தமிழ்ப் பூங்கா > வாழ்வியல் கருவூலங்கள் ( நூல் )

சீறாப்புராணம் காண்டம்-1 பாகம்-1

<< < (2/2)

Maran:
 1.5. நபியவதாரப் படலம்


166   பெருகிய கோடிசந் திரப்பிர காசமாய்
வருமொரு பெருங்கதிர் மதியம் போலவே
கருணைவீற் றிருந்தசெங் கமலக் கண்ணிணைத்
திருநபி வருமவ தாரஞ் செப்புவாம்.    1.5.1

167   வேறு
கடியி ருந்தெழு கற்பக முஞ்சுடர்
வடிவி ருந்த மணியும் வனசமும்
படியுங் கார்முகி லேழும் பழித்துவிண்
குடியி ருத்துங் கொழுந்தடக் கையினார்.    1.5.2

168   வேறு
விண்டொடு கொடுமுடி மேரு வீறழித்
தெண்டிசைக் கிரியொடு மிகலுங் கொங்கையர்
கொண்டமா மயலொடு மனமுங் கூர்விழி
வண்டொடும் வண்டுறை மாலை மார்பினார்.    1.5.3

169   கொன்னுனை வெண்ணிறக் கோட்டு வாரணச்
செந்நிறக் குருதியிற் றிமிர்ந்து வாய்கழீஇ
மின்னவிர் கணமணி விளங்கு மாமுடி
யொன்னல ருயிரைமேய்ந் துறங்கும் வேலினார்.    1.5.4

170   முடங்கலங் கைதைமுள் ளெயிற்று வெண்பணிப்
படங்களா யிரத்தினும் பரித்த பாரெலா
மிடங்கொள்பூ தரப்புயத் திருத்தி யேதிலார்
மடங்கலே றெனுமன வலியின் மாட்சியார்.    1.5.5

171   மாக்கட னெடும்புவி வளைந்த வன்கலி
நீக்கிய வெண்குடை நீழ லோம்புவோர்
வீக்கிய கழலடி வேந்தர் பொன்முடி
தாக்கிய மருச்செழுங் கமலத் தாளினார்.    1.5.6

172   வரபதி யுலகெலாம் வாழ்த்து மக்கமா
புரபதிக் கதிபதி யென்னும் பூபதி
பரபதி யரசர்கள் பணிந் திறைஞ்சிய
நரபதி யப்துல்லா வென்னு நாமத்தார்.    1.5.7

173   செழுமழை முகிலென வமுதஞ் சிந்திட
வழிகதிர் நபியென வகுத்த பேரொளி
பொழிகரத் தப்துல்லா விடத்திற் பொங்கியே
யெழிறரு திருநுத லிடத்தி லங்குமே.    1.5.8

174   அயிலுறை செழுங்கரத் தப்துல் லாவெனும்
பெயரிய களிறுக்கோர் பிடியும் போலவ
ருயிரென விருந்தசைந் தொசிந்த பூங்கொடி
மயிலெனு மாமினா வென்னு மங்கையே.    1.5.9

175   இற்புகுந் தெழுமதி யிலங்கு மாமணி
விற்புரு வக்கடை மின்க ணாயகம்
பொற்பெலாம் பொதிந்தபொற் கொடிநற் பூவையர்
கற்பெலாந் திரண்டுருக் கொண்ட கன்னியே.    1.5.10

176   அறத்தினுக் கில்லிட மருட்கோர் தாயகம்
பொறுத்திடும் பொறுமையிற் பூமிக் கெண்மடங்
குறைப்பெருங் குலத்தினுக் கொப்பி லாமணிச்
சிறப்பினுக் குவமையில் லாத செல்வியே.    1.5.11

177   குணிப்பருங் குறைசியங் குலமென் றோங்கிய
மணிப்பெருங் கடலிடை வளருஞ் செல்வமே
தணிப்பிலா தெடுத்தெறி தரங்க மேனடுப்
பணிப்படா தெழுந்தசெம் பவளக் கொம்பனார்.    1.5.12

178   இத்தகைக் குலமயி லாமி னாவெனு
முத்தவெண் ணகைக்கனி மொழியு மோகனச்
சித்திர அப்துல்லா வென்னுஞ் செம்மலு
மொத்தினி தமுதமுண் டுறையு நாளினில்.    1.5.13

179   வேறு
வீசு தெண்டிரைக் கடன்மலை யடங்கவெண் குடைக்கீ
ழாசி லாதசிங் காசனத் திருந்தசிக் கந்தர்
காசி னிக்கர சியற்றுதுல் கருனையின் கால
மாசி லாக்கணக் கெட்டுநூற் றெண்பத்தோர் வருடம்.    1.5.14

180   கரைத்த மின்றௌித் தெழுத்தெனச் சிறக்குமக் காவி
னிரைத்த கார்க்குலந் திரண்டெனக் களிறுக ணெருங்கி
யிரைத்த டர்ந்துமும் மதங்களை வாரிநின் றிறைத்து
வரைக்கு லங்கள்போல் வந்ததற் கொருமுதல் வருடம்.    1.5.15

181   திங்க ளாமிற சபுமுதற் றேதிவெள் ளியிராத்
துங்க வார்கழன் முகம்மது பேரொளி துலங்கி
யெங்க ணாயக ரப்துல்லா நுதலிடத் திருந்து
மங்கை யாமினா வயிற்றினிற் றரித்தன வன்றே.    1.5.16

182   திருத்தும் பொன்னக ரமரரே திரண்டவா னவரே
கருத்தி னுண்மகிழ்ந் தெவ்வையு மலங்கரித் திடுமின்
வருத்த மென்றிலா முஹம்மதை யாமினா வயிற்றி
லிருத்தி னேனென வுரைத்தன னியாவர்க்கு மிறையோன்.    1.5.17

183   பரந்த வாய்க்கொடும் பாந்தளும் விடங்கொள் பஞ்சரமுங்
கரிந்து பொங்கிய குழிகளுங் கனற்பொறி கதுவ
வெரிந்து செந்நெருப் பொழுகிய நரகங்க ளேழும்
விரைந்த வித்தடைத் திடுகவென் றனன்முதல் வேந்தன்.    1.5.18

184   விற்கெ ழுமறு சொடுகுறு சந்தரம் விளங்கச்
சொர்க்க வாயிலுந் திறந்தலங் கரித்தனர் துன்ப
மிக்க வாரிபாழ் நரகங்க ளடைத்தனர் வானோர்
கற்கு மாமறை முதலவன் விதித்தகட் டளைக்கே.    1.5.19

185   அந்தண் பொன்னக ரடங்கலு மலங்கரித் ததுவும்
வெந்த பாழ்நர கங்களை யடைத்தபல் விதமுஞ்
சந்த திண்புய முகம்மது நபிதரித் ததுவு
மிந்த வாறுக ளனைத்தையு மறிந்திபு லீசு.    1.5.20

186   நடுங்கி வாயினீர் வறந்திட நாவுலர்ந் துடல
மொடுங்கி யைம்பொறி மயக்குற நெஞ்செலா முடைந்து
புடங்கொள் வங்கம தாய்நினை வுருகினன் புலம்பத்
துடங்கி னானடிக் கடிபெரு மூச்சொடு சுழன்றே.    1.5.21

187   கரைவ னேங்குவன் மலங்குவன் கலங்குவன் கதறி
யிரைவன் கன்னத்திற் கையைவைத் திருந்தெழுந் திருப்பன்
றரையின் மேல்விழுந் தெனக்கிலை யினிச்சிங்கா சனமென்
றுரைம றந்திடக் கிடந்தன னிருகணீ ரொழுக.    1.5.22

188   அறிவ ழிந்தமன் னவன்றனை மக்கள்வந் தடைந்து
குறியுந் துன்பமும் வந்தவா றேதெனக் கூறி
நிறையு மக்களோ டுறும்வர லாறெலா நிகழ்த்தி
யுறையு மில்லிட மிவணிலை நமக்கென வுரைத்தான்.    1.5.23

189   இந்த வாசகங் கேட்டலு மக்களெல் லோருந்
தந்தை யேயிதற் கென்செய்வோ மெனத்தடு மாறிப்
புந்திநொந்து நொந் தவரவர் திசைதிசை புகுந்தார்
சிந்தை நொந்திபு லீசுவுந் திகைத்திருந் திடைந்தான்.    1.5.24

190   தரித்தி டுமுதற் றிங்களிற் றரைபுக ழாத
முரைப்ப ராமினா கனவினி லுன்றிரு வுதரத்
திருக்குஞ் சந்ததி வலிமையை யுடையதிவ் வுலகத்
தருக்க னொப்பல நாமமு கம்மதென் றகன்றார்.    1.5.25

191   கருப்பந் திங்களி ரண்டினி லாமினா கனவின்
மருப்பு குங்குழல் வல்லிநின் வயிற்றினின் மதலை
யருப்பும் வீறுடை யவர்பெயர் முகம்மதென் றதிக
விருப்ப மாயிது றீசுநன் னபிவிளம் பினரே.    1.5.26

192   இக்கெ னும்மொழி யாமினாக் கினிதுறத் திங்கள்
புக்கு மூன்றினி னூகுநன் னபிமனப் பொலிவாய்
மிக்க வுண்மையும் விளங்கிய வெற்றியு முடையோர்
தக்க பேர்முகம் மதுவெனச் சாற்றிவிட் டகன்றார்.    1.5.27

193   திங்க ணான்கினி லாமினா கனவினிற் றௌிவா
யிங்கி தத்திபு றாகிநன் னபியியம் பினராற்
சங்கை யாய்மிகு வரிசையும் பெருங்கொலுத் தனையும்
பொங்கு வாழ்வினர் பெயர்முகம் மதுவெனப் போந்தே.    1.5.28

194   அம்பொற் கும்பத்தி னருவநீர் மஞ்சன மாடிச்
செம்பொற் பட்டுடுத் தெறிகதி ரணியிழை திருத்திப்
பம்பு மேகலை தரித்துமென் கரவளை பரித்துக்
கம்ப லைச்சிலம் பணிந்தனர் பதங்கவின் பெறவே.    1.5.29

195   நெறித்த வார்குழ லிறுக்கிமென் மலர்பல நிறைத்துக்
குறித்த வேலிணைக் கண்களி லஞ்சனங் கோட்டிச்
செறித்த மான்மதஞ் சந்தனக் கலவையுந் திமிர்ந்தே
யெறித்த நன்கதிர் விளக்கென வாமினா வெழுந்தார்.    1.5.30

196   இனத்து ளாரெனுஞ் செழுமலர்க் கொடிநடு விடையே
கனத்த மாமணிக் கொம்பென நடந்துகஃ பாவின்
மனத்தி ருக்கற வலஞ்செய்து வாயிலில் வந்து
நினைத்தி டும்பொரு டருகெனப் போற்றினர் நிறைந்தே.    1.5.31

197   வண்டு வாழ்குழன் மடந்தையர் திரண்டுவாழ்த் தெடுப்பக்
கண்டு மென்கொடி யாமினா தாமரைக் காலின்
முண்ட கச்செழு மலர்சொரி தலைமுகங் கவிழத்
தெண்ட னிட்டது புத்தென வுறைந்ததே வதையே.    1.5.32

198   அஞ்ச லித்தது புத்தென மனத்ததி சயித்து
மஞ்சு வார்குழ லாமினா பயந்துமெய் வருந்திக்
கஞ்ச மின்னனார் கணத்துடன் வாயிலைக் கடந்தே
யின்சொ னன்குலக் கிளியென மனையில்வந் திருந்தார்.    1.5.23

199   தெரியுந் திங்களைந் தினிலிசு மாயில்செப் பினரா
லுரிய மென்மயி லேநின துதரத்தி லுறைந்தோர்
தரிய லர்க்கிடி யாயடுத் தவர்க்கொரு தருவாய்
வரிசை யுற்றவர் பெயர்முகம் மதுவென வகுத்தே.    1.5.34

200   ஆறு திங்களில் வந்தமூ சாநபி யழகாய்க்
கூறு மென்கரும் பேநின்றன் வயிற்றுறு குழந்தை
வீறு பெற்றிடுந் தலைமையும் பெரும்பத வியையு
மாறி லாதவர் பெயரிடு முகம்மதென் றுரைத்தார்.    1.5.35

201   சினவு வேற்கரத் தப்துல்லா வெனுமொரு சிங்க
மனைவி யாகிய ஆமினா வெனுங்குல மடமா
னினமு மாயமும் வாழ்த்திடக் கருப்பமு மிலங்கக்
கனவு கண்டக மகிழ்ந்தினி திருக்குமக் காலம்.    1.5.36

202   மக்க நன்னக ரப்துல்முத் தலிபெனு மன்ன
ரக்க மன்னமன் னப்துல்லா தமையழைத் திருத்தித்
தக்க புத்தியு முறைமையுந் தொழிலையுஞ் சாற்றி
யொக்கல் கூட்டுறப் புறநகர்க் கெழுகவென் றுரைத்தார்.    1.5.37

203   தந்தை கூறிட அப்துல்லா மனந்தறு காமன்
மந்திர வாளெடுத் தினிதுற விசித்தனர் மருங்கி
லிந்திர வில்லென வில்லெடுத் தொருகையி லேந்திக்
கந்து கங்கொணர் கென்றுகட் டுரைத்தனர் கடிதின்.    1.5.38

204   பாட லத்தின்மேற் கொண்டுறு தனிற்பரி வாரங்
கூடு கோளரித் திரளென வரநெறி குறுகிக்
காடுங் கானமுங் கடந்துசெந் தேம்பொழிற் கனிசூழ்
நாட டைந்துபோய்ப் புகுந்தனர் மதீனமா நகரில்    1.5.39

205   மதினத் தின்னுறை ரசவருக் கங்களு மதினப்
பதிய டுத்தவூர்ச் சரக்கையுங் கொண்டுபந் தனமாக்
கதிர்கொண் மாடத்திற் கட்டிவைத் தவரவர் கரத்திற்
புதிய வாணிபத் தலைவிலைக் கீந்தனர் பொருளை.    1.5.40

206   வாணி பத்தொழி லனைத்தையு முடித்துமன் னவருங்
காணு நாட்சில விருந்துதன் பதிவரக் கருதிப்
பூண ணிந்தழ குறுமிளை யவர்புடை சூழச்
சேண டைந்தபு வாவெனுந் தலத்தினைச் சேர்ந்தார்.    1.5.41

207   ஆதி கற்பனை யூழ்விதிப் பயனும்வந் தடைந்து
போது நாட்களு நாழிகைக் கணக்கையும் போக்கி
நீதி மன்னவ னப்துல்லா தனையறி நினைவாய்ச்
சோதி மென்முக மிலங்கிடத் துயில்வபோன் றிறந்தார்.    1.5.42

208   கூடிச் சூழ்ந்தவர் விதிப்பய னெனக்குலை குலைந்து
வாடி மன்னனை யெழில்பெற மணத்துட னடக்கிப்
பாடி யூரபு வாவைவிட் டகன்றுபோய்ப் பதியை
நாடி வந்தவ ராமினாக் கிவையெலா நவின்றார்.    1.5.43

209   மாற்றங் கேட்டலு மடமயின் மனமுடைந் தலறித்
தோற்று மாமழை சொரிந்தெனக் கண்ணினீர் சொரியப்
போற்றுங் காழகிற் புகைக்குழ னிலம்புரண் டசையக்
கோற்றொ டிக்கரக் காந்தடா மரைமுகங் குழைக்க.    1.5.44

210   வருந்தி நொந்தழு தாமினா விடைதலும் வளைந்து
திருந்தி ழைக்கொடி மடவிய ரிரங்குத றிரண்முத்
திருந்த சூல்வலம் புரியினைச் சூழ்ந்தசங் கினங்க
ளிரைந்தி ரங்குவ போன்றன வெங்கணு நிறைந்தே.    1.5.45

211   சலித்து விம்மிய மயிலினைக் கண்டுமெய் தளர
வலித்த தோபகை விதிகொலோ மகப்பெறும் பலனோ
பலித்த தேதென வறிகிலோ மெனப்பதை பதைத்தே
யொலித்தய் யோவென விரங்கின ரூரினி லுளரே.    1.5.46

212   உடுத்த பூழியிற் புதைமணி யெனவுட லொடுங்கி
வடித்த கண்ணினீ ரொழுகிட விருந்தபொன் மயிலை
யடுத்து வந்திருந் தன்புட னப்துல்முத் தலிபு
தொடுத்த துன்பங்க ளாற்றிநல் வழிபல சொன்னார்.    1.5.47

213   இனத்து ளார்சொலு நல்வழிக் குருகிநெஞ் சிடைந்து
நினைத்த பற்பல துன்பமு மகற்றிநீ ணிலத்தி
லனைத்தை யும்விதித் தவன்செய லினையுமுற் றறிந்து
மனத்தி னிற்றௌி வாகினர் குலக்கொடி மயிலே.    1.5.48

214   தவிசி ருந்துநன் னெறிமுறை நடத்துதா வூது
நபியுந் திங்களோ ரேழினிற் கனவினி னவின்றா
ரவியுங் காலமன் றாட்டத்துக் குரியவ ரானோர்
புவியி னிற்பெயர் முகம்மதென் றிடுமெனப் போந்தே.    1.5.49

215   நலங்கொ டிங்களோ ரெட்டினில் சுலையுமா னபிவந்
திலங்கு பூணணி மயிலனீர் நின்வயிற் றிருந்தோர்
பெலன்கெ ழுமது னான்கிளைப் பேரொளி நபியாய்த்
துலங்க வந்தவர் பெயர்முகம் மதுவெனச் சொன்னார்.    1.5.50

216   மாத மொன்பதி லாமினா கனவினின் மதித்தே
வேத நான்மறை நேர்வழிக் குரியவர் விளங்கக்
கோதை யேபெறின் முகம்மது வெனப்பெயர் கூறென்
றாதி நாய்கன் வரிசையீ சாநபி யறைந்தார்.    1.5.51

217   ஈத லாலிமை யவர்தின மிடைவிடுத் திலராய்ப்
போது சேர்குழ லாமினா கனவினிற் போந்தே
யாதி தூதுவர் முகம்மது பெயரென வ திக
நீதி யானமா ராயமே பெறநிகழ்த் தினரால்.    1.5.52

218   என்றும் வானவ ரிசைத்திடுங் கனவெலா மெடுத்தும்
வென்றி நன்னபி மார்சொலுங் கனவெலாம் விரித்து
மன்ற லங்குழ லாமினா படிப்படி வகையா
நன்றி தேர்ந்தசொற் றாயர்க்குத் தினந்தொறு நவின்றார்.    1.5.53

219   பெற்ற தாயருங் கனவினின் பெற்றியைப் பிரித்தே
யுற்ற பேரொடு மனத்தொடுந் தௌிந்தறிந் தோர்ந்து
சொற்ற தன்மகட் குறிப்பெலாங் காண்குறத் துணிந்து
குற்ற மின்றிய முகம்மதே பெயரெனக் குறித்தாள்.    1.5.54

220   செறிந்த வார்குழ லாமினா வுரைத்தசெய் தியைக்கேட்
டறிந்து தாயதற் கெதிர்மொழி கொடுத்தலு மாராய்ந்
துறைந்த வல்லிருட் சீத்தெறி மதியென வோங்கி
நிறைந்த பேரொளி முகமலர் தரசபா நிகழ்த்தும்.    1.5.55

221   திரிந்த பாலெனச் செறுத்துப்பண் ணேழையுஞ் சினந்து
விரிந்த தெண்டிரைக் கடலிடை யமுதென விளங்கிச்
சொரிந்த தேன்மொழி யாமினா வயிற்றினிற் சூலா
யிருந்த நாளெலாங் கனவலா லொழிந்தநா ளிலையே    1.5.56

222   உள்ள கங்குளிர்ந் தருமறை மூன்றையு முணர்ந்தோர்
வள்ள லாகிய அப்துல்லா வயிற்றினில் வடிவாய்ப்
பிள்ளை யொன்றுதோன் றிடுமுகம் மதுவெனும் பெயரி
னெள்ள லின்றிய வுண்மைநன் னபியென விசைத்தார்.    1.5.57

223   சொரியும் பூந்துகட் டுடவைசூழ் சாமினிற் றோன்ற
லரிவை தன்னகத் தறிவினுந் தேர்ந்துணர்ந் தறிந்து
தெரியக் கூறிய பெரியவர் சொல்லினுந் தௌிந்து
வரிசை நேருமக் காவினில் விரைவினில் வந்தாள்.    1.5.58

224   வந்து நல்வழிக் குரியவ ரிருக்குமக் காவிற்
சந்த னப்புய னப்துல்லா தனைமணம் புரியச்
சிந்தை நேர்ந்தன ளவ்வுரை கேட்டுளந் திடுக்கிட்
டிந்த வூருளர் மிகுதிபேர் மணத்தினுக் கிசைந்தார்.    1.5.59

225   எனக்கு னக்கென மடந்தையர் மணத்தினுக் கிகலத்
தனக்கு நேரிலா னெழுதிய படிதனி முடிந்து
வனக்க ருங்குழ லாமினா வெனுமட மானைச்
சினக்கும் வேற்கரத் தப்துல்லா மணத்தொடுஞ் சேர்ந்தார்.    1.5.60

