ஓர் நாள் நானும் வானை
வெறுமையில் தானே பார்த்திருந்தேன்
தேய்ந்து போன வெண் நிலவும்
வளர் பிரையென இன்றே வளர்வதையே.
அன்றே என் மனம் மெதுவாய்
என்னிடம் தானே பேசியது
அந்த நிலவினை போன்றே
நீயும் மீண்டு வா என்றே
அக்கணம் முதல் நானும்
என்னை மெல்லவே சீர் திருத்தி
இன்று இவ்விடம் நானே
எனக்கு நிகராக நிற்கின்றேன்
Intha Varigal vasikka
Konja naal muthal vasitha angila varigal njabagam vanthathu.
'And like the moon, we must go through phases of emptiness to feel full again'
Sila varigal tamilil vasithal thani azhagu than enru unara veithathu ungal kavithai!
