்பித்ததும் முதலில் சுய நினைவிற்க்கு வந்தது ஆதி தான்.

ஆதி“எங்களுக்கு வந்த இன்ஃப்ர்மேசன் படி அவன் வெரும் கள்ள நோட்டு அடிக்கிறவனு தான் நினைச்சோம் ஆனா இப்படி...!!!”
சித்து“என்ன சொல்லுற அதி? உனக்கு முன்னாடியே தெரியுமா?”
ஆதி“ம்ம்...எனக்கு தான் இந்த அசைன்மென்ட் கொடுத்தாங்க...ஆனா அவ தான் விடாபிடியா அத அவளே முடிக்கிறேனு வாங்கிட்டா...சரி அவ்வளவு சிக்கிரம் எதும் பண்ணமாட்ட நாளைக்கு காலை’ல உங்கிட்ட சொல்லு மாத்தாலாம்ன்றத்துகுள்ள இப்படில்லாம் ஆகிப்போச்சு”
வீரா “இப்போ அந்த பொண்ணுக்காக பாக்கற்தா இல்ல மீரா ஒட நிலைமை’அ நினைச்சி கவலை படுறதா”
சித்து“வீரா நம்ம மீரா அ கண்டிப்பா மாத்த முடியும்...ஆனா அந்த அஜய சும்மா விட கூடாது டா”
ரிஷி “ம்..இதுலாம் நான் அங்க இருந்து தேவப்படும்’னு எனக்கு பட்டத எடுத்து வந்துருக்கேன் பாரு ஆதி”

அவர்கள் பேசுவதற்க்குள் ரிஷி, தான் எடுத்து வந்து இருந்த பைல்களை எடுத்து கொடுத்தான். அதன் வாங்கிய ஆதியின் முகம் யோசனையுடன் கண்களை அதில் மேய விட்டவன் ஒரு பைலில் இருந்த விஷயத்தை கண்டு முகம் பிராகாசித்தான்.

சித்து“என்ன ஆதி? எதாச்சு யுஸ் இருக்கா”
ஆதி“ஐயோ சித்து இது போதும்...தாங்க்ஸ் ரிஷி இது அந்த அஜய் ஒட தலை எழுத்தே மாத்த போகுது”
வீரா “நிஜமா முடியுமா ஆதி? அப்புறம் மீரா’அ பத்தி அந்த அஜய்க்கு தெரிய வாய்ப்பில்ல தான? அவளோட ஃபேஸ் அந்த காமிரா’ல....இவங்க ரெண்டு பேரும் அதுல சிக்கினா கண்டிப்பா இவ்வளவு நேரத்துக்கு அஜய் தப்பிச்சிட்டு இருப்பான்”
ஆதி “நாங்க மாட்டமாட்டோம் வீரா”
ரிஷி “அது எப்படி அவ்வளவு உறுதியா சொல்லுறிங்க?”
ஆதி “அவன்க்கு இன்னிக்கு நைட் ஒரு கடத்தல் கும்பலோட மீட்டிங் இருக்கர்தா அவன் போன்’ல பேசிக்கிட்டான் சோ நம்ம போலிஸ்’க்கு இப்போவே சொல்லிட்டு பேப்பர்லையும் போட்டுட்டா அவனால தப்பிக்க முடியாது...என்னோட ஆளுங்கல அவன கண்காணிக்க சொல்லுறேன்”

இவர்கள் பேசி முடித்ததும் போலிஸ்ற்க்கு வீரா போன் பண்ண ஆதி பத்திரிக்கை அலுவலகத்திற்க்கு கிளம்ப தயாராக ரிஷி அவன் ஆட்களிடம் சொல்லி அஜய்யை கண்காணிக்க ஏற்ப்பாடு செய்தான். பின் மீராவுடன் யார் இருப்பது என குழப்பம் வர ரிஷி மதியை அந்த பெண்ணிற்க்கு துணையாக அனப்பிவிட்டு மீராவிற்க்கு துணையாக இங்கே இருந்தான். சந்தேகமாக பார்த்த அவர்களை சமாளித்து அனப்பினான்.
சொல்லி முடிக்கும்போது அவளின் மன நிலையை என்னவென்று சொல்வது என தெரியவில்லை...!!!
அந்த அஜயை நினைத்தால் கோபம் ஆத்திரம் ரௌத்திரம் என அனைத்து கலந்து அவள் முகம் பார்க்க காளி அவதாரம்போல் இருந்தது.

மீரா “அவனலாம் கொல்ல கூடாது அனு அனுவா சித்திரவந்தை பண்ணணும்...ச்ச மனிசனா அவன் பாவம் புத்தி இல்லாத பொண்ணாய் கூட்டிட்டு போய்...”

எங்கே எதுவாவது அகிவிடுமோ என பயந்து அவளை உலுக்கியவன்...

ரிஷி “மீரா...மீரா....விடு..அவன்லாம் மனிசனு சொல்லி ஏன் கவல படுற...பொண்ணுங்கள மதிக்க தெரியாதவன்லாம் மிருகம்...உடல மட்டு பாக்குறது ஒரு ஆம்பிளையே இல்ல”
மீரா “ச்ச...விடு என்ன...நீ என்ன அவன பத்தி பேசுற நீ மட்டு ஒழுங்கா? விடு விடு விடு...என்ன விடு சொல்லுறேன் இல்ல...”

கத்திகொண்டே அவனிடம் இருந்து விடுபட போறாடினாள்...ஆனால் அவன் இரும்பு பிடியில் இருந்து விலக முடியாமல் தோய்ந்து சரிந்தாள் புலம்புவதை நிறுத்தாமல் தான்...!!!

மீரா “இந்த ஆம்பிளைகளே இப்படி தான்...ச்ச்...பொண்ணு’அ ஒரு அபாச பொருளா பாக்குற ராட்சன்...நீ மட்டு என்ன...உத்தமன் மாதிரி பேசுற பாத்த ரெண்டு நாள் கூட ஆகாத பொண்ணுகிட்ட தப்ப தான நடந்துக்கிட்ட...விடு மரியாதை’அ விடு...தப்ப உன்பேர்’ல வெச்சிக்கிட்டு அந்த டிரைவர் கிட்ட என்னமோ நான் தப்பு பண்ண மாதிரி இல்ல சொன்ன...விடு இல்ல என்ன பண்ணுவேனே தெரியாது...விடு....”

பைத்தியம் பிடித்தவள் போல் கத்திகொண்டு இருந்தவளை என்ன பண்ணுவது என திகைத்தவன்...சித்துவைபோல் இவனும் மீராவை பளார் என அரைந்தான்...மிகவும் பலமாக...!!! அதில் விதிர்விதிர்த்து போனவள் கதறி கொண்டு அவன் மார்பின் மீதே சரிந்தாள். அவளை ஒரு நிமிடம் இருக்க அணைத்தவன் அவளை துக்கிகொண்டு போய் படுக்கையில் விட்டு...அவள் நெற்றியில் முத்தமிட்டு நிமிர்ந்தவனின் கண்களிலும் ஈரம்...!!!