226   அந்த வாறறிந் தரிவைய ரிந்நக ரனைத்து
மிந்து வாணுத லாமினா மனைவெறுத் திருந்தார்
கந்த மென்குழல் கருப்புமு முதிர்ந்தன காலம்
வெந்து வானவர் பிறரிலை யென்கொலோ விளைவே.    1.5.61

227   மண்ண ருந்திலள் புளிப்பையும் விரும்பிலள் வயினோ
யுண்ணி ரந்தில மெய்பல வருந்தில வுதரக்
கண்ணி ருந்தபூப் பொன்றுமே கண்டில கனிமென்
பண்ணி ருந்தவாய் வெளுத்தில பலன்பெறும் படியே.    1.5.62

228   சிறுத்த மெல்லிடை பருத்திருந் திலதிரு வுதரம்
பொறுத்து வீங்கில வுந்திமேற் புடைத்தில பொருப்புங்
கறுத்திருந்தில பசுநரம் பெழுந்தில கவின்கள்
வெறுத்தி ருந்தில கருப்பமென் றழகுறும் விதமே.    1.5.63

229   என்றும் பற்பல மொழிந்துச பாசலித் திருப்ப
மன்ற லங்குழ லாமினா கருப்பமும் வலியு
மின்று தோன்றுவ தெனவெடுத் தியம்பின ரிலங்கும்
வென்றி வேல்விழி மடந்தையர்க் கிவைசொலி விடுத்தார்.    1.5.64

230   உரைத்த வாசகங் கேட்டலு மந்நக ருறைவோ
ரிரைத்த டங்கலு மொருமொழிப் படவெடுத் திசையா
வரைத்த னிக்கொடி யாமினா மனையினின் மறந்துங்
கரைத்த லாயினும் வருவதில் லெனக்கழ றினரே.    1.5.65

231   உற்ற வாய்மையைக் கேட்டலு மாமினா வுலைந்து
குற்ற மேதுநம் மிடத்தென மனத்தினிற் குறித்துப்
பெற்ற சூல்வலி யடிக்கடி பெரிதெனப் பதறி
வெற்றி வாட்கரத் தப்துல்முத் தலிபுக்காள் விடுத்தார்.    1.5.66

232   சருவு வேல்விழி மடந்தையர் விடுத்தவர் சாற்றக்
குரிசில் கேட்டவ ரவர்கெல்லாம் வகைவகை கூறி
வருக வென்றலுங் கொடியிடைப் பிடிநடை மடவா
ரொருவ ரும்மவண் புகுவதில் லெனமறுத் துரைத்தார்.    1.5.67

233   மஞ்சு வாழ்குழ லாமினா வுரைத்தது மறுத்தா
ரின்சொற் கூறிநா மழைக்கவு மனமிரங் கிலரென்
றஞ்சி யுள்ளகம் புழுங்கிநின் றப்துல்முத் தலிபு
தஞ்ச மீதெனக் கஃபத்துல் லாதனைச் சார்ந்தார்.    1.5.68

234   வடிவி ருந்தொளிர் கஃபத்துல் லாதனை வலமாய்க்
கடிதிற் றுன்புற வருங்கரு மாரியின் களையாற்
கொடியி டைப்பர தாபமும் வருத்தமுங் கூறி
நெடிது யிர்த்தயர்ந் திரந்துகொண் டிருக்குமந் நேரம்.    1.5.69

235   வேறு
அரியமெய்ப் பொருளா யளவிடற் கரியோ
    னருளின னமரர்கள் சுவர்க்கத்
    தெரிவையர் பறவைக் குலங்கண்மற் றெவையுஞ்
    செழும்பொழிற் செகதலத் திறங்கி
    வரிஞிமி றுதறிக் கருங்குழன் முடித்த
    மடக்கொடி ஆமினா மனையி
    னிரைநிரை செறிந்தங் கவருரை மறாது
    நின்றிடும் பணிவிடைக் கெனவே.    1.5.70

236   கருவினிற் றோன்றா தொளிவி லுருவாய்க்
    கண்ணிமைத் துண்டுறங் காத
    பெருவடி வழகாய்க் குழுவுடன் றிரண்டு
    பெரியவ னுரைமறா தெழுந்து
    விரிகதிர்க் ககனம் புடவிமட் டொழுங்காய்
    விண்ணவ ரெண்ணிறந் தனையோ
    ரருவரை யனையா ருருவமுஞ் சிறிதா
    யாமினா திருமனை சூழ்ந்தார்.    1.5.71

237   தேன்பெருக் கொழுகி வழிதருங் கனிகள்
    சிதறிடுஞ் சோலைவாய்த் தௌிந்த
    வானதி மூழ்கித் துகிலெடுத் துடுத்து
    வளைபணித் தொகையெலா மணிந்து
    கான்மலர் முடித்துக் கடுவரி வடிவேற்
    கண்களி லஞ்சனங் குலவச்
    சூன்முதி ராமி னாமனை யிடத்திற்
    சூழ்ந்தனர் விண்ணவர் மகளிர்.    1.5.72

238   மறுவறுத் திருந்த நிறைந்தபூ ரணமா
    மதிக்குலந் திரண்டுவந் ததுவோ
    வுறைதரு மமுதத் திரளைக ளுருவா
    யொழுங்குட னெழுந்திடுந் திரளோ
    கறைபடாச் சுவனக் காட்சிவாழ் வனைத்துங்
    கலந்துட னிலங்கிவந் ததுவோ
    குறைபடாச் சுவனத் தருவினி லுதித்த
    கொழுங்கதிர்ச் செழுங்கனிக் குலமோ.    1.5.73

239   அணித்துலைக் கனலி லுருக்கிடா தொளிரு
    மாயிரங் கோடிமாற் றெனவுங்
    கணித்திடாப் பசும்பொ னெடுத்தெடுத் தமைத்த
    கவின்குலங் கூண்டெழுங் கணமோ
    மணிக்கதி ரிழைத்துத் திரட்டிவைத் துருவ
    வடிவமைத் தெழுந்திடுங் குழுவோ
    துணித்துமின் குலங்கண் மறைபடா தெழுந்த
    தொகுதியோ வெனவறி கிலமால்.    1.5.74

240   இருட்டடை கிடக்குங் கருங்குழற் பின்ன
    லெழுபதி னாயிரமி லங்க
    விரித்தபொன் னிழைப்பூந் துகிலுமே கலையும்
    விட்டொளிர் வீசிடத் துலங்கத்
    தரித்தமுத் தார முடுக்குல மனைத்துந்
    தான்குடி யிருந்தெனத் தயங்கக்
    கரித்தகண் ணிமையா முலைக்குவ டசையாக்
    கன்னியர் திரண்டிருந் தனாரால்.    1.5.75

241   பண்ணமைத் தீஞ்சொ லரம்பையர் மேனிப்
    பரிமளந் தெருவெலாங் கமழ
    விண்ணகத் திரவிக் கதிரொளி மணிகள்
    விடுவெயில் விழுதுவிட் டொழுகத்
    தண்ணகைத் தரளக் கதிரிரு டுணிப்பத்
    தரையெலாம் பொன்மைபோர்த் திருப்ப
    மண்ணகத் திருந்த வாமினா மனையை
    வானவர் பதியென லாமால்.    1.5.76

242   பறவைக ளனைத்து மேவலின் படியே
    படியினு மந்தர மனைத்து
    நிறைதரப் பெருக வதிலொரு வெண்பு
    ணித்திலக் கதிர்கள் கான்றொழுக
    வுறைதரு மாமி னாதிரு மனையி
    னுட்புகுந் தெதிர்வரு வதுகண்
    டறைதர மனமும் பயந்திட வொதுங்கி
    யஞ்சிநின் றதிசயித் தனரே.    1.5.77

243   வருந்திநொந் திருந்த வாமினா திருமுன்
    வந்துநின் றழகுறும் வெண்பு
    ளிருந்தவெண் சிறையை விரித்தொளி சிறந்தே
    யிலங்கிட வீசிய காற்றாற்
    பொருந்திய சரீர வேர்வையுந் தீர்ந்து
    புளகெழச் சிலிர்த்தன ரோமந்
    திருந்திழை மனத்துட் பயங்கர மகன்று
    தேகமுங் குளிர்ந்தன வன்றே.    1.5.78

244   அண்டரி லொருவர் மரகதக் கிண்ணத்
    தமுதினை யேந்திவந் தடுத்தக்
    கொண்டவர் கொடுப்பக் கூறுலீன் வாங்கிக்
    கொடியிடை மடமயிற் கீய
    முண்டகக் கரத்தாற் றாங்கியே பருக
    முதிர்பர தாபமு நீங்கிக்
    கண்டெனு மொழியார் கருப்பநோ யகன்று
    கலக்கமுந் தௌிந்தன ரன்றே.    1.5.79

245   பொன்னொளிர் கவினு முறக்குழைத் தெழுது
    பூந்துகில் வெண்ணிறங் கவின
    மின்னொளி கரப்பக் கதிர்விடுங் கலையை
    விரைந்தொரு தட்டினி லேந்திப்
    பன்னிய வமரர் தொகையினி லொருவர்
    பரிவுடன் கொணர்ந்ததை வாங்கி
    யன்னமோ மயிலோ வெனுமொரு மடமா
    னாமினா திருக்கையி லீய்ந்தார்.    1.5.80

246   செவ்விவீற் றிருந்து முகமதி யிலங்குந்
    திருந்திழை ஆசியா தமையு
    மவ்வலங் குழலார் மறியுமென் றுரைக்கு
    மயிலையு மரம்பையர் தமையுங்
    கவ்வையங் கடல்சூழ் புடவியிற் சிறந்த
    காட்சி சேர் மக்கமா நகரி
    னவ்விவேல் விழியா ராமினா விருக்கு
    நறைமனை புகவிறை யுரைத்தான்.    1.5.81

247   இறையவ னுரைப்பச் சுவனமா மடவா
    ரெங்கணும் பரந்தெழு மொழுங்கு
    மறியமு மழகு பழுத்தொளி ததும்பு
    மானனா ராசியா தாமு
    நிறைமதி யிரண்டு வானகத் திழிந்து
    நிலத்திடை யுடுவொடுந் திரண்டே
    யறைகழல் சிலம்ப வருவபோல் வந்தங்
    காமினா திருமனை புகுந்தார்.    1.5.82

248   படித்தலம் புகலு மாமினா வலது
    பாரிசத் தாசியா தாமும்
    வடித்ததெள் ளமிர்த மெனுமொழிக் குதலை
    மறியமு மிடதுபாரி சத்தி
    லடுத்தவப் பொழுதி லரம்பையர் சிலர்வந்
    தணிமுழந் தாடுடை கணைக்கால்
    பிடித்தடி வருடி நின்றனர் மனையும்
    பேரொளி பிறங்கின வன்றே.    1.5.83

249   மடந்தையு மகப்பே றடுத்திடுஞ் சமயம்
    வானவர் குழுவினை நீந்திக்
    கடந்துவந் தொருவர் நின்றன ரவர்செங்
    கரத்தினிற் கிண்ணமொன் றேந்தி
    யிடங்கொளா துறைந்த கூறுலீன் களிலோ
    ரேந்திழை கடிதினில் வாங்கி
    யடர்ந்தில்லம் புகுந்து கொடுப்பதைப் பருகி
    யாமினா மகிழ்ந்தன ரகமே.    1.5.84

250   பானகம் பருக வொளிவும்வந் திறங்கிப்
    பகலவன் கதிரெனப் பரப்ப
    வானவர் மகளிர் மருத்துவம் புகுத
    மறியமு மாசியா தாமுந்
    தேனவிழ் பதுமச் செழுங்கரங் கொடுத்துச்
    சேர்ந்தணைந் தருகுறச் சிறந்த
    கானமர் குழலா யஞ்சலென் றுரைப்பக்
    கனிந்திள கினகருப் பமுமே.    1.5.85

251   கோதறப் பழுத்து மதுரமே கனிந்த
    கொவ்வைவா யரம்பையர் வாழ்த்தித்
    தீதற நெருங்கி யேவல்செய் திருப்பச்
    செழுங்கம லாசனத் திருந்த
    மாதருக் கரசி யாமினா வுதர
    மனையிடத் திருந்துமா நிலத்தி
    லாதரம் பெருக நல்வழிப் பொருளா
    யகுமது தோன்றின ரன்றே.    1.5.86

252   கிடந்தொளி பரப்பி வாசங்கொப் பளித்துக்
    கிளர்கிபு லாவைமுன் னோக்கி
    யிடங்கொளந் தரநேர் சிரசினை யுயர்த்தி
    யெழில்பெறச் சுசூதுசெய் திணைத்தாட்
    டிடன்பெற மடித்துக் குறியிடக் கையாற்
    சேர்த்தொளிர் வலக்கைகான் மேல்வைத்
    துடனணி கலிமா விரலினை யுயர்த்தி
    யுதித்தனர் முகம்மது நபியே.    1.5.87

253   சிரசினி னெய்தோய்த் திருவிழிக் கருமை
    சிறந்திடக் கொப்புளுங் கொயலாய்
    மருவுசுன் னத்துஞ் செய்யலாய்த் துடக்கின்
    வருங்குறி யொன்றுமில் லாதாய்ப்
    பரவுகஸ் தூரி மனையெலா நிறைந்த
    பரிமளங் கமகம கமெனப்
    பெருகிய வொளிவு வானமட்டு லவப்
    பிறந்தனர் முகம்மது நபியே.    1.5.88

154   செம்மையங் கோட்டுக் கடகரிக் கலகந்
    தீர்ந்தபி னைம்பதா நாளி
    லம்மதி மாசத் தொகையினில் றபீயு
    லவ்வலிற் பனிரண்டாந் தேதி
    யெம்மனைக் கும்பே றெனவரும் பொருளா
    யிசைத்திடுந் திங்களி ராவின்
    மும்மையென் றுரைக்கும் புவனமும் புரக்க
    முகம்மது நபிபிறந் தனரே.    1.5.89

255   பூதலத் தரசு பதியென வுதித்த
    புகழ்பெறு மக்கமா நகரிற்
    சீதவொண் கதிர்சேர் கஃபத்துல் லாவின்
    றிசையினில் வடகிழக் காக
    வேதமொன் றணுகாச் செமுறத்தி லுஸ்தா
    வெனுமொரு தலத்தினி னடுவே
    மாதவ ரபித்தா லிபுதிரு மனையின்
    முகம்மது நபிபிறந் தனரே.    1.5.90

256   நெறிநிலை திரியா மருண்மத மிகுந்து
    நெடுநில மெங்கணும் பரந்து
    துறவறந் தவறி யில்லற மடிந்து
    சுடரிலா மனையது போலக்
    குறைபடுங் கால மிருளெனுங் குபிரின்
    குலமறுத் தறநெறி விளக்க
    மறுவிலா தெழுந்த முழுமதி போல
    முகம்மது நபிபிறந் தனரே.    1.5.91

257   பானுவின் கதிரா லிடருறுங் காலம்
    படர்தரு தருநிழ லெனலா
    யீனமுங் கொலையும் விளைத்திடும் பவநோ
    யிடர்தவிர்த் திடுமரு மருந்தாய்த்
    தீனெனும் பயிர்க்கோர் செழுமழை யெனலாய்க்
    குறைசியிற் றிலதமே யெனலாய்
    மானிலந் தனக்கோர் மணிவிளக் கெனலாய்
    முகம்மது நபிபிறந் தனரே.    15.92

258   செங்கதிர் பரப்பி யுலகெலாம் விளக்கித்
    திரிதின கரனும்வெண் ணமுதந்
    தங்கிய கிரணச் சசியுமந் தரத்திற்
    றவழ்தரு முடுக்குல மனைத்தும்
    பொங்கொளி யெவையுஞ் சுவனநா டனைத்தும்
    பூதலம் விசும்புமற் றனவு
    மிங்கெழின் முகம்ம தொளிவினி லென்றா
    லிவர்க்கெவை யுவமைசொல் லுவதே.    1.5.93

259   மகிதலம் புகழீ சாநபி பாரில்
    வந்தநாட் டொடுத்திடை விடாது
    பகுமத மிலையென் றாறு நூறாண்டு
    பாரிசுக் காரர்கள் வணங்கும்
    புகையுடன் கெழுமிப் பொறிபல தெரிப்பப்
    புரிந்தெழு மக்கினிக் கொழுந்து
    திகைதொறுந் தெரிய வெரிந்தசெந் நெருப்புத்
    தேய்ந்துநூந் தழிந்தன வன்றே.    1.5.94

260   படியிடை புடைப்பப் பெருக்கெடுத் ததிரப்
    பாயலைச் சுருட்டிவிட் டெறிய
    விடுகடல் சாவா வெனும்பதி யிடத்தில்
    வெறுந்தரை யாயின வறந்து
    குடிலமட் டோங்கி மஞ்சடை கிடக்குங்
    கொத்தள மொருபதி னான்கு
    மிடிபட வீழ்ந்து சேருவா னகர
    மெங்கணுங் கலங்கிய தன்றே.    1.5.95

261   சிலையெடுத் துருவாய் வைத்தபுத் தனைத்துஞ்
    சிரசுகீட் படமுகங் கவிழ்த்த
    சலமதி லிபுலீ சியற்றிய சிங்கா
    சனமுமன் றிடிந்தன சயித்தான்
    குலமுமன் றொதுங்கி வானகம் புகாமற்
    கூண்டு நக்கேத்திர மெரிந்து
    நிலமிசை வீழ்ந்த வினுஞ்சில புதுமை
    நிகழ்த்துதற் கரியதன் றிரவே.    1.5.96

262   சிறந்தநன் மதலை தனைவிரைந் தெடுப்பத்
    தெரிவையர் மனத்தினி னினைப்ப
    மறந்திகழ் விழியார் தொடத்தகா தென்றன்
    முகம்மதை விரைவினி லேந்தி
    நிறந்திகழ் சுவனப் பதியினிற் கொடுவம்
    மென்றன னெடியவ னதனா
    லறந்திக ழாமி னாதிரு மனைபுக்
    கடுத்தவர் பிள்ளையை யெடுத்தார்.    1.5.97

263   அமரருக் கிறைவன் சபுறயீல் வரிசை
    யகுமதை யெடுத்தினி தேந்தித்
    தமருடன் சுவனப் பதியினிற் கொடுபோய்ச்
    சலநதி தொறுமுழு காட்டி
    யிமைதிறந் திருகண் மையினை யெழுதி
    யெண்ணெயிட் டமிர்தமு மூட்டிச்
    சுமைதர வாசந் திகழ்த்தியெண் டிசையுஞ்
    சுற்றியே சிலமொழி பகர்வார்.    1.5.98

264   ஆதிநா யகன்றன் றிருநபி யிறசூ
    லாமிவர் தங்கலி மாவைப்
    பூதலத் துறைந்த படைப்பெவை யவையும்
    போற்றுதல் செய்யவும் வேண்டு
    மீதலா லமர ரிவர்கலி மாவுக்
    கிசைந்தன ரென்பது மிசைத்துச்
    சூதர மொழியா ராமினா விடத்திற்
    றோன்றலைக் கொடுத்தகன் றனரே.    1.5.99

265   அந்தர மவனி கடன்மலை யெழுதீ
    வகத்தினு மெண்டிசை முழுதுஞ்
    சுந்தர வதன முகம்மதைக் கொடுபோய்ச்
    சுற்றியெங் கணும்பெயர் விளக்கிச்
    சந்தமென் முகத்தா மரைமலர் குளிரத்
    தடஞ்சிறை வானவர் திரண்டு
    வந்தது மாமி னாதிரு மனையில்
    வைத்தது மொருநொடிப் பொழுதே.    1.5.100

266   வள்ளலென் றுதவிப் பெயர்நிலை நிறுத்தி
    வளந்தரு புகழ்புல் காசீ
    முள்ளக நிறைந்த செம்மலர்ப் பதந்தொட்
    டொளிர்பெறு மிணைவிழிக் கேற்றி
    விள்ளரும் பவளம் விரிந்தன கனிவாய்
    விளங்கிட வாழ்த்தெடுத் துவந்து
    தெள்ளமு தனைய முகம்மது நபியைச்
    சபாதிரு மடிமிசைக் கொண்டார்.    1.5.101

267   மலர்தரு கரத்தா லேந்தியே மடியில்
    வைத்தினி திருக்குமந் நேர
    மலர்தரு பவள வாயிதழ் திறந்தே
    யழுதனர் முகம்மது நபியு
    முலகமும் விசும்பு நிறைதரப் பொருந்து
    முடையவன் சத்தமுண் டான
    திலகிய கமல முகமலர் சபாவுக்
    கிரகுமத்துண் டாகவென் றிசைந்தே.    1.5.102

268   சத்தமுண் டாகிக் கேட்டவப் பொழுதே
    சபாவெனு மடமயி றனக்குப்
    பத்திவிட் டொளிரு றூமிராச் சியத்துப்
    பதியின்மா ளிகையெலாந் தெரிந்து
    மித்திர னெழுந்த குணதிசை தொடுத்து
    வீழ்தரு குடதிசை தொடுத்துச்
    சித்திரம் பெறவே யிருவிழிக் கெதிரே
    தெரிதரச் சிறந்தன வன்றே.    1.5.103

269   வரியளி குடைந்து தண்ணறா வருந்து
    மலர்ப்புய னப்துல் முத்தலிபு
    கருதிய வரங்கேட் டிருந்துநெஞ் சுருகுங்
    காலையிற் ககுபத்துல் லாவி
    னிரைநிரை செறிந்த புத்துக ளனைத்து
    நெட்டுயிர்ப் பொடுகலைந் தலைந்து
    விரைவினி லோடிக் காவத வழிக்கு
    வேறுவே றாய்க்கிடந் ததுவே.    1.5.104

270   பானலங் கடந்து சேலெனப் பிறழ்ந்து
    பரந்துசெவ் வரிக்கொடி யோடி
    மான்மருள் விழியா ராமினா விருந்த
    வளமனைத் திசையினை நோக்கி
    நானிலம் புகலுங் ககுபத்துல் லாவி
    னாலுமூ லையுமொரு நெறியாய்த்
    தூநறை கமழ வொளிதிகழ் தரவே
    சுசூதுசெய் தெழுந்தன வன்றே.    1.5.105

271   இறையவ னேவ விண்ணவர் கரத்தா
    லியற்றிய மணிமதிட் ககுபா
    மறைபடா தெவர்க்குங் கேட்பன வாக
    வாய்திறந் தோதுவ போன்று
    குறைபடா வடிவும் பெருமையும் பெற்ற
    கொற்றவ னென்றனை யின்றே
    நிறைதரப் புனித மாக்கினா னென்ன
    நிகழ்த்திய தொருமொழி யன்றே.    1.5.106

272   இரவினிற் றனித்தங் கிருந்தகா லையினி
    லியற்றிய புத்துக ளனைத்தும்
    பரவியே சிதறக் கண்டுமங் ககுபாப்
    பண்புறச் சுசூதுசெய் தியல்பா
    விரைவினின் மொழிந்த வார்த்தையுங் கேட்டு
    வெருவியே யப்துல்முத் தலிபு
    முருகுகொப் பிளிக்கு மாமினா மனையின்
    முழுமணி வாயில்வந் தடுத்தார்.    1.5.107

273   தரையினிற் பரந்த குபிரிருட் குலமுஞ்
    சாற்றிய கலியிருட் குலமும்
    வரைவிலா தொடுங்க முகம்மது நபியிம்
    மானிலத் துதித்தன ரென்றே
    கரையிலா வுவகை யாநந்த வெள்ளக்
    கடலிடை குளித்துறக் களித்து
    விரைவினிற் றிமிரக் கடற்பகை துறந்து
    வெய்யவன் கதிர்கள்விட் டெழுந்தான்.    1.5.108

274   விடிந்தவப் பொழுதி லப்துல்முத் தலிபு
    விரைவினி லாமினா வென்னு
    மடந்தையைக் கூவி வருகவென் றுரைப்ப
    மடமயிற் பெடையென வெழுந்து
    நடந்தெதிர் வரக்கண் டம்மநின் னுதலி
    னலங்கிளர் பேரொளி யொன்றுண்
    டிடந்திகழ்ந் திலங்கக் காண்கிலே னென்ன
    வீன்றனன் மகவென விசைத்தார்.    1.5.109

275   வஞ்சிமென் கொடியின் முகமலர்க் கவினு
    மருங்கினில் விசித்தபட் டுடையுங்
    கஞ்சமென் மலர்த்தா ணிலம்புடைப் பெயர்வுங்
    கமழ்தரு மெய்யினிற் குறியும்
    பிஞ்சுநன் னுதலுங் கண்டுளத் தடக்கிப்
    பெற்றவா றென்கொலென் றெண்ணிக்
    கொஞ்சுமென் மொழியீர் மதலையைக் கொணர்கென்
    றுரைத்தனர் குளிர்மழைக் கொடையார்.    1.5.110

276   கூறிய மொழிகேட் டாமினா வெனது
    குமரனை மூன்றுநாள் வரைக்கும்
    வேறொரு வருக்குங் காணொணா தெனவே
    விண்ணவ ருரைத்தன ரென்றெ
    யூறிய மதுர வாயிதழ் திறந்தே
    யோதின ரப்துல்முத் தலிபு
    சீறினர் புருவ முரிதர விருகண்
    டீப்பொறி தெறித்திடச் சிவந்தே.    1.5.111

277   சினந்தமா துலனைக் கண்டுளம் பதறிச்
    சேயிழை யாமினா திகைத்துக்
    கனந்தரு கொடையா யரசர்நா யகமே
    கருதலர்க் கசனியே நுந்த
    மனந்தனிற் சினமென் மனையுநும் மனையே
    மகவுநும் மகவினின் மகவே
    யினந்தரும் பலன்போ லெழுந்தசந் ததியே
    யெடுமிலம் புகுமென விசைத்தார்.    1.5.112

278   மருமலர் செறிந்து வண்டுகண் படுக்கு
    மஞ்செனுங் கருங்குழன் மடந்தை
    தருமுரை கேட்டு வெகுளியைப் போக்கிச்
    சசிமுக மலர்ந்தகங் குளிர்ந்து
    பருதியொத் திலங்கு மாளிகை புகப்போய்ப்
    பார்த்தனர் வாயிலு ளொருவ
    ருருவின கருவி கரத்தினி லேந்தி
    யுறுக்கிட வெருக்கொடு மீண்டார்.    1.5.113

279   மீண்டனர் பதறிக் காறடு மாறி
    விளைந்திடும் பயனையோ ராம
    லாண்டகை யிவனார் நம்மனை தனைவந்
    தடுப்பனோ தகாதென வெண்ணிப்
    பூண்டநம் மினத்தா ரனைவர்க்கு முரைத்துப்
    போக்குவ மிவனையா மென்னத்
    தூண்டியே நடந்து வாயிலைக் கடந்தார்
    துன்பமுற் றப்துல்முத் தலிபு.    1.5.114

280   காரண மனைத்தும் வௌிப்படா தமைக்குங்
    காலமென் றறிந்துண ராம
    லூரவ ரெவர்க்கு முரைத்திவண் புகவென்
    றுளத்தினி லெண்ணிய காலை
    பாரிடத் தெறும்பீ றாயிப முதலாப்
    பகுத்தமைத் தவன்விதிப் படியா
    லீரமுற் றுணங்கி நாவழங் காம
    லெழுதின மில்லம்புக் கிருந்தார்.    1.5.115

281   சிலைநுதற் கயற்க ணாமினா வென்னுஞ்
    செவ்விபூத் திருந்தபொன் மடந்தை
    மலர்தலை யுலகிற் சுருதியை விளக்கு
    முகம்மது நபிநயி னாரை
    யிலகிய கமலக் கரத்தினி லேந்தி
    யிருவிழி குளிர்தர நோக்கிப்
    பலகலை யறிவுங் கொடுப்பபோ லெழுநாட்
    பான்முலை கொடுத்தன ரன்றே.    1.5.116

282   மின்னவிர் சுவன வானவர் கூண்டு
    விளங்கொளி யினமணித் தசும்பி
    னன்னிலைச் சலிலங் கொணந்துகோ தறவே
    நறைகமழ் முகம்மது நபியை
    யிந்நிலம் விளங்க விளக்குவ தெனவே
    யெழிற்கரத் தேந்திநீ ராட்டிப்
    பன்னிய சலவாத் தோதியே வாழ்த்திப்
    பரிவுடன் புகழ்ந்துபோந் திடுவார்.    1.5.117

283   இலங்கிலை வேற்கை யப்துல்முத் தலிபு
    மெழுதின மனையகத் திருந்து
    நலங்கிளர் நாவும் வழங்கிட மனத்தி
    னால்வகைப் பயனையு முணர்ந்து
    கலங்கியே தௌிந்து மதலைமேல் விருப்பாய்க்
    கடுவிழிக் கனிமொழித் துவர்வாய்ப்
    பொலன்கொடி யாமி னாமணி மனையிற்
    புக்கினர் புயங்கள்விம் முறவே.    1.5.118

284   திண்டிறற் பொருப்பும் பொருவரா தெழுந்து
    செம்மைவீற் றிருந்தபொற் புயத்தார்
    வண்டணி குழலா ராமினா வெனும்பேர்
    மடந்தைதன் றிருமுக நோக்கிக்
    கண்டெனு மொழியா யிவ்வயி னிகழ்ந்த
    காரணக் காட்சிக ளெல்லாம்
    விண்டெமக் குரைரயு மென்றனர் முறுவல்
    விளங்கிய குமுதவாய் திறந்தே.    1.5.119

285   பறவைக ளனைத்தும் வந்துஞ் சுவனப்
    பதியைவிட் டமரர்வந் ததுவும்
    மறியமு மாசி யாவும்வந் ததுவும்
    வானவர் மகளிர்வந் ததுவும்
    வெறிகமழ் பறவை வீசிநின் றதுவும்
    விண்ணகத் தமுதந்தந் ததுவுங்
    குறைவிலாப் புதுமை பலவுங்கண் டதுவுங்
    குறிப்புடன் படிப்படி யுரைத்தார்.    1.5.120

286   புகன்றநன் மொழிகேட் டறப்பெரும் புதுமைப்
    புதுமையீ தெனச்சிர மசைத்துன்
    மகன்றனைத் தருக வென்றலு மடமான்
    மகிழ்வொடுந் திருமனை புகுந்து
    மிகுந்தபே ரொளிவு சொரிந்துகால் வீச
    விளங்கிய முகம்மதை யெடுத்துச்
    செகந்தனி புரக்கு மப்துல்முத் தலிபு
    செழுமணித் தடக்கையி லீய்ந்தார்.    1.5.121

287   கறைநிணஞ் சுமந்த செங்கதிர் வடிவேற்
    கரதலன் அப்துல்முத் தலிபு
    முறைமுறை மோந்து முத்தமிட் டுவந்த
    முழுமலர்ச் செழுமுக நோக்கி
    நிறைமதி நிகரா முகம்மது நயினார்
    நிலவுகொப் பிளித்திடச் சிரிப்பக்
    குறைபடா வுவகைப் பெருக்கெடுத் தெறியக்
    குளித்தக மிகமகிழ்ந் தெழுந்தார்.    1.5.122

288   கதம்பமான் மதம்பே ரொளிவுடன் றிகழ்ந்த
    காளையைக் கரத்தெடுத் தணைத்து
    மதஞ்சொரிந் தசைந்த களிறென நடந்து
    வந்துகஃ பாவினை வலஞ்செய்
    திதம்பெறப் போற்றி யுள்ளுறப் புகுந்தங்
    கிருந்திறை தனைப்புகழ்ந் தேத்தி
    விதம்பெற முகம்ம தெனப்பெயர் தரித்து
    வீறுடன் றிரும்பின ரன்றே.    1.5.123

289   தேமலர்ப் பொழில்சூழ் சுவனநாட் டரசைத்
    திசைதொறும் விளக்குநா யகத்தை
    மாமறைக் கொழுந்தை முகம்மது நபியை
    மறுப்படா தெழுந்தசெம் மணியைப்
    பூமலர்க் குழலி யாமினா வென்னும்
    பூங்கொடிக் கரத்தினி லருளி
    நாமவை வேற்கை யப்துல்முத் தலிபு
    நடந்துதன் றிருமனை சார்ந்தார்.    1.5.124

290   அன்புட னெழுநா ளணியிழை சுமந்த
    வாமினா முலையருந் தியபி
    னின்புற அபூல கபுதிரு மனையி
    னிருந்ததோர் மடக்கொடி துவைபா
    மன்பெரும் புகழார் முகம்மது நபிக்கு
    மனமகிழ் வொடுமுலை கொடுத்துத்
    தன்பெரும் புகழும் வரிசையும் பெருகத்
    தழைத்தினி திருக்குமந் நாளில்.    1.5.125

Maran:
 1.6. அலிமா முலையூட்டுப் படலம்


291   அறிவத பறமுறை பயிற்றி யன்புட
நெறிவளர் தரவளர்த் திடுவம் நீயெமக்
குறுதியாய் முகம்மதை யருளென் றுன்னியே
யிறையுடன் மொழிந்தன ரமர ரியாருமே.       1.6.1

292   நம்பெறும் பேறென நபியைப் பொன்னுல
கம்பொனீ ராட்டிநல் லமுத மூட்டியே
யெம்பதிக் கரசென வியற்று வோமென
வும்பர்தம் மகளிர்க ளுவந்து கேட்டனர்.       1.6.2

293   நான்மறை நபியையெம் மிடத்தி னல்கினாற்
பான்முலை கொடுத்தியாம் பரிப்பந் தம்மென
மான்மரை விலங்கின மனைத்தும் வாய்திறந்
தீனமில் லவன்றனை யிரந்து கேட்டவே.       1.6.3

294   இரைத்தெழும் புள்ளெலா மேகன் றன்னிடத்
துரைத்திடு மெங்கள்பா லுதவி னந்நபி
வருத்தமொன் றின்மையா மதுரத் தேன்கனி
யருத்தியாம் வளர்ப்பதற் கையமில் லையே.       1.6.4

295   வேறு
என்று கூறிய பலமொழி கேட்டபி னிறையோன்
மன்ற லங்குழ லாளலி மாவெனு மடந்தை
வென்றி யாமுலை கொடுப்பதும் வளர்ப்பதும் விருப்ப
மன்றி யேதகு மோபிறர் தமெக்கென வறைந்தான்.    1.6.5

296   இறைவ னிம்மொழி கூறலு மமரர்க ளியாரும்
பிறமொ ழிந்திலர் மனத்திடைப் பயம்பெரி தானார்
சிறைவி ரித்திடும் பறவையும் விலங்கினத் திரளு
மறுமொ ழிக்கிட மில்லெனப் போற்றின மகிழ்ந்தே.    1.6.6

297   கனைக டற்றிரை யாடைசூழ் பாரினிற் கவின்கொண்
டனைய நாட்டினி லறபெனும் வளமைநா டதனுள்
குனையி னென்றொரு பதியலி மாகுடி யிருந்தா
ரினைய வூரினி னடந்தவா றெடுத்திசைத் திடுவாம்.    1.6.7

298   வேறு
கருங்கட னீரையுண் டெழுந்து கார்க்குலம்
பெருந்தரை யெங்கணும் பெய்த லில்லையா
லிருந்தபைங் கூழெலாங் கருகி யெங்கணும்
பரந்தது சிறுவிலைப் பஞ்ச மானதே.          1.6.8

299   மலிபசி யானையா வறுமை சேனையாப்
பலபரி பவங்களாப் பழிர தங்களாக்
கலியமைச் சாய்த்துறைக் கணக்கர் கோபமாக்
கொலையர சன்கொடுங் கோன டாத்தினான்.       1.6.9

300   குலமுறை மன்னர்போய்க் கொடிய பாதகர்
தலைநிலம் புரந்திடுந் தகைமை போலவே
நலனுறு கொடையெனு நாம வேந்துகெட்
டிலனெனு மரசுவீற் றிருந்த காலமே.       1.6.10

301   உருத்திரண் டெழுந்துபொய் யுடம்பை மெய்யெனத்
திருத்துபுண் ணியம்புகழ் தேடி நாடொறும்
வருத்தமின் றிப்பொருள் வழங்கு மேலவர்
தரித்திரம் படைத்திடுஞ் சாம காலமே.       1.6.11

302   நெடுநிலம் பாரறத் தொட்டு நீரிறைத்
திடுபயிர் செய்துகாத் திருந்து கள்வராற்
படுமுறைப் பாடெலாம் படப்ப லித்திடாக்
கொடுமையா லகவிலை குறைந்த காலமே.       1.6.12

303   காயிலை கிழங்கெலாங் கருவ றுத்துகான்
மேய்விலங் கினம்பல கொன்று மென்றுமே
தீயவப் பசிப்பிணி தீண்ட லாற்சன
மாய்வுறு சடம்பல மலிந்த காலமே.          1.6.13

304   நலந்தருங் கற்பெனு நாமங் கெட்டுட
லுலர்ந்தறப் பசியினா லொடுங்கி யீனர்த
மிலந்தொறும் புகுந்திரந் திடைந்து வாடிநற்
குலந்தலை மயக்கிடுங் கொடிய காலமே.       1.6.14

305   மதலைகள் பிறர்மனை வாயி றூங்கிநின்
றிதயநொந் திருகையேத் திரப்பக் கண்டுதாய்
விதிகொலென் றேங்கிட வேறு வேறதாய்ப்
பதிகுலைத் தெறிந்திடும் பஞ்ச காலமே.       1.6.15

306   பஞ்சமென் றொருகொடும் பாவி தோன்றிடத்
துஞ்சினர் சிலர்தனி துறந்த பேர்சிலர்
தஞ்சமற் றடிமையாய்ச் சார்ந்த பேர்சில
ரஞ்சியே புறநக ரடைந்த பேர்சிலர்.          1.6.16

307   கருப்பினிற் சனமெலாங் கலைந்து போதலா
லுரைப்பருங் குனைனெனு மூருள் ளோரெலா
நிரைப்பெறக் கூடியே நினைத்து சாவிநின்
றொருப்பட வுய்யுமா றத்துப் பேசினார்.       1.6.17

308   மகிதலத் துயர்பதி மக்க மென்னுமூர்
புகுதலே கருமநம் பூவை மாரணி
நகிலமு தூட்டிட மதலை நல்குவா
ரிகல்புரி தரித்திர மிலையென் றோதினார்.       1.6.18

309   மக்கமா நகரெனும் வரிசை யூரதிற்
புக்கியே பிழைப்பது பொருட்டென் றெண்ணியே
மிக்கபே ரனைவரும் விளம்பிக் காலமே
தக்கநற் பயணமென் றெடுத்துச் சாற்றினார்.       1.6.19

310   ஆரிது மனையலி மாகண் டுஞ்சிட
வேரிய மடிமிசை விருக்க மொன்றதிற்
றூரிலை பணரெலாங் கனிக டூங்கிடச்
சீர்பெறு நறைக்கனி யமுதஞ் சிந்தவே.       1.6.20

311   மரகத நிறமர மடியிற் றோன்றியே
சொரிகதிர்க் கனியெலாந் துய்ப்பச் செங்கயல்
வரிவிழி மயிலலி மாக னாவினைத்
தெரிதரக் கண்டெழுந் தெவர்க்குஞ் செப்பினார்.       1.6.21

312   அறிவுறு துவைபெனுந் தந்தை யாகிய
மறையவன் கேட்டுத்தன் மகவை நோக்கிநன்
னெறிதிகழ் மக்கமா நகரி னீர்செலின்
பெறுபல னுறுதியுண் டென்னப் பேசினான்.       1.6.22

313   அம்மொழி கேட்டலி மாவு மாரிது
நம்மையாள் பவனரு ணமக்குண் டென்னவே
தம்மினத் தாருடன் கூண்டு தாழ்விலாச்
செம்மைசேர் மக்கமா நகரிற் செல்கின்றார்.       1.6.23

314   இடுக்கிய குழந்தையு மேந்து பிள்ளையும்
வடுப்பிள வனையகண் மான னார்களும்
கடுப்பினிற் கணவன்மா ருடனுங் கற்குவைத்
திடர்ப்படு சிறுநெறிச் செல்கின் றாரரோ.       1.6.24

315   வரும்பரி வாகனத் துடனுந் தம்மனம்
விரும்பிய மக்கமா நகரை மேவியே
கரும்பெனு மொழியனார் காளை மாருடன்
பெருந்தெரு விடந்தொறும் பிரியத் தெய்தினார்.       1.6.25

316   பிறைநுதற் கருங்குழற் பெண்க ளியாவருங்
குறையற மென்முலை கொடுத்துக் கூலிக்கா
மறுவறப் போற்றியே வளர்ப்ப மியாமெனச்
சிறுவர்க ளுளமனை யனைத்துந் தேடினார்.       1.6.26

317   கூலியின் முலையமு தூட்டுங் கோதையர்
நாலொரு பதின்மர்வந் தவரு நன்குறப்
பாலகர் பெற்றுறு பலனும் பெற்றனர்
சாலவெம் பசிப்பிணி தவிர்ந்திட் டாரரோ.       1.6.27

318   ஆயிழை யெனுமலி மாவு மாரிதுந்
தூயநற் றெருவெலாந் திரிந்து சோர்ந்தொரு
சேய்கிடைத் திலையெனத் திகைத்து வாடியே
வாயுரை மறந்தற மதிம யங்கினார்.          1.6.28

319   உடற்பருத் திலவொரு முலையுஞ் சூகையிம்
மடக்கொடிக் கெனமறுத் தாரென் றெண்ணியே
தடப்புயத் தப்துல்முத் தலிபு தம்மனை
யிடத்தினில் வந்துநின் றிசைத்திட் டார்களே.       1.6.29

320   தரைப்பெரும் புகழெலாந் தரித்து மாமணி
நிரைத்தணி குங்கும மாலை நீங்கிலா
வரைப்புய வப்துல்முத் தலிபு வந்துநின்
றுரைத்தவ ரிருவரை யுற்று நோக்கினார்.       1.6.30

321   உடலுலர்ந் தொடுங்கியோர் முலையுஞ் சூகைகொண்
மடமயில் கூலிப்பால் வழங்கு வோமெனத்
திடமுற விசைத்தன டெரியுங் காரணம்
கடவுளின் பயனெனக் கருத்தி லெண்ணினார்.       1.6.31

322   கோதைநின் குலம்பெய ரேது கூறென
மாதவ ருரைத்தலு மடந்தை யன்புறச்
சாதெனுங் குலத்தினென் றாயுந் தந்தையு
மோதுமென் பெயரலி மாவென் றோதினார்.       1.6.32

323   குலத்துடன் பெயரையுங் கூறக் கொற்றவர்
நலத்துடன் செல்வமும் பொறையு நன்கெனப்
பெலத்தது பொருளென வெண்ணிப் பேதியாச்
சிலைத்தடம் புயர்பல தெரிந்து கூறுவார்.       1.6.33

324   பெறுமொரு தந்தையு மில்லைப் பின்னிய
வறுமையெத் தீம்தரு மதலை யுண்டுகொ
லறிவுற முலைகொடுத் தாக்கஞ் செய்வதற்
குறுவதோ நும்மன மென்ன வோதினார்.       1.6.34

325   மன்றலங் குழலியு மன்ன ராரிது
மொன்றிய மனத்தொடு முசாவிச் செல்குவ
நன்றுபார்த் தறிகுவ நாமென் றுன்னியே
வென்றிவேற் செழுங்கர வேந்துக் கோதினார்.       1.6.35

326   அவ்வயி னப்துல்முத் தலிபு மாங்கொரு
செவ்விய வறிவனைக் கூட்டிச் செல்கென
நவ்விநோக் குறும்விழி யாமி னாவெனு
மவ்வலங் குழலலிமா மனைக்க னுப்பினார்.       1.6.36

327   வேறு
அரிவை யாமினா வகத்தினி லடைந்தலி மாவுன்
னுரிய மைந்தனுக் கென்முலைப் பாலமு தூட்டத்
தெரிய வந்தன னருளுக வென்றலுஞ் சிறந்த
மரும லர்க்குழ லிவர்க்கெதிர் மொழிவ்ழங் குவரால்.    1.6.37

328   உற்ற தந்தையு மிலையுறு பொருளிலை யெத்தீம்
பெற்ற பிள்ளையோ ருதவிசெய் குவர்பிற ரிலைநிர்
பற்று நற்பொருள் குறித்துவந் தவர்பசி யுடையீ
ரிற்றைக் குண்பதற் கிடமிலை யென்னிடத் தென்றார்.    1.6.38

329   அந்த வாறலி மாதுணை யாரிதை நோக்கி
யிந்த நன்மனைக் குறுபொரு ளேதுமொன் றிலையாந்
தந்தை யும்மிலை யாம்வறு மைக்குடி தானா
மெந்த வாறியா முய்வதிக் குழந்தையா லென்றார்.    1.6.39

330   பலன்ப டைப்பதும் வறுமையைப் படைப்பதும் பாரி
னலம்ப டைப்பது முடைவன் விதிப்படி நடுக்குற்
றுலைந்து நின்மன முடைவதென் வெண்டிரை யுடுத்த
தலம்பு ரப்பதின் னாரனச் சாற்றவு மரிதே.       1.6.40

331   படியி னிற்பெறும் பலனமக் குளவெனிற் பாதிக்
கொடிம ருங்குலிக் குழந்தையா லாங்கொடி யவரேல்
வடிவு றும்பொரு ளடுக்கினு நம்வயின் வாராக்
கடிதி னிற்புகுந் தறிவமென் றாரிது கரைந்தார்.       1.6.41

332   இருவ ரும்மெழுந் தாமினா மனையிடத் தெய்தித்
தெரிவை நின்மகக் கொணர்கெனக் கேட்டலுஞ் சிறந்த
பரிம ளந்திகழ் மதலையைக் கொண் அர்ந்தார் பார்த்தார்
வரிப ரந்தசெவ் விழிதிறந் தனர்முகம் மதுவே.       1.6.42

333   கண்டி றந்தவப் போதினிற் கவினொளி கதிர்விட்
டெண்டி சையினும் பரந்திரு சுடரினு மிலங்கப்
பண்டு கண்டிலாப் புதுமைகொ லெனவுளம் பயந்து
விண்டு ரைத்திடா திருவரு மயங்கிமெய் மறந்தார்.    1.6.43

334   பார்த்த கட்கதிர் பரத்தலிற் பயந்தவர் தௌிந்து
கூர்த்த தம்மனத் ததிசயித் தகமகிழ் கொண்டு
கார்த்த டங்கடற் கீண்டெழு முழுமதிக் கதிரைச்
சேர்த்த நேமியம் புள்ளென வுவகையிற் றிளைத்தார்.    1.6.44

335   வேந்த ராரிது தம்மனை யாடமை விழித்துக்
காந்தண் மெல்லிதழ்ப் பசுந்தொடிக் கரத்தினால் விரைவி
னேந்து மென்றன ரிலங்கிழை மடமயி லலிமா
வாய்ந்த பேரொளி முகம்மதை யினிதெடுத் தணைத்தார்.    1.6.45

336   மலிந்த பேரொளி முகம்மதை யெடுத்தலும் வருந்தி
மெலிந்த மெல்லிழை சடம்பருத் தோங்கின வீங்கித்
கலந்த மான்மத வாசமுங் கமழ்ந்தன கருகி
யுலந்த சூகைமென் முலைதிரண் டழகொழு கினவே.    1.6.46

337   வடந்த யங்குபூண் செப்பெனச் பணைத்திறு மாந்து
கடந்த மும்மதக் கரியிணைக் கோட்டினுங் கதித்துக்
குடந்த யங்குற விம்மிதங் கொண்டபொற் குவட்டை
யடர்ந்த மென்முலைக் கண்டிறந் தொழுகின வமுதம்.    1.6.47

338   பாகி ருந்தமென் மொழியலி மாவலப் பாகச்
சூகை மென்முலை திரண்டதும் பாறுளும் பியதுந்
தேக மெங்கணும் பருத்ததுங் கண்டெழில் சிறந்தது
வாகு றும்வடி வாயின ராரிது மகிழ்ந்தே.       1.6.48

339   புதிய நல்வடி வாகிய பூங்கொடி யலிமா
கதிர்வி ரித்திட மடிமிசை வைத்துகால் வருடிக்
குதிகொள் பான்முலைக் குடித்திடக் கொடுத்திடக் குறையா
மதுர வாய்திறந் தமுதமுண் டனர்முகம் மதுவே.    1.6.49

340   நறைக மழ்ந்தொளி ததும்பிய முகம்மது நபியு
முறைமை யாகவுண் டனர்வலப் பாரிச முலைப்பான்
மறுவி லாததம் மதலையு மிடதுபான் மருங்கிற்
குறைவி லாதுவ தடிக்கடிக் குடித்துக்கொப் பளிக்கும்.    1.6.50

341   வற்றித் தூங்கிய லமுறத்து வெனுமந்த மதலை
நற்ற வம்பெறு முகம்மது நபிபறக் கத்தா
லுற்ற பால்குடித் துடறழைத் துறுபிடி யாகி
வெற்றி வெங்கயக் கன்றெனக் கவின்விளங் கியதே.    1.6.51

342   மாத வம்பெறு முகம்மது நபிக்குந்தம் மகற்கு
மேத மின்றிய பால்கொடுத் திருந்துசின் னாட்பின்
கோதி லாக்குனை யினிற்செலக் கருத்தினிற் குறித்துக்
காத லித்துரைத் தார்துணைத் தார்கண வருக்கே.    1.6.52

343   இருவ ரும்மனச் சம்மதக் களிப்புட னேகி
யரசர் நாயக ரப்துல்முத் தலிபைச்சென் றடுத்து
வரிசை பெற்றனம் பொருள்பல பெற்றன மகிழ்ந்தெம்
புரிசை சூழ்பதி புகுவமென் றுரைத்தனர் புகழ்ந்தே.    1.6.53

344   கேட்ட போதினி லப்துல்முத் தலிபெனுங் கிழவோர்
வேட்ட லாயிரு வருக்குநன் மொழிபல விளம்பிக்
கோட்டு மாங்குயி லாமினாக் கிவையெலாங் கூறி
வாட்ட மில்லதோர் நும்பதிச் செல்கென வகுத்தார்.    1.6.54

345   இந்த வாறுதேர்ந் தாரிது மெழிலலி மாவுங்
கொந்து லாங்குழ லாமினா மனையினைக் குறுகிச்
சுந்த ரந்தவழ்ந் திலங்கிய கொடியினைத் துதித்துச்
சிந்தை யின்னுறுஞ் செய்திக ளனைத்துஞ்செப் பினரே.    1.6.55

346   தம்ப திச்செல விருவருஞ் சாற்றிய மாற்றஞ்
செம்பொற் பூங்கொடி யாமினா கேட்டுளந் திடுக்கிட்
டம்ப ரத்தெழு முழுமதி நிகரகு மதுவைக்
கம்ப ணிந்தசெங் கரத்தெடுத் துவகையிற் கலுழ்ந்தார்.    1.6.56

347   தேன்கி டந்தசெங் கனியிதழ்ப் பவளவாய் திறந்து
வான்கி டந்தொளிர் மதியினு மொளிர்முகம் மதுவைக்
கான்கி டந்தமெய் யுறமுத்த மிட்டுடல் களிப்ப
வூன்கி டந்தவேல் விழிமல ரிணையிலொத் தினரே.    1.6.57

348   அமரர் நாயக மேபுவி யரசருக் கரசே
தமரி னுக்கொரு திலதமே யார்க்குந் தாயகமே
நமது யிர்க்குயி ராகிய முகம்மது நபியே
கமைத ருங்கட லேயெனப் போற்றினர் கனிந்தே.    1.6.58

349   போற்றி முத்தமிட் டணியணிந் தருந்துகில் புனைந்து
மாற்ற லர்க்கிரி யேயென முகம்மதை வாழ்த்தித்
தேற்று மென்மொழி பலவெடுத் தாமினா செப்பிக்
கூற்ற டர்ந்தவேல் விழியலி மாகையிற் கொடுத்தார்.    1.6.59

350   தன்னு டன்பிறந் தவளென விருகையாற் றழுவி
யென்ம கன்னல னின்மக னிவனென வியம்பி
மின்னு ணங்குவே லாரிதை வெற்றியால் வியத்திப்
பொன்னு னாருட னூரினிற் புமெனப் புகன்றார்.       1.6.60

351   வேறு
அருந்தவம் புரியும் பெருந்தலம் வணங்கி
    யடைகுவம் பதிக்கென அலிமா
    வருந்திடா தெழுந்து முகம்மதைக் கதிரின்
    மணிவளைக் கரத்தினி லேந்தித்
    திருந்திட நடப்பக் ககுபத்துல் லாவிற்
    சிறந்திடுந் தென்கிழ மூலை
    யிருந்திடும் ஹஜறு லசுவது வெனுங்கால்
    லெதிர்கொடு நடந்தது வன்றே.          1.6.61

352   நாரியுங் கருங்கற் றொட்டுமுத் தமிட்டு
    நடந்துகஃ பாவலஞ் செய்து
    சீரிதி னியன்ற வாயிலி னெதிரே
    சென்றுநின் றிறைஞ்சுமந் நேரந்
    தாரணி திகழ்ந்த குபலெனும் புத்துத்
    தலைகவிழ்ந் ததுவத னடுப்ப
    நேர்பெற நிரையா யிருந்தபுத் தனைத்து
    நிலமிசைச் சாய்ந்துருண் டனவே.       1.6.62

353   புதுமைக ளனைத்துங் கண்டுகண் குளிர்ந்து
    பொற்கொடி ககுபத்துல் லாவிட்
    டிதமுற நடந்து கணவரைக் குறுகி
    யெடுத்திவை யனைத்தையு மியம்ப
    மதியினிற் றௌிவுற் றாரிது மலிமா
    மலர்முக நோக்கியிம் மகவாற்
    கதியுறு நமக்குச் செல்வமும் பெருகுங்
    கவலையுந் தீர்ந்தன மென்றார்.          1.6.63

354   நன்றெனப் புகழ்ந்து மனங்களி கூர்ந்து
    நாரியு மாரிது தாமும்
    வென்றிகொண் டனமென் றொட்டைமேற் கொண்டார்
    மேன்யிற் சொறியுடன் வரடு
    மொன்றிய கிழடுந் தூங்கிய குணமு
    மொழிந்தது திடபிடி யாகிக்
    குன்றென வுயர்ந்து பருத்துறக் கொழுத்துக்
    குதிப்பொடு நடந்தன வன்றே.          1.6.64

355   குனையின்விட் டெழுந்த கொடியிடை மடவாக்
    கூடின ரொருமுக மாக
    வனைவருந் திரண்டு மக்கமா நகர்விட்
    டருவரைச் சிறுநெறி யணுகித்
    தனையரும் புதிய தனையரு முயிற்போற்
    றலைவரு மடந்தையர் தாமுங்
    கனைகுரற் களிறும் பிடிகளுங் கன்றுங்
    கலந்துட னடப்பதொத் தனரே.          1.6.65

356   மல்லுயர் திணிதோ ளாடவர் பலரும்
    வனமுலை மடக்கொடி யவருஞ்
    செல்லுநன் னெறிபால் வயின்வயின் செறிந்த
    செடிகளு மரந்தலை யெவையுங்
    கல்லுங்கற் குவையும் யாவருங் கேட்பக்
    கடிதினிற் றௌியவாய் விண்டு
    செல்லுயர் கவிகை முகம்மது நபிக்குத்
    தெரிதரச் சல்லமுரைத் தனவே.          1.6.66

357   நடந்தவர் வெயிலா லுடறடு மாறி
    நலிதரத் தாகமும் பெரிதாய்
    விடந்தயங் கியகண் ணிணைமட வாரு
    மெலிதரச் செல்லுமக் காலைக்
    கிடந்ததோர் கான மிலையில வாகிக்
    கிளைத்திடும் பணரெலாங் கருகி
    யிடந்தொறு நிழலற் றிருந்ததவ் விடத்தி
    லிறங்கின ரனைவருஞ் செறிந்தே.       1.6.67

358   மான்மதஞ் செறிந்து கமழ்தர அலிமா
    மடிமிசை முகம்மது விளங்கக்
    கானகந் தழைத்துப் பணர்கள்விட் டெழுந்து
    கதிரவன் கனற்கர மறைத்து
    நீனிறப் பசந்த விலைமிக நெருங்கி
    நிரைமலர் சொரிதரக் காய்த்துத்
    தேனிருந் தொழுகுங் கனிபல சிதறித்
    திசையெலா நிறைந்தன வன்றே.       1.6.68

359   கண்டவர் மனமுங் கண்களுங் குளிர்ந்து
    கனிபல பறித்தெடுத் தருந்தி
    வண்டணி குழலார் வருத்தமுந் தீர்ந்து
    வழியினிற் பெரும்பலன் கிடைத்துக்
    கொண்டதுந் தாகந் தீர்ந்தது மலிமா
    குழந்தையா லாமெனச் சூழ்ந்து
    முண்டக மலர்த்தா ளினில்விழி சேர்த்தி
    முகம்மதைப் போற்றிவாழ்த் தினரே.       1.6.69

360   இலைபல தளிர்த்துக் குளிர்வனச் சோலை
    யிருந்தவா ரனைவரு மெழுந்து
    குலவுவா கனத்திற் கொண்டுகுன் றுகளுங்
    குழிதருங் கானியா றுகளு
    நிலைபெறுஞ் சுரமுங் கடந்தவர் நடந்து
    நீள்வரை யனையமா மதிள்சூழ்
    பலபல மனையுந் தெரிதர நோக்கிப்
    பதியெனுங் குனையினை யடைந்தார்.       1.6.70

361   பதியினை யடுத்தா ரவர்மனை புகுந்தார்
    பாவையர் பலரும்வந் தடைந்து
    மதியினுந் தௌிந்த வடிவெடுத் தனைய
    முகம்மதங் கிருப்பதைக் கண்டா
    ரதிசய மிஃதென் றணிமலர்த் தாளி
    லயில்விழி வைத்துமுத் தமிட்டு
    நிதியமும் பேறும் படைத்தன ரலிமா
    நிகரிலை யிவர்க்கினி யென்பார்.       1.6.710

362   கூண்டுவந் தெடுப்பார் புகழ்ந்துபோற் றிடுவார்
    கொழுங்கனி முகம்மதை யிவருக்
    காண்டவன் கொடுத்தா னிந்தநற் பெரும்பே
    றணியிழை படைத்தன ரென்பார்
    தூண்டிடா விளக்கோ முழுமணி தானோ
    சுவர்க்கத்தி லிருந்துவந் ததுவோ
    வேண்டிய பொருளு முறுமொரு நாளோர்
    வீட்டினிற் புகிலெனப் புகல்வார்.          1.6.720

363   வறுமையுந் தீரு நோயும்விட் டகலு
    மனத்தினிற் கவலையு நீங்குஞ்
    சிறுமையு மகலும் புத்தியும் பெருகுந்
    தீவினை வந்தட ராது
    தெறுபகை சிதௌயுஞ் செல்வமும் வளருந்
    தேகமுஞ் சிறந்தபூ ரிக்கு
    முறுபவந் தொலையு முகம்மதை யெவர்க்கு
    மொருபகற் காண்கிலென் றுரைப்பார்.       1.6.73

364   தன்கிளை யவரை விளித்தரு கிருத்திச்
    சாற்றினர் செரும்புக ழலிமா
    வென்குலத் தவமோ யான்செய்த பலனோ
    விவர்தமைக் கிடைக்கவும் பெற்றேன்
    முன்பெருஞ் சூகை வடுவையுந் தவிர்ந்தேன்
    முகமலர் தரவடி வானேன்
    பின்புறு கலியுங் காண்கிலேன் பலனும்
    பெற்றன னெனவுரைத் தனரே.          1.6.74

365   பாரினிற் சிற்ந்த மக்கமா நகர்க்குப்
    பயணமென் றிருக்குமன் றிரவி
    னேருமென் மடியில் விருக்கமொன் றெழுந்து
    நிலமிசை கனிகளைச் சிந்த
    வாரியே யருந்தி வறுமையும் பசியு
    மறந்துடல் களிப்பொடு மகிழக்
    கூருமோர் கனவு கண்டன னெனவே
    கோதையர்க் கெடுத்துரைத் தனரே.       1.6.75

366   அரந்துடைத் தொளிருங் கதிரிலை வேற்கண்
    ணாமினா திருமக னலிமா
    வரந்தரு குழந்தைக் கொருமுலைப் பாலே
    வழங்கின படியறி வதற்கே
    சுரந்திடுஞ் சூகை முலையமு தருந்திக்
    துயிறருங் காலையி லெடுத்துங்
    சுரந்துதம் மிடது பான்முலை கொடுக்கிற்
    கனியிதழ் வாய்திறந் தருந்தார்.          1.6.76

367   ஆரிது மனையிற் சிலதுருச் சொம்முண்
    டறக்கிழ டொடுசொறி மலடுஞ்
    சோரியில் வரடும் வங்குமா யிருந்த
    துருவைகண் முதுகினிற் றிறமா
    வாரணிந் திலங்கு மணிமுலை யலிமா
    முகம்மது திருமலர்க் கரத்தாற்
    சீருறத் தடவ விக்கினஞ் சிதைந்து
    செவ்விபெற் றிலங்கிய வன்றே.          1.6.77

368   வாலசைத் திடாத கிழடிள வுருவாய்
    வரடுவங் கறமல டும்போய்ச்
    சாலவும் பருத்திட் டுடறிரண் டழகாய்த்
    தளதளத் தணிமயி ரொழுக்காய்ச்
    சூலுமாய்ச் சிறிது பாலுமாய் முலைக்கண்
    சுரப்பெடுத் தறச்சொரிந் திடலா
    யேலவார் குழலார் மனையிடங் கொள்ளா
    திருந்தது பறழ்களு நிறைந்தே.          1.6.78

369   ஓங்கிய குனையி னெனும்பதி தன்னி
    லுறைபவ ரெவர்மனைக் கேனு
    நீங்கரும் பிணிவந் தடுத்திடி லவர்க
    ணிறைதரு முகம்மதைக் காண்கிற்
    றீங்ககன் றிடுமச் செய்திகண் டறிந்து
    செறிதரு பிறநக ருளரும்
    பாங்கினிற் புகுந்து முகம்மது மலர்த்தாள்
    பணிந்துமெய் மகிழ்ச்சிபெற் றிருப்பார்.       1.6.79

370   மறைதராச் சோதி முகம்மது நயினார்
    வடிவுறு மெய்யினிற் றுகளு
    முறைதரா நீரிற் கழுவிலா திருந்து
    முலவுறு சிக்குமொன் றணுகாக்
    குறைதரா வாசங் கமழ்வது மாறாக்
    குமிழினீர்ச் சிறிதுமே யணுகாக்
    கறைதரா வரிச்செங் கண்டுயின் றெழினுங்
    கலந்துறு மாசுமொன் றணுகா.          1.6.80

371   சலமலா திகளீ னாற்றமுந் தோற்றாத்
    தரையருந் திடுவதே யல்லா
    னிலமிசை யெவர்க்குங் கண்ணினிற் றோன்றா
    நீடரு நீழலுந் தோன்றா
    வுலவிய வெறும்பு மொண்சிறை யீயு
    மொருபொழு தாகிலுந் தீண்டாக்
    கலையினின் மயிலைப் படர்தராப் பிள்ளைக்
    கனியெனு முகம்மது நபிக்கே.          1.6.81

372   மாமயி லலிமா கண்டுயில் காலை
    முகம்மது துயிலிட நோக்கித்
    தாமதி யாது சந்திர னிறங்கித்
    தன்னுரு மாறிவேற் றுருவாய்க்
    காமரு மலர்த்தாண் மெல்லென வருடிக்
    கதிர்மணித் தொட்டிலை யாட்டிப்
    பூமண மனைக்கு ளிருந்தடி பணிந்து
    போவது தினந்தொறுந் தொழிலே.       1.6.82

373   இந்துவந் துறைந்து மலரடி வருடி
    யிரவெலாங் காத்தினி திருந்து
    கொந்தலர் குழலார் மனையெலா நிறைந்த
    கொழுங்கதிர் பரப்பிடக் கூடி
    வந்துவா னவர்க ளிடமற நெருங்கி
    மனைப்புறங் காப்பென விருப்பச்
    சுந்தர வதன முகம்மது நபியைத்
    துய்யவ னினிதுற வளர்த்தான்.          1.6.83

374   வரையெனத் திரண்ட புயநபி நயினார்
    முகம்மதை வளர்த்திடு மனைக்குட்
    கரையிலாச் செல்வந் தனித்தினி பெருகிக்
    காட்சிகள் பலவுமுண் டாகி
    நிரைநிரை மாடா டொட்டகம் பலவு
    நிறைந்துபா றயிர்குறை விலதாய்த்
    தரையினிற் குடிக்குட் பெருங்குடி யான
    தலைவரா ரீதென விருந்தார்.          1.6.84

375   குனையினி லலிமா மக்களுந் தாமுங்
    குடிக்குயர் குடியென வாழு
    மனையினி லொருநாட் டீபமிட் டதுமில்
    முகம்மது பேரொளி யல்லாற்
    றனியவே னருளாற் றுன்பநோய் வறுமை
    தனையடுத் தவர்க்குமில் லாமற்
    சினவுவேற் கரத்த ராரிது மகிழ்ந்து
    செல்வமுஞ் செருக்கும்பெற் றிருந்தார்.       1.6.85

376   எந்நில மனைத்துந் தீனெறி நடப்ப
    வியல்பெறு மனுமுறை நடப்பத்
    துன்னிய வறத்தின் றுறைவழி நடப்பத்
    துன்பமற் றின்பமே நடப்பப்
    பன்னருஞ் செங்கோ லுலகெலா நடப்பப்
    பரினிற் குலமுறை நடப்ப
    மன்னிய ரெவருஞ் சொற்படி நடப்ப
    முகம்மது நபுநடந் தனரே.          1.6.86

377   நிலமிசை ஹாஷீங் குலம்பெயர் விளங்க
    நிகரிலா நேர்வழி விளங்கக்
    குலவிய நிறையும் பொறுமையும் விளங்கக்
    கோதிலாப் பெரும்புகழ் விளங்க
    வுலகுயர் புதுமைக் காரணம் விளங்க
    வுயர்தரு வேதமும் விளங்க
    மலர்திரு சோதி முகமதி விளங்க
    முகம்மது சொல்விளங் கினவே.       1.6.87

378   விண்ணகத் தமரர் மனமகிழ் வளர
    வியனுறும் வரிசைகள் வளரக்
    கண்ணகத் துறைந்து கருணையும் வளரக்
    கவினிறை பிறையென வளர
    வெண்ணரும் புதுமைக் காரணம் வளர
    விறையவன் றிருவருள் வளர
    மண்ணகத் திருந்து கிலையெலாம் வளர
    முகம்மது நபிவளர்ந் தனரே.          1.6.88

379   பாரினிற் பரந்த குபிர்க்குல மறுத்துப்
    படர்தரு தீன்பயிர் விளக்கச்
    சீருறுங் கனக மாமழை பொழியத்
    திரண்டெழுஞ் செழுமுகிற் குலம்போற்
    பேர்தருங் குறைஷிக் குலத்தினி லுதித்துப்
    பிறங்கொளி முகம்மது நபிக்கு
    வார்பொரு முலையார் மனங்களித் துவப்ப
    வருடமு மிரண்டுசென் றனவே.          1.6.89

380   கதிருடன் கதியு மொருவடி வெடுத்த
    காட்சிபெற் றிருந்தணி சிறந்து
    மதியினு மொளிரு முகம்மது நபிக்கு
    வயதிரண் டானதன் பின்னர்
    குதிகொளு மமுத மடிக்கடி சுரந்து
    கொடுத்திடு முலைமறப் பித்துப்
    பதியினி லிருந்து பொற்பதி புரக்கும்
    பலன்படைத் துவந்தன ரன்றே.          1.6.90

381   நெறித்திருண் டடர்ந்த செழுமழைக் கூந்த
    னேரிழை வனமுலை யலிமாக்
    குறித்தசெம் பவளம் விரிந்தெனத் தேன்பாய்
    கொழுமடற் குமுதவாய் திறந்து
    செறித்ததிண் மாட மக்கமா நகரிற்
    செல்குவந் தருணமீ தென்னப்
    பொறித்தபொற் குவட்டைப் பணைத்தெழும் புயத்துப்
    புரவல ராரிதுக் குரைத்தார்.          1.6.91

382   ஆரிது மதனைக் கேட்டுறத் தௌிந்தங்
    கழகுறுங் கருமமீ தென்னச்
    சீர்பெறு மனையா டம்மையும் பயந்த
    செல்வரி லொருசிறு வனையும்
    பாரினில் விளங்கு முகம்மது தமையும்
    பண்புடன் வாகனத் தேற்றி
    யேர்பெறும் வரிசை மக்கமா நகருக்
    கெழுந்தனர் செழும்புய மிலங்க.          1.6.92

383   வானவர் சுனப் பதிநிக ரனைய
    மக்கமா நகரினிற் புகுந்து
    கானமர் குழலா ராமினா வென்னுங்
    கனிமொழிப் பொற்றொடிக் கரத்தி
    னானமுங் கவினும் வளர்ந்துமே னிவந்த
    நபிமுகம் மதுநயி னாரைத்
    தேனவிழ் பதும மென்மலர்ச் செழுந்தாட்
    டிருந்திழை களிப்பொடுங் கொடுத்தார்.       1.6.93

384   மடந்தையிற் சிறந்த வாமினா வென்னு
    மலர்க்கொடி முகம்மதை வாங்கி
    யிடம்பெறப் பிறழ்ந்து சிவந்தவே லென்னு
    மிணைவிழி முகத்தொடுஞ் சேர்த்திக்
    குடங்கையி லேந்தி மார்புறத் தழுவிக்
    குமுதவாய் முத்தமிட் டுவந்து
    கிடந்தன மனத்திற் றுயரெலா மகற்றிற்
    கிளர்தரு முவகையிற் குளிர்ந்தார்.       1.6.94

385   முலைச்சுமை கிடந்த சிற்றிடை திரண்ட
    முகிலெனுங் குழலலி மாவை
    யிலைத்தளிர் விரல்கண் முதுகுறப் பொருந்த
    வின்னுயிர் பொருந்தல்போற் றழுவி
    நிலைத்தபொற் பாவை யெனவரு கிருத்தி
    நெறியுடன் பலமொழி புகழ்ந்து
    மலைத்தடம் புயத்தா ரீதையும் போற்றி
    மகிழ்ந்தன ராமினா வன்றே.          1.6.95

386   நெய்நிணங் கமழ்ந்த செங்கதிர் வடிவே
    னிருபர்கோ னப்துல்முத் தலிபு
    மைநிறப் பாவைக் கயல்விழி யலிமா
    வந்தது கேடுவந் தடுத்து
    மெய்நிறக் கதிர்முச் சுடரையு மழுக்கும்
    விறன்முகம் மதுதமை யெடுத்துக்
    கைநிறை பொருட்போ லிருவிழி குளிரக்
    கண்டக மகிழ்ந்துடல் களித்தார்.          1.6.96

387   வடிவுறுஞ் சுடர்வே லப்துல்முத் தலிபு
    மரைமலர் மாமுக நோக்கிக்
    கொடியென வயங்கு நுண்ணிடை யலிமா
    கொவ்வையங் கனியிதழ் திறந்து
    படியினி லெவர்க்குங் காணெணாப் புதுமைப்
    பாலகர் முகம்மது தம்மான்
    மிடிமையுந் தவிர்ந்தோம் பாக்கியம் பெற்றொம்
    வேண்டுவ பிறிதிலை யென்றார்.       1.6.97

388   ஆடவர் திலக ரப்துல்முத் தலிபு
    மாமினா வெனுங்குலக் கொடியும்
    பீடுறு மலிமா தம்மையுந் தலைமைப்
    பெருமையா ரீதையும் போற்றி
    நாடுறு மனத்தா லினத்தவர் மனைக்கு
    ணன்குற விருந்துக ளளைத்துத்
    தேடிய பொருளைக் கிடைத்தவர் போலச்
    செல்வமுற் றிருந்தனர் சிலநாள்.       1.6.98

389   செவ்விய வரிசை மக்கமா நகரிற்
    றிங்கணா லிரண்டுசென் றதற்பி
    னெவ்வரம் பினுக்கு மிகுவரம் பெனவா
    ழிலங்கிழை யாமினா தமையு
    மவ்வலந் தொடையா ரப்துல்முத் தலிபு
    மன்னையும் பொருந்துறப் போற்றிக்
    கவ்வையங் கழனி குனையினிற் புகுதுங்
    கருத்தினக் கருதியே யுரைத்தார்.       1.6.99

390   எண்ணரும் பெருமைப் புகழுசை னயினா
    ரெடுத்தியற் றியபல வரிசைப்
    புண்ணியப் பொருளாய் வருமபுல் காசிம்
    புந்தியி னடுவுறப் பொருந்திக்
    கண்ணினு மிருக்கு முகம்மது நபியைக்
    கடிதினில் வாகனத் தேற்றி
    நண்ணிய குனையின் வழியினைக் கடந்து
    நடந்துதம் மனையினைச் சார்ந்தார்.       1.6.100

Maran:
 1.7. இலாஞ்சனை தரித்த படலம்


391   புரிசைசூழ் மக்கந் தன்னிற் போந்தவ ணிருந்தும் பின்னர்த்
திருவுறை குனையி னென்னும் பதியினிற் சேர்ந்தும் பாரிற்
குரிசின்மா முகம்ம தென்னுங் குலமணி தமக்கு நாளின்
வருடமூ றென்னத் தேகம் வளர்ந்தது மிரட்டி தானே.    1.7.1

392   ஆண்டுமூன் றுறைந்து நாலா மாண்டுசென் றதற்பின் செல்வம்
பூண்டமா மயிலே யன்ன பொலன்கொடி யலிமா வென்னுந்
தூண்டிடா விளக்கின் செவ்விச் சுடர்மதி முகத்தை நோக்கிச்
காண்டகாப் புதுமை வண்மை முகம்மது கவல லுற்றார்.    1.7.2

393   சேட்டிளஞ் சிங்க மென்னுந் திறலுரை யப்துல் லாவும்
பூட்டிய தனுவால் வெற்றி பொருந்துகை லமுறத் தென்னுந்
தோட்டுணைத் தனைய ரெங்கே சொல்லுக வனையே யென்னக்
கேட்டபி னலிமா வென்னுங் கேகய மறுத்துக் கூறும்.    1.7.3

394   பிள்ளைமென் கனியே செல்வம் பெறுந்தவப் பலனே யெந்த
மூள்ளகத் துயிரே மாமை யோங்கிய முகம்ம தேயிந்
நள்ளிருட் பொழுது நீங்கி விடிந்தபி னம்பி மார்க
டுள்ளுமென் மறிகண் மேய்ப்பத் தொடர்ந்தனர் காட்டிலென்றார்.    1.7.4

395   கானகத் தொருவின் பின்னே கலந்தனர் தனையர் தாமென்
றானவ ருரைப்ப நவ்வி யகுமதுங் கருத்தி லுற்றுத்
தூநகைத் தளரச் செவ்வாய்த் துடியிடைக் கொடியை நோக்கி
யானுமவ் வழிசெல் வேனென் றடுத்தடுத் துரைப்ப தானார்.    1.7.5

396   வரமுறு முகம்ம திந்த வாசக முரைப்பத் தேன்பாய்
விரைமலர் செருகுங் கூந்தன் மென்கொடி யலிமா கேட்டுக்
கரையிலா வுவகை பொங்கிக் காளைதம் வதன நோக்கி
நிரைதரு தகர்ப்பின் னாளைச் செல்கென நிகழ்த்தி னாரே.    1.7.6

397   விரிகதிர்ப் பருதி வெய்யோ னுதித்தபின் விளங்குஞ் செவ்வித்
துரைமுகம் மதுக்கு வெள்ளைத் துகிலெடுத் தரையிற் சாத்திச்
சிரசினி னெய்யுந் தேய்த்துச் செறிமணிக் கோல்கைக் கீய்ந்து
குரிசிலைக் குறித்துச் சூழ்ந்த குமரரை விளித்துச் சொல்வார்.    1.7.7

398   கற்செறி பொதும்பிற் கூர்ந்த கண்டக வனத்திற் சேர்ந்த
புற்செறி வில்லாப் பாரிற் பொறியரா வுறையுங் கானில்
விற்செறி வேனற் காட்டில் விரிநிழ லில்லாச் சார்பின்
மற்செறி புயத்தீர் சேறன் மறுமென மறுத்துஞ் சொல்வார்.    1.7. 8

399   பணர்விரி நிழலுந் துய்ய பசும்புலி னிடமும் வாய்ந்த
மணம்விரி வனசம் பூத்த மடுவுறை யிடமு மார்க்கு
முணவுறை கனியுஞ் சேர்ந்த வொருங்கினி லாடு மேய்ப்பக்
குணவரை யனைய செவ்விக் குரிசிலைக் கொடுபோ மென்றார்.    1.7.9

400   இலங்கிழை யலிமா கூறும் வார்த்தைகேட் டிளையோ ரெல்லா
நலங்கிளர் மனம்பூ ரித்து நன்மொழி யீதென் றெண்ணித்
துலங்குசெம் மணியைச் சூழ்ந்த பலமணி போலச் சூழ்ந்து
குலங்கெழுங் கொறியின் பின்னே முகம்மதைக் கூட்டிச் சென்றார்.    1.7.10

401   பருதியின் கரங்கள் காணாப் பாசடை செறிந்த நீழற்
றருவிடை முகம்ம தென்னுஞ் சலதரக் கவிகை வேந்தை
யிருமென விருத்திச் சூழ்ந்த விளையரிற் சிலர்புற் கானிற்
றுருவைமேய்த் தருநீ ரூட்டித் தோன்றுவ ரலது நீங்கார்.    1.7.11

402   சுற்றிய துணைவ ரோடுஞ் சொரிகதிர் முகம்ம தென்னு
நற்றவ முடைய நம்பி வருவதை நோக்கி நாடிச்
சிற்றிடை யலிமா வென்னுஞ் சேயிழை யெதிரிற் சென்று
பொற்றொடிக் கரத்தி லேந்திக் கொறியுடன் மனையிற் புக்கார்.    1.7.12

403   மற்றுமிவ் வண்ணஞ் சின்னாண் முகம்மது மப்துல் லாவும்
பற்றுவிட் டகலா ராடும் பலுகின தொன்று பத்தாய்க்
குற்றமி லலிமா வென்னுங் கொடிமனை தயிர்பா னன்னெய்
வற்றுறாப் பெருகிச் செல்வம் வளர்ந்தினி தோங்கிற் றன்றே.    1.7.13

404   குறுமறி யாய ராருங் குரிசிலைச் சூழவ ரல்லாற்
பிறிதொரு நெறியுஞ் செல்லார் பெய்பரற் கானி லாங்கோர்
செறிபுனற் றடத்தி னீழற் சேர்ந்தொரு முகமாய்க் கூடி
யிறையவன் றூதர் முன்சென் றேவல்செய் திருப்ப ரன்றே.    1.7.14

405   நன்றிகொ ளிளையோ ரெல்லா நறைமுகம் மதுவை யார்க்கும்
வென்றிகொ ளரசா வைத்து வேறுவே றதிகா ரத்தா
ரென்றவ ரவர்க்கே பேரிட் டிருந்தடி பணிந்து சார்ந்த
மன்றல்சே ருவாயி னீழன் மகிழ்ந்தினி திருக்கும் போதில்.    1.7.15

406   பட்டுடை யினராய்ச் சாந்தம் பழகுதோ ளினராய் வாய்ந்த
கட்டழ கினராய் வீசுங் கதிர்மதி வதன ராய்மெய்க்
கிட்டகஞ் சுகரா யாண்மை யிலங்கும்வா லிபராய்ச் சோதி
விட்டொளிர் மின்னி னொப்ப விழைவினி லிருவர் வந்தார்.    1.7.16

407   படியகங் கெண்டி செம்பொற் பதுமமென் கரத்தி லேந்தி
வடிவுட னொருவர் நிற்ப மற்றொரு காளை கையிற்
றொடிபகுப் பென்னக் கூன்வா டோன்றிட வெதிர தாகத்
திடமுட னிற்பக் கண்டு சிறுவர்கள் கலக்க முற்றார்.    1.7.17

408   சிறுவர்க ளுள்ளந் தேம்பிக் திடுக்கிட நிற்குங் காலை
மறுவகன் மதியம் போன்ற முகம்மதை யடுத்துப் பாரி
லிறையவன் றூதே யெங்கட் கின்னுயிர்க் குயிரே யென்ன
நறைமலர்க் கரத்தைப் பற்றி நடந்துவாய் நிழலி லானார்.    1.7.18

409   தருநிழ லிடத்தில் வள்ள றம்முனும் பின்னு மாக
விருவரு மிருப்பக் கண்ட விளையவ ரனைத்து மேங்கி
வெருவுவ ருள்ளந் தேறா மெலிகுவ ரிவரியா ரென்ன
வுருகுவர் கரைவர் கண்ணீ ரொழுகிட வொருங்கு நிற்பார்.    1.7.19

410   பதறுவர் கலங்கி யேங்கிப் பதைபதைத் தலறி விம்மிக்
கதறுவ ரந்தோ வென்னக் கலங்குவர் கலன்க ளியாவுஞ்
சிதறிட வோடி யோடித் திரும்பிநெட் டுயிர்ப்பு வீங்கி
யிதயநொந் தாவி சோர விடைந்துவா டுவர்க ளன்றே.    1.7.20

411   மல்விதம் பயிலுந் திண்டோண் மன்னவ ரிவர்க ளியாரோ
தொல்விதிப் பயனால் வந்து சூழ்ந்துகைக் கருவி தன்னாற்
கொல்வதுக் கிசைந்த பேரோ குரிசிலைக் கொண்டு தம்மூர்
செல்வதுக் கிருக்கின் றாரோ தெரிகிலோ மென்ன நைவார்.    1.7.21

412   கடலிடைப் புவியி லெங்கண் முகம்மது பேரிற் கையாற்
றொடநினைத் தவரு மில்லைத் தொடர்ந்துகைப் பற்றி நுங்க
ளிடமற விருத்தல் செய்தீ ரேதுகா ரணமோ வெங்க
ளுடனுரைத் திடுவீ ரென்ன வுரைத்துவாய் புலர்ந்து நிற்பார்.    1.7.22

413   மறைபடாச் செவ்வி வாய்ந்த முகம்மது பேரிற் சற்றே
குறைபட நினைக்கின் றீராற் குடிகுடி வடு நுங்கட்
கிறையவன் மினிவும் பாரி லெண்ணிலாப் பழியுஞ் சூழு
முறையல விடுமி னென்ன மொழிந்துநெஞ் சழிந்து நிற்பார்.    1.7.23

414   முகம்மது பேரி னும்மால் வடுவரு மாகி லிந்தச்
செகமகி ழலிமா வென்னுந் திருந்திழை பழியு மீன்ற
நகைமணி முறுவ லாமி னாவுயிர்ப் பழியு மல்லாற்
பகைபெரி துடைய ராகிப் பழியெலாஞ் சுமப்பீ ரென்றார்.    1.7.24

415   இத்திறஞ் சிறுவர் கூற வியலபு துல்லா வென்னுஞ்
சித்திர வடிவன் செவ்வாய் திறந்திரு வரையு நோக்கி
வித்தகர் முகம்ம தின்னை விடுமெனை நுங்கட் கேற்ற
குத்திரங் கொலையா தேனுங் குறித்ததி முடித்தி ரென்றான்.    1.7.25

416   சிறுவர்க ளுரைக்கு மாற்றங் கேட்டபின் ஜிபுற யீலு
மறநெறி மீக்கா யீலு மதிசயித் தகத்தி னுள்ளே
மூறுவல்செய் துரையா தொன்று மொழிந்தில ராகிச் செவ்வி
நிறைமுகம் மதுவைச் சேர்ந்த நிழலிடைப் படுத்தல் செய்தார்.    1.7.26

417   படுத்தொளி பரப்புஞ் செவ்வி முகம்மதைப் பார்த்துக் கூன்வா
ளெடுத்துநாற் றிசையு நோக்கி யியல்பெற வுரத்தி னேரே
வடுப்பட வூன்றி நொய்தாய் வகிர்ந்திடும் போதி னெஞ்சந்
திடுக்கொடு பதறி நின்ற சிறுவர்கள் சிதறி னாரே.    1.7.27

418   நேயமுற் றுரத்தைக் கீண்டு நிறையொளி பொங்குங் கஞ்சக்
காய்முகை கிழித்துள் ளுற்ற கறுப்பொடு கசடு மான
மாயவன் கூற்றை மாற்ரி வழுவறக் கழுவி மாறா
தாயுநன் னினைவீ மானல் லறிவுட னிறப்பல் செய்தார்.    1.7.28

419   உண்மையு நினைவுஞ் சேர்த்தி யூறிலா துறப்பொ ருத்தி
வண்மைசேர் முகம்ம தின்றண் மணிப்பிடர்த் தணிவ தாகத்
திண்மைகொள் புயமி ரண்டிற் றெரிதர நடுவிற் றூய
வொண்ணிறப் புறவி னண்டத் தோதிய வளவ தாக.    1.7.29

420   முத்திரை யென்னு மவ்வி லாஞ்சனை டஹ்ரித்து மூவா
வுத்தமர் தெரிந்து நோக்கி யொருவருக் கொருவர் சொல்வா
ரித்தகைக் குரிசி னின்ற நிறையிடை கண்டோ ரெல்லாம்
பத்திவிட் டொளிருஞ் சொர்க்கப் பலன்பதம் பெறுவ ரென்றே.    1.7.30

421   தரம்பெறு மாயி ரம்பேர் நிறையெனச் சாற்றிப் பத்தா
யிரம்பெயர் நிறையுண் டென்ன வியம்பிநூ றாயி ரம்பேர்க்
குரம்பெறக் கனமுண் டென்ன வோதியோர் கோடி கோடி
நிரம்புமா னிடருக் குற்ற நிறையென்று நிகழ்த்தி னாரே.    1.7.31

422   வகுத்தநாட் டொடுத்துப் பின்னாள் வருவதோர் நாளீ றாகத்
தொகுத்தவ சனங்க ளெல்லா மிவரெடை தோன்றா தென்னப்
பகுத்தவர் பார்த்துப் பாரிற் படைப்புள சனங்க ளெல்லா
மிகத்திவர் ஷபாஅத் தாலீ டேறுவ ரென்ருஞ் சொன்னார்.    1.7.32

423   அதிசயித் துரைத்து நின்றங் ககுமது சிரசைத் தொட்டுத்
துதிசெய்து முத்த மிட்டுத் தூயவன் றோழ ரான
புதியதோர் ஹபீபுல் லாவென் றோதிய பேரும் போர்த்து
மதிமகிழ்ந் துவகை பொங்கி வானவர் வாழ்த்திச் சொல்வார்.    1.7.33

424   அருமறை முகம்ம தேநும் மகத்தினி லஞ்சல் வேண்டாம்
வரமுறு புதுமை நும்பால் வருவதுண் டனேக மந்தத்
தரமறிந் துவகை யெய்து முமக்கெனச் சாற்றிப் போற்றிப்
பெரியவ னருளால் வானோர் பேருல கடைந்தா ரன்றே.    1.7.34

425   ஓடிய சிறுவர் கானொந் துலைந்திளைத் துடலம் வேர்த்து
வாடிய முகத்திற் கண்ணீர் மார்பக நனைப்பச் சோர்ந்து
பாடியிற் புகுந்து தங்கண் மனப்பயங் கரத்தை வந்து
கூடிய பெயருக் கெல்லாம் வகைவகை கூறு கின்றார்.    1.7.35

426   அப்பொழு தப்துல் லாவும் லமுறத்து மழுது விம்மி
யெய்ப்பொடு மேங்கி யேங்கி யீன்றவர் முகத்தை நோக்கி
மைப்படுங் கவிகை வள்ளன் முகம்மதைக் கொன்றா ரென்று
செப்பிய மாற்றக் கூற்றஞ் செவிப்புக மயங்கி வீழ்ந்தார்.    1.7.36

427   ஆரிது தெருமந் துள்ளத் தறிவழிந் தாவி சோரக்
காரிகை யலிமா பூண்ட கலன்பல திசையுஞ் சிந்த
வேரியங் குழன்மா மேக மின்னென மேனி தேம்பிப்
பாரினிற் புரண்டே றுண்ட மயிலெனப் பதைக்க லுற்றார்.    1.7.37

428   பதைத்தெழுந் தையோ வென்னப் பாலக னப்துல் லாவை
மதித்துமுன் னடத்திக் காந்தண் மலர்க்கரஞ் சிரசி லேற்றி
யுதித்தெழுங் கமலப் பாத முதிரங்கொப் பளிப்பக் கானின்
மிதித்தலைந் திடுங்கொம் பொப்ப விரைவினி னடந்து சென்றார்.    1.7.38

429   அயிரொழித் தரம்பொற் றேய்க்கு மறக்கொடும் பரற்கா னேகிக்
குயில்புரை சொல்லார் செல்லக் கோட்டுவாய் நிழலின் கண்ணே
யியிருந்தம் மனமுங் கண்ணு மோருருக் கண்ட தன்ன
செயிரற மகன்வா னோக்கி நின்றிடுங் செய்தி கண்டார்.    1.7.39

430   கண்ணினின் மணியே யெந்தங் கருத்துறு மறிவே காமர்
விண்ணினிற் குறைப டாமல் விளங்கிய மதிய மேயிம்
மண்ணினுக் கரசே நந்த மனைக்குறு செல்வ மேயெம்
புண்ணியப் பலனே யென்னப் பூங்கொடி யெடுத்த ணைத்தார்.    1.7.40

431   வடிவுறு மேனி நோக்கி மாமதி வதன நோக்கி
யுடலுறும் வடுக்கா ணேனிங் குற்றவை யுரைப்பா யென்று
கொடியிடை யலிமா கூறக் கொடுவரை முழையிற் றோன்று
மடலுறு சீய மன்ன அகுமது புகல லுற்றார்.    1.7.41

432   இத்தரு நிழலி லியாங்க ளிருக்கையி லிருவர் வந்தேன்
கைத்தலம் பற்ற நின்ற காளையர் வெருவி யேகப்
பத்திர மாயென் றன்னைப் படிமிசைக் கிடத்திக் கூன்வாள்
வைத்துரங் கீண்டல் கண்டேன் மறுத்தொன்றுந் தெரிகிலேனே.    1.7.42

433   நினைவொடு மெழுந்தேன் பின்னென் னெஞ்சினில் வடுவுங் காணேன்
மனமகிழ்ந் திருவ ரும்மெய் மகிழ்ச்சியா லெனது சென்னி
தனையுறத் தடவி முத்திச் சஞ்சலம் வேண்டா நும்பாற்
கனபுது மைகளுண் டென்றோர் காரணப் பெயரு மிட்டார்.    1.7.43

434   ஈதலா லனேக மாற்ற மெடுத்தெடுத் தியம்பி யென்னை
மாதவ முகம்ம தேநல் வரிசையின் மணியே யென்ன
வோதின ரோதி வானத் துறைந்திடல் பார்த்து நின்றேன்
றாதையு நீரு மென்னைத் தழுவவுங் கண்டே னென்றார்.    1.7.44

435   உரைத்தவிச் செய்தி யெல்லா மூரவ ருடனு முற்ற
வரைச்சிலை சுமந்த திண்டோண் மன்னரா ரிதுவு மோசைத்
திரைக்கொடிப் பவள மன்ன சேயிழை யலிமா வுங்கேட்
டிரைத்தக மகிழ்ச்சி பொங்கி யெழுந்துதம் பதியிற் புக்கார்.    1.7.45

436   வேறு
வாடு மெல்லிழைப் பாதிநுண் ணிடைமயி லலிமா
கூடி வந்தவ ரனைவர்க்கு நன்மொழி கொடுத்து
நாடி நும்மனை புகுமெனத் தமர்களை நடத்தித்
தேடி டாப்பொருண் முகம்மதை மனைவயிற் செறித்தார்.    1.7.46

437   வனந்த னிற்செலுஞ் சிறுவரோ டிணக்கிலார் மறியி
னினந்த னிற்றொடர்ந் தேகவு மனத்தினி லியையார்
சினந்த சின்மொழி மறந்தொரு நாளினுஞ் செப்பா
ரனந்த ரத்தவர் மனையினிற் புகுத்தியு மறியார்.    1.7.47

438   சேம மாகிய பொருளினைக் காத்திடுந் திறம்போல்
வாம மாமணி முகம்மதை வளர்க்குமந் நாளிற்
றாம வொண்புயத் தினர்நசு றானிக டடஞ்சூழ்
பூம லர்ப்பொழில் குனையின்வந் தடைந்தனர் புதிதாய்.    1.7.48

439   ஹபஷி நாட்டினி லுறைநசு றானிக ளானோர்
குவித ருந்தனக் கொடியலி மாவையுங் கூண்டு
கவின்ப ழுத்தொழு கியமுகம் மதுவையுங் கண்டு
செவியி ராசிய மொருவருக் கொருவர்செப் பினரால்.    1.7. 49

440   நபியெ னும்பெரு முத்திரைக் குறியும்பொன் னகர்க்கும்
புவியி னுக்குமோ ரரசெனப் பொருந்திலக் கணமு
மவிரொ ளித்திரு மேனியு மவயவத் தழகு
மிவையெ லாமறிந் திவர்நபி யெனவுளத் திசைந்தார்.    1.7.50

441   புனைம ணிப்புய ராரிதுக் குயிரெனப் பொருந்து
மனைவி யாகிய மயிலலி மாமுனம் வந்து
கனைத ருங்கட லமுதமென வாழ்த்தியுட் களித்து
வினைய மாய்நசு றானிகள் சிலமொழி விரித்தார்.    1.7.51

442   உங்க டம்மனைக் குளதொரு குழந்தைநும் முயிர்போ
லெங்க டம்மனத் துவகையால் வளர்ப்பதற் கிசைந்தோந்
திங்கள் வாணுத லளித்தியேற் செல்வமுஞ் செருக்கும்
பொங்கு மாநிதி தருகுவ மியாமெனப் புகன்றார்.    1.7.52

443   நன்று நும்மனத் தெண்ணிய வுவகையா னடுக்க
மின்றிக் கேட்பதெக் குழந்தைநீ ரியம்புமென் றிசைத்தார்
வென்றி மற்புயன் முகம்மது வெனப்பெயர் விரித்தார்
குன்று போன்முலை செவிசுட மனங்கொதித் திடவே.    1.7.53

444   புகன்ற புன்மொழி போதுநும் பதிபுகப் போது
மிகழ்ந்தி ருந்திராற் பழிவரு மூரிலெம் மினத்தார்
திகழ்ந்தி ருப்பவ ரறிகிலர் கேட்கிலோ செகுப்ப
ரகந்த னைப்புற மிடுஞ்செலும் போமென வறைந்தார்.    1.7.54

445   காட்டி னிற்புஜ விளைந்தகா ரணத்தையும் ஹபஷா
நாட்டி லுற்றவர் கேட்டகா ரியங்களு நறவூ
ரேட்டி லங்கிதழ்ப் பதத்தலி மாமனத் தெண்ணிக்
கூட்டித் தாயிடஞ் சேர்ப்பதே கருத்தெனக் குறித்தார்.    1.7.55

446   வருட மைந்துமோர் திங்களுஞ் சென்றது மக்கா
புரம டைந்தியா முகம்மதைப் புகழொடும் பொருவில்
அரிவை யாமினா வகத்திடைப் புகுத்தலே யறிவென்
றுரைத ரத்திற லாரிது மனங்களித் துவந்தார்.    1.7.56

447   மாத வமுகம் மதும்வரி விழியலி மாவுங்
கோத றுந்துணை வரும்வழித் துணையுடன் கூடித்
தீது றுங்கொடும் பாலையுங் குறிஞ்சியுஞ் சேர்ந்த
பாதை யின்றரு நிழலிளைப் பாறினர் பரிவாய்.    1.7.57

448   இறங்கி யங்கிருந் தெழுத்நிட நினைக்குமந் நேரம்
பிறங்கு மோர்கர நீடரக் கண்டனர் பெரிதா
யறங்கி டந்தொளிர் முகம்மதை காண்கில ரலிமா
மறங்கி டந்தவேற் கட்கடன் மடைதிறந் தனவே.    1.7.58

449   என்ன மாயமிங் கென்னென நெட்டுயிர்ப் பெறிந்து
வன்ன மென்மலர்க் கரநெரித் துதரத்தில் வைத்துத்
துன்னு பூங்குழல் விரிதரச் செவ்விதழ் துடிப்பக்
கன்னி மாமயில் கலங்கினர் புலம்பி கதறி.    1.7.59

450   படியின் மீதினி லோடுவர் தேடுவர் பதறிக்
கடிதிற் கன்முழை முட்செறி பொதும்பினுங் கவிழ்ந்து
நெடிது நோக்குவர் செடியறக் கிளறுவர் நிகரில்
வடிவு றும்மக வேயெனக் கூவுவர் வருந்தி.    1.7.60

451   வெய்ய கானிடை நீங்கவுங் காண்கிலன் வேறோர்
கைய லாற்பினைப் பிறரெடுத் தேகவுங் காணே
னுய்யு மாறினி யேதென வுலைந்துட லொடுங்கி
அய்ய கோமக னேவிதி யோவென வழுதார்.    1.7.61

452   கவச வல்லுரங் கீண்டவர் வஞ்சனைக் கருத்தோ
ஹபஷி மாநசு றானிகண் மாயமோ வலது
புவியிற் பூதங்க ளலகைகள் செய்தொழிற் பொருளோ
வெவர்க ளிவ்விடர் செய்தவ ரெனமன மிடைந்தார்.    1.7.62

453   வஞ்சி மெல்லிடை வாட்டமு நடுக்கமும் வாசக்
கஞ்ச மென்முகக் கோட்டமுங் கண்ணினீர்க் கவிழ்ப்புங்
கொஞ்சு மென்மொழி குழறிடப் புலம்பிய குறிப்பு
மஞ்சி நின்றதும் பயந்தொடுங் கியவர லாறும்.    1.7.63

454   கரிய பூங்குழல் சென்னிறப் பூழ்தியிற் கரந்து
விரித ரக்கிடந் தொளிருமெய் பதைத்துவாய் வௌிறி
யெரியு நெய்யிடை யிட்டபைந் தளிரென விருந்த
வரிவை தன்வயி னெறிசெலும் பேர்கள்கண் டடைந்தார்.    1.7.64

455   ஏது வந்தவை யென்றடைந் தவர்சில ரியம்பக்
கோதை யீரென துறுகுலக் களிறொரு குழந்தை
தீதி லாப்பெயர் முகம்மது வெனுஞ்சிறு வரையிப்
பாதை யின்னிழந் தேன்கொடி யேனெனப் பகர்ந்தார்.    1.7.65

456   கேட்ட பேர்கடம் மனம்பயந் தறக்கெடி கலங்கிக்
காட்டி னிப்பெரும் புதுமையைக் கருத்தினிற் றௌிந்து
மூட்டும் வல்வினை பிரித்திட முடித்தவன் முறையாய்க்
கூட்டி விப்பதும் வலியதோ கூட்டுவன் கோதாய்.    1.7.66

457   எனவெ டுத்தநன் மொழிகளா லிவர்கருத் தியைய
நனைத ருங்குழன் மடந்தையர் தேற்றியு நடுக்கந்
தினையி னவ்வள வாயினுந் தேறிலர் தியங்கு
மனைய காலையில் விருத்தனென் றொருத்தன்வந் தடைந்தான்.    1.7.67

458   கையி லூன்றிய தடியுமோர் கயிற்கவி கையுமாய்
மெய்யெ லாநரம் பெழுந்துல ரியவிரி திரையாய்த்
துய்ய நூல்விரித் தனநரை துலங்கிடக் கூனி
நையு மென்றலை நடுக்கொடு மெலமெல நடந்தே.    1.7.68

459   வந்து தோன்றிய முதியவ னரிவைநின் மனத்தி
னொந்தி ருந்தவா றேதெனப் பூஙொடி நுவன்றார்
கந்த டர்க்கயக் களிறெனு முகம்மதைக் கானிற்
சிந்தி னேனுயிர் சிந்தவு நினைத்தன னெனவே.    1.7.69

460   திருந்து மென்மலர்க் கொடியிடை கேட்டிநின் சிந்தை
வருந்த னின்றிரு மகன்முகம் மதுவையிவ் வழியிற்
பொருந்தக் கூட்டுறுந் தெய்வமொன் றுளதியாம் புகுந்தங்
கிருந்து கேட்குவம் வம்மென நன்மொழி யிசைத்தான்.    1.7.70

461   விருத்த னம்மொழி யியம்பிட விளங்கிழை யலிமா
கருத்தி லுற்றிவை யறிகுவ மெனநடுக் கானிற்
குருத்த செங்கதி ருதித்தெனக் கொடுமுடி யியற்றி
யிருத்து மாலயத் தேகின ரவன்மொழிக் கிசைந்தே.    1.7.71

462   முருகு லாங்குழன் மடந்தையர்க் காய்நரை முதியோன்
செருகு பொன்மலர்க் கோயிலிற் காவணத் தினினின்
றுருகு தன்மனப் பயத்தொடும் வாய்புதைத் தொதுங்கிப்
பொருவி லாமணி யேமுத் லேயெனப் புகழ்ந்தான்.    1.7.72

463   போற்றித் தெண்டனிட் டெழுந்தொரு வரமெனப் புகன்று
கூற்ற டர்ந்தவேல் விழியௌி யவளிவள் குழந்தை
மாற்ற லர்க்கரி வடிவுறும் பெயர்முகம் மதுவை
யாற்றி னிலிழந் தாளருள் வாயென வறைந்தான்.    1.7.73

464   மாது தன்மகன் முகம்மது வெனும்பெயர் சிலையின்
காதி னுட்புகக் கருத்துறக் கலங்கிமெய் நடுங்கிப்
பாதை யிற்புகு முதியவன் பதமலர் கெதியா
மோதி வீழ்ந்தது முகந்தரை படமுனங் கியதே.    1.7.74

465   சிலைம ருண்டது கண்டலி மாமனந் திடுக்கிட்
டலைவி னோடற நரைமுதி யவன்முக நோக்கிக்
கொலைகொ னீசெலு நெறிகுறு கெனக்கொழுங் கமலத்
திலையின் மேனடுத் துளியென வழியினின் றிடைந்தார்.    1.7.75

466   இந்த நாளையிற் றேவத மவன்பெய ரியம்ப
வந்த போதினிற் றலைமுகங் கவிழ்ந்தது மடவா
யுந்த மைந்தனுக் குடையவன் வேறுள னொருவ
னந்த நாயக னிடத்தினி லறைகென வகன்றான்.    1.7.76

467   ஆற்றி ருந்தெழுந் திருகையுஞ் சிரசினி லாக்கித்
தூற்றும் வேல்விழி நீரிடுஞ் சுவடுகண் மறைப்ப
நாற்றி சையினுங் கண்மலர் பரப்பிட நடந்து
தேற்று நன்மறை மக்கமா நகரினைச் சேர்ந்தார்.    1.7.77

468   அபுதுல் முத்தலி பெனுமர சணிமனை யடுத்துச்
சுவன நாயகக் குரிசிலை வழியிடை தோற்றிப்
புவியிற் றோன்றிய துன்பமு முதியவன் புகலச்
சவிகெ டப்பெருந் தேவதந் தரைபடிந் ததுவும்.    1.7.78

469   மரும லர்த்தொடைத் தடம்புயர் செவிமடற் றுளையிற்
றிருக வெந்துதீ யுமிழ்ந்தவே றிணித்தன சிவணக்
கருகி யீரலுஞ் சிந்திடத் தௌிமனங் கலங்கி
யுருகக் கூறின ரூற்றெடுத் தொழுகுநீர் விழியார்.    1.7.79

470   பழுதி ருந்தசொற் கேட்டலும் படர்ந்தசெந் நெருப்பி
லொழுகு மென்மெழு காயுறு கருத்தழிந் துடைந்து
கொழும டற்செழுங் கமலமென் மலர்முகம் கூம்பி
யழுது சஞ்சலத் துறைந்தன ரப்துல்முத் தலிபு.    1.7.80

471   கலவை மான்மத மார்பகஞ் சிவந்தகட் டரளங்
குலவ வந்தவை யெவைகொலென் றினத்தவர் கூற
மலையெ னுந்திடக் கடக்கரி யுதிரம்வாய் மடுத்துண்
டுலவு வேற்கர ருற்றவை யனைத்தையு முரைத்தார்.    1.7.81

472   மலைய டங்கலுந் தடவியும் வனத்தினை வகிர்ந்துந்
தொலைவிற் றீவினுஞ் சுற்றியு முகம்மதைத் தொடர்ந்து
நிலைத ருங்கதிர் படுமுனந் தருகுவ நுமது
நலித லைத்தவிர் மெனத்திசை திசைதொறு நடந்தார்.    1.7.82

473   பரற்செ றிந்தகா னிடத்தினும் பருப்பத நெறியும்
விரற்பு குந்திடா வனத்தினும் வேறுசிற் றூரு
மிரைத்த பீடிகை மாடமா நகரிக ளெவையு
நிரைத்துத் தேடியுங் காண்கில மெனநிகழ்த் தினரே.    1.7.83

474   அகந்த யங்கிமெய் மறந்தெழி லப்துல்முத் தலிபு
வகிர்ந்து பேரொளி திருந்திட விரிந்தகஃ பாவிற்
புகுந்து சுற்றிவந் தடிபணிந் திறைஞ்சிவாய் புதைத்து
நெகிழ்ந்த நெஞ்சினோ டாகுலத் தயருமந் நேரம்.    1.7.84

475   தரையில் வானகத் திருந்திறங் கியதொரு சத்தம்
விரைக மழ்ந்திடுங் ககுபத்துல் லாவிற்றென் மேல்பா
னிரைம லர்த்தடத் தோடையின் வாழையி னிழற்கீ
ழரிய மாமறை முகம்மதங் கிருப்பதென் றதிர்ந்தே.    1.7.85

476   அந்த ரத்தினின் முழங்கிய மொழிவழி யறிந்து
சிந்தை கூரவத் திசையினிற் சிலருடன் செலும்போழ்
திந்து தண்கலை யெண்ணிரண் டுடனிறைந் திறங்கி
வந்தி ருந்ததொத் திருந்தன ரெழின்முகம் மதுவே.    1.7.86

477   கதலி நீழலி லிருந்தொளிர் குரிசிலைக் கண்டென்
மதலை தம்மிரு கண்மணி யேமுகம் மதுவே
யதிரு மைக்கடற் றரளமே யெனவட லரச
ரிதய மீதுறக் களித்துத்தம் மிருகரத் தெடுத்தார்.    1.7.87

478   அடைய லர்க்கரி யேறெனு மப்துல்முத் தலிபு
கொடிமி டைந்தசை புரிசைசூழ் நகரினைக் குறுகிக்
கடிம லர்க்குழ லாமினா செழுமலர்க் கரத்தில்
வடிவின் மிக்குயர் முகம்மதைக் கொடுத்தனர் மகிழ்ந்தே.    1.7.88

479   கண்ணி ருந்தொளிர் மணியெனக் கண்டுகண் களித்துட்
புண்ணி ருந்தென விடுந்திடுந் துன்பமும் போக்கி
வண்ண வார்குழ லாமினா முகம்மதை வாழ்த்தி
யெண்ண மொன்றுநம் மிடத்திலை யெனச்சிறந் திருந்தார்.    1.7.89

480   அடர்ந்த செவ்வரிக் கொடிபட ரரிவிழி யலிமா
தொடர்ந்த தன்மனத் திருட்களி வாளினாற் றுணித்து
மடந்தை யாமினா மனையினில் வரமலர்க் கரத்தா
லிடம்பெ றத்தழீஇ யிருவரு மொருவரா யிருந்தார்.    1.7. 90

481   போது லாங்குழ லாமினா வெனுமணிப் பூவைச்
சாதெ னுங்குலத் தாரலி மாவுறத் தழுவி
யாத ரத்தொடு முகம்மதை யெடுத்துமுத் தாடிச்
சீத வொண்பொழிற் குனைனெனும் பதியினைச் சேர்ந்தார்.    1.7.91

Maran:
 1.8. புனல் விளையாட்டுப் படலம்


482   அலத்தக மலர்ப்பதந் தாமி னாவெழிற்
சிலைத்தடப் புயமுகம் மதுமெய்ச் சீர்பெறக்
கலைத்தட மதியென வளரக் கண்டுறு
நலத்தரு கண்களித் திருக்கு நாளினில்.    1.8. 1

483   பொறிநிக ராமினா வென்னும் பூங்கொடி
யறிவக முகம்மதைக் கூட்டி யாதிநூ
னெறிதரு மக்கமா நகரை நீங்கியே
செறிவள மதினமா நகரிற் சென்றனர்.    1.8.2

484   தன்னுயி ரனையமுன் னவரிற் சார்ந்தவர்
பொன்னடி வணங்கிய பொருவி றங்கையை
யென்னுயி ரென்னுயி ரெனத்தழீ இக்குல
மன்னுயிர் முகம்மதை யெடுத்து வாழ்த்தினார்.    1.8.3

485   பிடிநடை யமினா பெரிய தந்தைதம்
வடிவுறு மைந்தரு மன்னு சின்னையர்
குடிவளர்த் திடுங்குலக் கொற்ற வேந்தரு
மடிகளென் றகுமதி னடியைப் போற்றினார்.    1.8. 4

486   அனநடைச் சின்மொழி யாமி னாதிருத்
தனையருந் தம்பிய ரியாருந் தன்குல
மனைமயி லனைவரு மனம கிழ்ச்சியாற்
கனைகட லமுதென நபியைக் காமுற்றார்.    1.8.5

487   இப்பெரு முவகையுற் றிருப்ப மன்னெறிக்
கொப்பரு மதீனமென் றோது மூரிடைத்
துப்புறழ் மதுரவாய்ச் சிறுவர் சூழ்தர
மைப்புயன் முகம்மதோர் வாவி நண்ணினார்.    1.8.6

488   பண்ணரு மறைநபி பாரிற் றோன்றிய
நண்ணிய புனல்விளை யாட நாடுநா
ளெண்ணுற வடுத்ததென் றிறங்கி வானதி
மண்ணினிற் குடியிருந் தனைய வாவியே.    1.8.7

489   வடுவிழித் தடமுலை யார்கண் மாமத
னடறரு முசைனயி னார்தம் மாருயிர்க்
கடகரி யெனுமபுல் காசிம் செல்வம்போ
லிடனறப் பெருகியங் கிருந்த வாவியே.    1.8.8

490   சேடுறு முகம்மது செவ்வி வாய்ப்பநீ
ராடுவ திஃதென வாவி யம்புயம்
பாடுறு மாசணு காது பைந்துண
ரேடலர் போர்வைபோர்த் திருந்த தொத்ததே.    1.8.9

491   கரைதவழ் தென்றலங் காலி னால்விரை
சொரிமலர் வாவிநீ ரசைந்து தோன்றுவ
தரிதிரைக் கரங்களிற் சங்க மார்த்திட
விருகரை முத்தெடுத் தெறிதல் போலுமே.    1.8.10

492   தேன்மலர்ச் சண்பகஞ் செறிந்த நீழலும்
பானிறக் கதிர்மணற் பரப்பு மன்னமுஞ்
சூன்முதிர் குடவளைத் தொனியும் வைகிய
கான்மலர் வாவிகண் களிப்ப நோக்கினார்.    1.8.11

493   மணிமுர சதிரறா மதீன மாநகர்த்
திணிபுய வரசர்கள் செல்வ ரியாவரும்
பணிமணி முகம்மது நிறைந்த பங்கயத்
தணிதிகழ் வாவிநீ ராட லுற்றனர்.    1.8.12

494   நிறைதட மசைதலா னிகரி லாமுத
லிறையவன் றூதர்தம் மிடத்தின் மூழ்குறக்
குறைபடா வரியமெய் குளிரு மோவென
நறைபுனல் கலங்கியுண் ணடுங்கல் போன்றதே.    1.8.13

495   பம்புநீர் வாவிகண் குளிர்ந்திப் பாரிடை
யெம்பெரு மானம திடத்தின் மூழ்கலாற்
செம்பொனா டவர்க்குறாச் சீர்பெற் றோமெனக்
கம்பித மம்புயக் கரங்கள் காட்டுமே.    1.8.14

496   தங்கிய புனலிடை குளிப்பத் தத்துநீ
ரெங்கணுங் கரைதவழ்ந் திழிந்து தோன்றுவ
கங்கைதன் னுள்ளகங் களிப்புற் றானந்தம்
பொங்கியே யுடற்புறம் பொசிவ போன்றதே.    1.8.15

497   வடிவுறு முகம்மது வாவித் தண்புன
லிடைகுளித் துயர்தர விலங்கும் வாண்முகம்
படிமிசை யாயிரங் கலைகொள் பான்மதி
கடலிடை முளைத்தெழுங் காட்சி போன்றதே.    1.8.16

498   வருந்திமெய் நடுக்கொடு மரைகண் மூழ்குவ
தருந்தவப் பேறெனு மகும தின்றிருக்
கருந்தடங் கண்முகந் தாள்கைக் கொப்பெனப்
பொருந்துறோ மெனவனம் புகுதல் போன்றதே.    1.8.17

499   அகுமது வாவிநீ ராடல் காண்டலுஞ்
சகமகிழ் தடக்கரைத் தருக்க டேமலர்
வகைவகை சொரிந்தன வெற்றி வானவர்
புகழொடும் பொன்மலர் பொழிவ போன்றவே.    1.8.18

500   மதுமலர்த் தேனையுண் டிருந்த வண்டினம்
புதுமணச் சுரும்பொடு மிசைத்த பொங்கிசை
சதுமறை முகம்மது தழைத்து வாழ்கவென்
றதிவிதப் புகழெடுத் தறைத லன்னதே.    1.8.19

501   பின்னிய தடத்தரு சினையிற் பேடொடு
மன்னிய குயிலினம் வாய்விட் டார்ப்பது
கன்னலஞ் சுவைக்கலி மாவை நந்நபிக்
கின்னண மியம்புமென் றிசைத்தல் போலுமே.    1.8.20

502   பொன்முடி வேந்தர்கள் புதல்வர் தம்மொடு
மன்னவர் முகம்மதும் வாவி நீர்குளித்
தன்னமென் றூவியி னரிய வெண்டுகின்
மின்னினைப் பொதிந்தென வரையில் வீக்கினார்.    1.8.21

503   கணமணிக் கலன்பல வணிந்து கள்ளறா
மணமலர் மாலிகை சூடி வான்றொடு
பணர்தரு பாசடைத் தருவின் பாலுயிருத்
துணைவரோ டரியெனத் தோன்றல் வைகினார்.    1.8.22

504   வரிவளைத் தடம்புனை மதீன மாநகர்க்
குரியவர் குபிரினி லுறையெ கூதிக
ளரிதினிற் றடக்கரை யடுத்துப் பூமழை
சொரிதல்கண் டகுமதைச் சூழ்ந்து நோக்கினார்.    1.8.23

505   பாலுறச் செழுங்கதிர் பரப்பி மென்கணைக்
காலுற வளர்ந்தசெங் கரமும் பொன்மலை
போலென வீங்கிய புயமு மாமுகக்
கோலமுங் காட்சியென் றுணர்ந்து கூறினார்.    1.8.24

506   மண்ணகத் துதித்தமா னுடன்கொ லோவலால்
விண்ணகத் தமரர்கள் வேந்த னோவென
வெண்ணிய வெண்ணகத் தடங்கி லாவெழி
லண்ணலைப் பார்த்தடுத் தைய முற்றனர்.    1.8.25

507   முத்திரை யொன்றுள முழுது மெய்யினிற்
பத்திவிட் டொளிர்வன பாதம் பாருறாச்
சித்திர நீழலுந் தெரியக் காண்குறா
வித்திற நபியெனத் துணிந்தி யற்றினார்.    1.8.26

508   பூரண மதியமே போலவ் பின்னைநாட்
டாரணி தனினபி வருவர் சான்றென
வாரணத் துணர்ந்தறிந் தறிஞர் கூறிய
காரணக் குறிப்பிவர் காணுங் காணென்றார்.    1.8.27

509   கண்டவர் கேட்டவர்க் குரைப்பக் காதினிற்
கொண்டவர் கருத்தினிற் குறித்து சாவுவ
ரண்டர்நா யகநபி யுண்டென் றாதிநூல்
விண்டது தவறுறா மெய்யென் றோதுவார்.    1.8.28

510   தேந்தரு தடத்தரு விடுத்துச் செம்மலு
மாந்தர்கண் களிப்புற மனையிற் புக்கபி
னேந்தெழி லாமினா வினமு மாயமுந்
தாந்தம துளங்களி னெண்ணஞ் சாற்றுவார்.    1.8.29

511   நபியெனு மொருவர்பின் னாளிற் றோன்றியிப்
புவியிடை வருவரென் றோதிப் போந்தவ
ரிவரெனக் குறித்தன ரினியிவ் வூரிடைக்
கவர்மனக் காபிர்கள் கொடியர் காணென்றார்.    1.8.30

512   குருத்திறன் முகம்மதைக் குடியிவ் வூரிடை
யிருத்துதல் பழுதுநம் மினத்த ரியாவர்க்கும்
பொருத்தமில் லெனமனம் புழுங்கித் தங்குலத்
திருத்திழை யாமினா வறியச் செப்பினார்.    1.8.31

513   தம்பியர் தனையர்சொற் கேட்டுத் தம்முளம்
வெம்பியே யாமினா மிகவி சாரமிட்
டம்பினை யடர்ந்தகண் ணாலி சிந்திட
நம்பியை நோக்கித்தந் நகரை நாடினார்.    1.8.32

514   இனத்துளார் தங்கடம் மிதயத் துள்ளுயிர்ப்
புனக்கொடி துன்புறப் புந்தி கூர்தர
நினைத்தநன் மொழிபல நிகழ்த்திப் பங்கய
நனைத்தட மக்கமா நகர்க்க னுப்பினார்.    1.8.33

515   விட்டொளிர் விளங்குமி னாமி னாநறுங்
கட்டழ ககுமதை நடத்திக் கள்ளறா
வட்டிலை முள்ளரை வனச வாவியு
நெட்டிலை முளிக்கழைக் காடு நீந்தினார்.    1.8.34

516   கொடியிடை யாமினா வென்னுங் கோதையோர்
பிடியென வனமெலாம் பெருக மான்மதக்
கடிகமழ் முகம்மதோர் கன்றும் போலவே
யடவிவிட் டகன்றபு வாவி லாயினார்.    1.8.35

517   கருவிளை வரிவிழிக் கன்னி யாமினா
வரியமெய் நடுக்கமுற் றவலித் தேங்கவே
சுரமென வொருபகை தோன்றித் துக்கமுற்
றிரவலர் போற்றனி யிறந்திட் டாரரோ.    1.8.36

518   அரசர்நா யகநபிக் காண்டோ ராறுட
னொருதிருத் திங்களு நிறைந்த தோதிய
வரிதினிற் கணக்கிலக் காக வாண்டுமோ
ரிருபஃ தாமினா விறந்த காலமே.    1.8.37

519   தாயிறத் தலுமனஞ் சலித்துச் சஞ்சலத்
தீயினிற் கிரிமியிற் றிடுக்கிட் டேங்கியே
மாயிரும் புவியிடை தனித்து மன்னுயிர்
போயின தெனநி னைவறப் புலம்பினார்.    1.8.38

520   சிறுகுடி யெனமபு லாவிற் சேர்ந்தவர்
மறைநபி முகம்மதின் வாட்டந் தேற்றியே
குறைவறாக் கற்பெனுங் கோதை மாதினை
யறைமறை முழக்கொ டும்மெடுத் தடக்கினார்.    1.8.39

521   ஒலிபுனற் றடத்தபு வாவி லுள்ளவர்
கலியிரு டுரந்தசெங் கவிகை வள்ளறந்
நலிதலைப் போக்கிமக் காவை நாடியே
வலிதனிற் பாசுரம் வரைந்திட் டாரரோ.    1.8.40

522   சிலைநுத லாமினா விறந்த செய்தியின்
மலைவுறு வாசகங் கண்டு வாய்புலர்ந்
தலைகுலைந் தப்துல்முத் தலிபு மன்றுதந்
நிலைதடு மாறியுள் ளறிவு நீங்கினார்.    1.8.41

523   மனத்துலை கவலையை மாற்றித் தம்முயி
ரினத்தவர் சிலர்தமக் கிசைந்த வாசக
மனைத்தையு முரைத்தபு வாவிற் போய்நபி
தனைச்சிறு பொழுதினிற் றருதி ரென்றனர்.    1.8.42

524   வில்லுற விசைத்தெறி சரத்தின் வேகமா
யொல்லையிற் சிலரபு வாவிற் லோடியே
மல்லுறு புயமுகம் மதுவைக் கண்டுநற்
சொல்லொடுந் தேற்றியுட் டுயர மாற்றினார்.    1.8.43

525   மதிமுக முகம்மதை மக்க மாநகர்ப்
பதியினிற் கொடுவரப் பார்த்துச் சிந்தைகூர்ந்
ததிசயித் தப்துல்முத் தலிபு மாமலர்
பொதிதரு தடப்புயம் பொருந்தப் புல்லினார்.    1.8.44

526   மண்ணினிற் பதமுறா வள்ள றம்மைதங்
கண்ணெதிர் விட்டக லாத காட்சியா
யெண்ணியுள் ளகத்தினி லிருத்தி யெங்குலப்
புண்ணிய மிதுகொலென் றுவந்து பூரித்தார்.    1.8.45

527   இலைமலர் கிழிந்துதே னிழிய வாய்மடுத்
தலகில்வண் டுண்டுபண் ணார்க்குந் தார்ப்புயர்
கலைதெரி ஹபீபுல்லா வென்னுங் காளைதந்
நிலைபெற வாண்டொரே ழாநி றைந்தவே.    1.8.46

528   கனைகுரன் மும்மதக் களிற்றின் மத்தகச்
தினையுறக் கீண்டுயிர் குடிக்குஞ் சீயமே
யனையவ ரப்துல்முத் தலிபு தந்திரு
மனையர செனநபி வளரு நாளினில்.    1.8.47

529   தழையறக் கருகிநீர்த் தடங்கள் வற்றிமெய்க்
குழைவொடு கானலைக் குறித்து நீரென
வுழையின மோடியுள் ளொடுங்கப் பாரிடை
மழையறச் சனமெலா மறுக்க முற்றதே.    1.8.48

530   புவியிடை மழைபொழி யாத நோவினா
லப்துல்முத் தலிபெனு மரசர் நாயகர்
நபிதமைக் கூட்டிமுன் னடத்தி யாங்கொரு
தவிசெனு முரம்புறு தலத்தி ருத்தினார்.    1.8.49

531   இருகையு நபிதமை யேந்தச் சொல்லித்தம்
மிருகர நபிதிருக் கரத்தை யேந்தியே
யிருவரு மிரங்கிநின் றிரந்து நோக்கவே
யிருவிசும் பிடைமழை யிறைத்த தெங்குமே.    1.8.50

532   பாரின்ற் பெரும்புனல் பரந்த செல்வமித்
தாருடை முகம்மதின் பறக்கத் தாலென
வூரினிற் றலைவருக் கியம்பி யுண்மகிழ்ந்
தேர்பெறு மப்துல்முத் தலிபி ருந்தனர்.    1.8.51

533   நறைபொழில் ஹபுசுநன் னாட்டின் சேனையை
அறபிகள் பொருதுவெ றோரென் றோதிய
திறனறு செய்திகேட்டிதுவுஞ் செவ்விநூ
லிறைநபி பொருட்டலா திலையென் றோதினார்.    1.8.52

534   நபிதிரு வயதிரு நான்குந் திங்களுங்
கவினுற விரண்டுசென் றதற்பின் காணுநாட்
புவியினிற் பத்துறப் பொருந்தும் போதினி
லபுதுல்முத் தலிபுமே லுலக டைந்தனர்.    1.8.53

535   விறகரத் தபுதுல்முத் தலிபு மேலுல
கிற்புகுந் தாரென வினமு மக்களுங்
கற்புடை மகளிருங் கமல வாண்முகம்
பொற்பறப் புடைத்தழு தேங்கிப் பொங்கினார்.    1.8.54

536   விதிமறை நூலவர் விருத்தர் மன்னவ
ரிதமுற வந்தடுத் திரங்கும் பேர்க்கெலா
மதிபல சொல்லியுட் புழுக்க மாற்றியே
யதிவிதத் துடனெடுத் தடக்கி னாரரோ.    1.8.55

537   சடங்குள தெவ்வையுந் துடைத்துத் தங்குல
மடங்கலே றனையவர் கூண்டு மாசிலாத்
தடம்புய முகம்மதை வளர்க்கத் தக்கதோ
ரிடம்பெறு மனத்தவ ரெவரென் றோதினார்.    1.8.56

538   அம்மொழி கேட்டபித் தாலி பாகிய
மும்மதக் கரியுயிர் முகம்ம துக்கினி
யெம்மனை யலதுவே றிடமுண் டோவெனச்
செம்மலர்க் கரத்தெடுத் தணைத்துச் சென்றனர்.    1.8.57

Maran:
 1..9 புகைறா கண்ட படலம்


539   மலையெ னத்திரட் புயரபுத் தாலிபு மனையி
லலைக டற்புடை வருமுழு மணியகு மதுவு
நிலைத ரித்தவெண் கதிட்மதி நிகரென வளர
வுலைவில் செல்வமும் வளர்ந்தன வொன்றுபத் தெனவே.    1.9. 1

540   சலத ரத்தைநேர் கரத்தபித் தாலிபு தம்பாற்
குலவு வீரமுங் கல்வியும் வெற்றியுங் குடியாய்
நலமு றப்புகுந் திருந்தன நாடொறும் வனசத்
திலகு செல்வியு மிவர்மனை முன்றில்வீற் றிருந்தாள்.    1.9.2

541   சுரபி யின்றிரள் கூன்றொறுத் திரளொடுஞ் சுரந்த
கரிய மேதியின் குலமொரு பெருங்கடல் கடுப்பப்
பெருகி யோங்கின கொறிகளும் பல்கின பிறரும்
பருகப் பாறயிர் குறைவறப் பெரும்பலன் படைத்தார்.    1.9.3

542   நான மெய்கமழ் வேதநா யகர்நம திடத்தி
லான தாலிவை பெற்றன மெனவக மகிழ்ந்து
வானு லாவுவெண் புகழபித் தாலிபு மன்னர்
தேனு லாம்பொழிற் சாமினிற் செலக்கரு தினரே.    1.9. 4

543   வெள்ளி வெண்டகட் டொளிர்நிலா வெறித்தமே னிலைக
ணள்ளி ருட்களி சீத்தெறி மக்கமா நகரிற்
கொள்ளும் பற்பல சரக்கெவை யவையெலாங் கொண்டு
தெள்ளி தாகித்தம் புறச்சரக் கறையையுந் திறந்தார்.    1.9. 5

544   ஏறு வாம்பரி யொட்டையி லெடுத்தெடுத் தேற்றிக்
கூற வல்லவ ரெவரவ ரவர்க்கெலாங் கூறி
யாற டுத்தொரு பொழில்புற விடுதிய தாகி
யூறு தேன்குழன் மனைவியர்க் கிவையெலா முரைத்தார்.    1.9.6

545   சொன்ன வாசகங் கேட்டலு முகம்மது துணுக்குற்
றென்னை யுங்கொடு ஷாமினுக் கேகுமென் றிசைப்பப்
பொன்னு நன்கதிர் மணியையும் போர்த்தெடுப் பவர்போல்
வன்ன வார்கழற் குரிசிலுக் குறுமொழி வகுத்தார்.    1.9.7

546   பாதை போவதும் வருவது மௌிதல பரற்கா
டேத முற்றது சுரத்திடை படுமிடர் கொடிது
காத நான்கினுக் கொருகர நீருறாக் கடுங்கான்
வாதை மிக்குள வருமொழி மறுமென மறுத்தார்.    1.9.8

547   தந்தை சொல்லிய சொல்லினுக் கரியகட் டரளஞ்
சிந்த நோக்கிய முகம்மது திருமுக நோக்கிப்
புந்தி நேர்ந்தனை தேற்றவுந் தெலிந்திலை புகழோ
யெந்த வாற்றினு நிற்பிரிந் தேகல னென்றார்.    1.9.9

548   குலத்த டக்கிளைத் தாமரைக் குழுவினி னாப்ப
ணலத்து தித்தெழுந் செழுமணி நபிகணா யகத்தைச்
சிலைத்த டப்புயர் வருகெனப் பணிபல திருத்தி
யிலைத்த டக்கதிர் வேலெடுத் தினத்துட னெழுந்தார்.    1.9.10

549   பார்த்தி வரபூ பக்கரும் பாதையர் பலரு
மேத்து மெய்ப்புகழ் முகம்மதைச் சூழ்தர வியைந்து
மாத்த டக்கரி கூன்றொறுச் சுமைதிசை மலியப்
பூத்த தாமரைக் கழனிவிட் டருநெறி புகுந்தார்.    1.9.11

550   காறு நீங்கியே முகம்மது வருவது கண்டு
மாறி லாதசந் தோடமு மொன்பதாம் வயதிற்
றேறி லாமனச் சிறுவனென் றெண்ணிய திடுக்கு
மூறு துன்பமு மின்பமு முடன்வர நடந்தார்.    1.9. 12

551   மடங்க லேறபித் தாலிபென் றோதிய மன்னர்
கடங்கொண் மும்மதக் கரிதிரி வனத்தையுங் கடந்து
சடங்க முங்கிய சடிலமு மிடபமுஞ் சாய்த்தே
யடங்க லுங்கொடு நடந்தொரு தலத்தினி லானார்.    1.9. 13

552   தக்க தோர்புசு றாவெனுந் தலத்தினிற் சார
மிக்க பேரொளி வெய்யவன் மேற்றிசைச் சார்ந்தான்
றிக்கெ லாந்துதி செயுமபித் தாலிபுஞ் செறிந்த
வொக்கல் சூழ்தர வின்னுயிர்ப் புதல்வரோ டுறைந்தார்.    1.9.14

553   ஆங்கி ருந்தனர் விடிந்தபி னத்தலத் தொருவ
னோங்கி மும்மறை நுண்பொரு ளனைத்தையு முணர்ந்து
தீங்கி லாதமுக் காலமுந் தௌிந்தறி திறலோன்
றாங்கு மில்லறந் துறவறந் தெரிந்தமா தவத்தோன்.    1.9. 15

554   நகையு றாவுறூ மெனும்பகுத் தறிவினை நாளும்
வகையு றாநசு றானிகள் குருக்களின் மதியோன்
புகையு றாவெனும் பெயரின னெத்திசைப் புறத்தும்
பகையு றாதசெம் மலர்முக முகம்மதைப் பார்த்தான்.    1.9.16

555   கண்டு நந்நபி மெய்யெழி லிருமலர்க் கண்ணா
லுண்டு தன்னகங் குளிர்தர வுடலெலாங் களிப்புக்
கொண்டு வீங்கினன் மறையினிற் கண்டதுங் குலத்தோர்
பண்டு சொற்றதுங் கேட்டதுங் கனவினிற் பயனும்.    1.9.17

556   வாய்ந்த முத்திரைக் குறியுஞ்செங் கரங்களின் வனப்புந்
தோய்ந்து சீரடி படியுறாப் புதுமையுஞ் சுடரால்
வேய்ந்த மெய்யின் மாசணு காததும் விறலோ
னாய்ந்து நன்னபி யிவரெனத் திடமுற வறிந்தான்.    1.9.18

557   அறிந்து ணர்ந்தபண் டிதனபித் தாலிபை யழைத்துச்
சிறந்த வாதனத் திருத்தித்தன் செவ்விதழ் திறந்து
பிறந்த் வூர்குல நும்பெய ரிப்பெரும் பெயரோ
டுறைந்த பிள்ளையின் பெயர்தெரி தரவுரை மென்றான்.    1.9. 19

558   ஆதி மாகமூர் கிளையது னான்குலத் தாசீ
மோது மியானபித் தாலிபென் பின்னவ னுயிரின்
போத ரத்தின னப்துல்லா தருதிருப் புதல்வன்
மாத வனிவன் பெயர்முகம் மதுவென வகுத்தார்.    1.9.20

559   பைத்த டப்பணி நௌிதர விண்டுகள் பரப்ப
மொய்த்த வொட்டையு மிடபமு முழக்கொடு நடத்தி
யெத்த லத்தினுக் கேகுவிர் நீவிரென் றியம்ப
வித்த கர்பொழில் ஷாமினுக் கெனவிளம் பினரே.    1.9.21

560   அரும்பு மென்மலர்த் தொடைதிரட் புயவபித் தாலிபு
விரும்பிச் சாமினுக் கெழுந்தன மெனவுரை விளம்பத்
தரும்பெ ரும்பயன் முகம்மதைச் சடுதியிற் கூட்டித்
திரும்பு நும்மனைச் சென்மென வுரைத்தனன் றிறலோன்.    1.9.22

561   வெடித்த மென்மலர்த் தேனையுண் டினவெறிச் சுரும்பு
படித்த பாட்டயர் பொழிறிகழ் ஷாமெனும் பதிக்குப்
பிடித்து நோக்கிய சரக்குட னெமையொரு பேச்சி
லடித்த லம்புக வுரைத்தசொல் லென்னென வறைந்தார்.    1.9.23

562   வாடி றத்தபித் தாலிபு நடுங்கியுள் வருந்திக்
கேட்ட போதினிற் புகையுறா வெனுமறைக் கிழவோன்
பூட்டும் விற்றடக் கரமுகம் மதுமைப் புகழ்ந்திந்
நாட்டின் மேல்வருங் காரண மனைத்தையு நவில்வான்.    1.9.24

563   ஆத மக்கடந் தலைமுறை யைம்பதின் பின்னர்
சோதி மாநபி வருவரிந் நாளெனத் துணிந்து
பேத மற்றவ ருரைத்ததுங் கண்டதும் பெரியோன்
வேதஞ் சொற்றது மிவரலாற் பிறிதுவே றிலையே.    1.9.25

564   கொலையெ ஹூதிகள் வன்னசு றனியின் குலத்தோ
ரலகில் கூட்டமுண் டப்பெரும் ஷாமினி லடைந்தாற்
றொலைவி றுன்புற வறக்கொடு வினையொடுந் தொடர்வர்
கலைவ தன்றிநும் மிடர்தவிர்த் திடுவதுங் கடிதே.    1.9.26

565   நபியு மிங்கிவ ரலதுவே றிலையிவ ணபிக்குத்
தவறெ டுத்தவர் முடித்திட நினக்கினுஞ் சாரா
நபியு மோமுதி யவரலச் சிறுவரா கையினார்
றவிரு நும்பதி புகுமென வுரைத்தனன் றவத்தோன்.    1.9. 27

566   உரைத்த வாசகங் கேட்டபித் தாலிப்தம் முளத்திற்
பொருத்த மீதெனச் சம்மதித் திருக்குமப் போதிற்
றிருத்து நந்நபிக் குறுபகை விளைத்திடச் சினந்து
நிரைத்தே ஹூதிகள் வந்தடைந் தனர்சிலர் நெருங்கி.    1.9.28

567   அடர்ந்து வந்துநின் றவர்முகக் குறிப்பையு மவரைத்
தொடர்ந்து மாயவன் சூழ்ச்சியுங் கொடுமனத் துணிவுங்
கடந்த வார்த்தையுங் கண்டுபண் டிதனகங் கறுத்து
ளிடைந்து நோக்கினன் றழற்கதி ரெழவிரு விழியால்.    1.9.29

568   கடுத்து நோக்கியங் கவருளங் கலங்கக்கட் டுரைக
ளெடுத்து ரைத்துநின் னபிதமை வாழ்த்துமென் றிசைத்து
விடுத்திர் நும்மன நினைவெனக் காபிர்கள் விரைவி
னடுத்த வல்வினைத் துணிவைவிட் டப்புற மகன்றார்.    1.9.30

569   ஈத லால்நசு றானிக ளெண்ணிலொன் பதுபேர்
சீத மென்றடம் புனைபுசு றாவினைச் சேர்ந்து
மாத வத்தின னறப்புறச் சாலையில் வந்து
கோத றப்பணிந் திருகரஞ் சிரத்தினிற் குவித்தார்.    1.9.31

570   வந்து கண்டவர்க் கின்புறு மொழிபல வழங்கி
யெந்த வூருளீ ரெவ்விடத் தேகுவிர் நீரென்
றந்த மிக்குறு பண்டிதன் கேட்டபி னடைந்தோர்
சிந்தை கூர்ந்துதம் வரவினை யெடுத்துரை செய்தார்.    1.9.32

571   அந்த மில்லவன் மும்மறை யுணர்த்திய தழகாய்
நந்த மார்க்கமுஞ் சமயமுங் கெடநமர் நலிய
வந்து தோன்றுவர் நபியென முகம்மதிவ் வருட
மிந்த மாதமிற் சாமினுக் கேகுவ ரெனவே.    1.9.33

572   கோதி லாமறை யுரைத்தசொ லுலத்தினிற் குறித்துச்
சூத மென்பொழில் வளைதரு ஷாமினைச் சூழ்ந்த
பாதை நான்கினு மொற்றரை யனுப்பியிப் பாதைக்
கேத மன்றிநும் பாலடைந் தோமென விசைத்தார்.    1.9.34

573   வடிவு றும்மறை யுரைத்தது முளதுமும் மறைக்கு
நெடிய வன்னபி யுதித்தவண் வருவது நிசமே
படிய திர்ந்திட நடந்தலைக் துலைந்துமெய் பதறக்
கடிதிற் றேடியே திரிவதெக் காரண மென்றான்.    1.9.35

574   முதிய வேதிய னுரைத்தலும் பகையென முளைத்துப்
புதிய தாய்நபி யெனவரி லவரைவிண் புகுதச்
சதிசெய் வோமென வந்தனஞ் சரதமென் றுரைத்தார்
மதியி லாதறை யிருளினு மிருண்டபுன் மனத்தார்.    1.9. 36

575   நிறைம திக்கதி ரெனவொரு நபியையிந் நிலத்திற்
குறைவி லாதவன் விதித்தனே னீவிர்நுங் குலத்துக்
கிறைவர் கூடியு மிடர்செயுங் கொடுங்கொலை யிருளான்
மறையு மோமறை யாதென வுரைத்தனன் மறையோன்.    1.9.37

576   சுடிகை மன்னவர் குலத்துறு தொன்மறை நபிக்குப்
படியி டத்திடர் நினைத்திடி லிம்மையிற் பழியுங்
குடிகு டித்தொறும் வழுவும் லாற்கொடு நரக
முடிவி லெய்துவ ரென்றன னீதிநூன் முறையால்.    1.9.38

577   வானர் முன்னினும் பின்னினுஞ் சுற்றியெவ் வழிக்கு
மீன மின்றியே திரிகுவ ரெண்ணிறந் தோர்க
ளான தாலொரு தீங்கிலை நபிக்கென வறைந்தான்
ஞான மூற்றிருந் தொழுகிட மொழிந்தசெந் நாவால்.    1.9.39

578   வச்சி ரத்தினி லெழுதிய வெழுத்தினை மாற்றப்
பச்சை மென்மல ரிதழ்கொடு துடைத்திடும் படிபோற்
செச்சை முங்கிய புயநபிக் குறுகொலை செயவே
யச்ச மின்றிநீர் துணிந்ததென் றறைந்தன னறிவால்.    1.9.40

579   வேத வேதிய னுரைத்தநன் மொழியெலாம் விரைவிற்
காதி னுட்புகுந் தெண்ணிய கருத்தினைக் கலக்கப்
பாத கப்பய னியாம்நினைத் தவையெனப் பயந்து
கோத றத்தௌிந் தார்நசா றாக்கடங் குலத்தோர்.    1.9. 41

580   பொருந்து மாதவன் செம்மலர் பொருவுசே வடியில்
விரிந்த செங்கரங் கூப்பியுண் மனவினை வெறுத்துத்
தருந்த வப்பய னும்மொழி யெனவெதிர் சாற்றித்
திருந்து நல்வழி கொண்டன ரவரவர் திசைக்கே.    1.9.42

581   முன்னர் மாமறை முதியவன் சொற்றபின் முறையா
யிந்நி லத்தெஹூ திகள்சில ரடைந்து மிடராய்
வன்னி தாநசா றாக்கள்வந் ததுவுமுள் ளகத்தி
லுன்னி னாரபித் தாலிபென் றொழுங்குறு முரவோர்.    1.9.43

582   நன்ன யம்பெறு முகம்மதை மக்கமா நகரிற்
கின்ன ணம்விடுத்து துதுமென வெழிலபித் தாலிப்
சொன்ன போழ்தினிற் பண்டிதன் முகமதி துலங்கி
யன்ன தேகருத் தாமெனக் களித்தக மகிழ்ந்தான்.    1.9. 44

583   வருதி யென்றெழின் முகம்மதைத் தவிசில்வைத் துயர்த்தித்
திரிகை யின்கனி மோதகத் தொடுசில வெடுத்துப்
பரிவி னிற்கொடுத் தணிமல ரடியிடைப் பணிந்து
பொருவின் மக்கமா நகரினிற் புகுமெனப் புகன்றான்.    1.9.45

584   சிசைசு மந்தொளிர் புயத்தபித் தாலிபு செழுங்க
மலைகு டிக்குறு மனியபூ பக்கரை வாழ்த்தி
நலனு றும்படி முகம்மதை மக்கமா நகரிற்
கலைவி னல்விழி கொடுசொலு மெனவனுப் பினரே.    1.9. 46

585   அண்ண லச்செழு மக்கமா நகரினுக் கனுப்பி
வண்ண வார்கழ லடலபித் தாலிபு மறையின்
பண்ண மைந்தவாய் முத்யவற் கிவையெலாம் பகர்ந்து
கண்ண கன்பொழிற் சாமினுக் கெழுந்தனர் கடிதின்.    1.9.47

586   குன்றுங் கானமு மடவியுஞ் சுரங்களுங் குறுகிப்
பொன்றி லாப்புகழ் ஷாமெனும் பதியிடைப் புகுந்தே
யொன்று நாலென வாணீபத் தொழின்முடித் தொடுக்கி
வென்றி கொண்டெழுந் தனரது னான்கிளை வேந்தர்.    1.9.48

587   எழுந்து ஷாமெனும் பதியைவிட் டிருஞ்சுரங் கடந்து
பொழிந்த சாரலிற் பொருப்பிட மனைத்தினும் பொங்கி
வழிந்து பாய்தரு மருவியுங் கண்டுள மகிழ்ந்து
செழுந்த டம்பொழின் மக்கமா நகரினைச் சேர்ந்தார்.    1.9.49

588   அறநெ றிக்குயி ராயபித் தாலிபு மடுத்தோர்க்
குறுபொ ருட்கொடுத் திரவலர்க் கின்னமு தூட்டி
யிறையிவ னன்மறை முதியவர் வேட்டவை யீந்து
மறுவில் வண்புகழ் முகம்மதை யினிதொடும் வளர்த்தார்.    1.9. 50

589   கான றைப்பொழில் சூழ்தரச் சிறந்தமக் காவிற்
றான வன்னரு டழைத்தெழு முகம்மது தமக்கு
வானர் வந்திரு செம்மல ரடியிணை வருட
வான நல்வய தொருபதினன்குசென் றனவே.    1.9.51

590   அந்த நாளினின் மக்கம நகரினை யடுத்து
வந்த தோர்படை கயிசென வரும்பெருங் கூட்டந்
தந்த மில்விடுத் தனைவரு மோரிடஞ் சார்ந்து
சிந்தை நொந்துவன் மறமற வொடுங்கினர் திகைத்தே.    1.9.52

591   கலக்க முற்றவ ரெவரெவ ரெனச்சிலர் கடுத்து
நலக்க முற்றிடப் பொருகுவ மியாமென நவில்வார்
நிலைக்கு மோநிலை யாதுநம் படையென நிகழ்வா
ரலக்க ழிந்தொரு மொழியுரைத் தனரனை வருமே.    1.9.53

592   சந்த மான்மதங் கமழ்புய வப்துல்லா தவத்தால்
வந்த பேரொளி வெற்றிவெம் புலிமுகம் மதுவை
நந்த மூரவ ரினப்படை யுடன்கொடு நடந்தா
லிந்த வல்வினைப் பகையிடர் தவிர்ந்திடு மெனவே.    1.9.54

593   நன்று நன்றென இபுனுசுத் ஆனுநந் நபியுந்
துன்று வெம்படைத் தலைவரும் பரியுடன் சூழக்
குன்று லாவுகொ ளரிக்குலக் குறைஷிக ணடந்து
சென்று தாக்கினர் கைசெனும் படைதெறித் ததுவே.    1.9.55

594   தருவே னத்தரு முசைனயி னார்தரு மதலை
திருவு லாவிய புயனபுல் காசிஞ்செங் கரத்தாற்
பொருள்வ ரப்பெறு மவர்கலி யுடைந்தது போல
வெருவி யோடின கைசெனும் படைமிடை மிடைந்தே.    1.9.56

595   மாறு கொண்டகை செனும்படை தெறித்திட வயவர்
பேறு கொண்டனம் வெற்றியுங் கொண்டனம் பெரியோன்
வீறு கொண்டநன் முகம்மதின் பொருட்டென வியத்தி
யாறு கொண்டன ரூரடைந் தனரனை வருமே.    1.9.57

596   பண்டு நாட்டொடுத் திற்றைநாள் வரைக்குமப் படையைக்
கண்டு நாமுறிந் தனமலால் வெற்றிகண் டறியோம்
வண்டு வாழ்மலர்த் தொடைப்புய முகம்மது வரலாற்
கொண்ட வெற்றிபோல் வெற்றிவே றிலையெனக் குறித்தார்.    1.9.58

Navigation

[0] Message Index

[*] Previous page